Ανασχηματισμός.

28 Οκτ 2016 από lk

Ανασχηματισμός

Επίκειται, ακούμε νέος κυβερνητικός ανασχηματισμός.  Όμως ο κάθε ανασχηματισμός είναι καταστροφικός για την διακυβέρνηση της Χώρας.

Οι υπουργοί, αδαείς όπως συχνά είναι ως προς την απόλυτη γνώση της εις βάθος λειτουργίας των υπουργείων,  χρειάζονται μήνες για να ενημερωθούν (από ποιους άραγε;) και άλλους τόσους για να εκπονήσουν νέους σχεδιασμούς και πάλι άλλους τόσους για να ξεκινήσουν τη δική τους πολιτική. Εν τω μεταξύ αναδομούνται πάλι, και έτσι δεν είναι ποτέ αποτελεσματικοί.  Αν βέβαια αυτός είναι ο στόχος, τότε η επιτυχία είναι δεδομένη.  Αν όμως σκοπός μας δεν είναι η διάλυση του κράτους, τότε η αποτυχία είναι εξ’ ίσου αναπόφευκτη.   Αυτά μας τα έχει πει παλαιότερα και η κα Αρβελέρ, η οποία αρνήθηκε τότε να συνεργαστεί με τον κ. Αρσένη (ως υπουργό Παιδείας) λέγοντάς του ότι «… στην Ελλάδα οι υπουργοί τον πρώτο χρόνο ενημερώνονται, τον δεύτερο προετοιμάζουν τις ενέργειές τους και πριν μπει ο τρίτος χρόνος  αναδομούνται».   Προς ενημέρωσή σας δε, θυμίζω ότι ο Γερμανός καγκελάριος Adenauer, άφησε τον Ludwig Erhard, στον οποίο οφείλεται το μεταπολεμικό οικονομικό θαύμα της Γερμανίας, στην ίδια θέση ως υπουργό οικονομικών,  επί 14 χρόνια ! (1949 – 1963).  Έτσι γίνονται τα θαύματα, όχι με ανακατατάξεις κάθε λίγο, με μόνο στόχο την ικανοποίηση όλων των στελεχών του κόμματος, που έτσι θα τα οικονομήσουν, θα δηλώνουν πρώην υπουργοί και θα απολαμβάνουν μετά από λίγο μια αξιόλογη σύνταξη.

Όμως κανείς δεν είναι κατάλληλος για όλες τις δουλειές. Αντιθέτως ο κάθε άνθρωπος είναι κατάλληλος για κάποιες συγκεκριμένες αρμοδιότητες.  Μόνο όσοι δεν γνωρίζουν τίποτα σε βάθος, πιστεύουν ότι μπορούν να τα φέρουν όλα εις πέρας.  Αναφέρομαι ιδιαίτερα σε ορισμένους υπουργούς μας. Δέχονται οποιοδήποτε υπουργείο τους ανατεθεί και κανένας τους δεν λέει «αυτόν τον τομέα  δεν τον γνωρίζω και συνεπώς δεν μπορώ να τον αναλάβω» και αυτό επειδή προφανώς είναι εξ’ ίσου ανίδεοι στα πάντα. Τίποτα δηλαδή δεν ξέρουν καλά, πέραν της επιδιωκόμενης οικονομικής τους ευμάρειας με κάθε θεμιτό ή αθέμιτο τρόπο, ενώ βασικά ενδιαφέρονται μόνο για την επανεκλογή τους, που θα τους εξασφαλίσει στο διηνεκές τα βουλευτικά προνόμια και την υψηλή σύνταξη μετά από ελάχιστα χρόνια.  Έτσι λοιπόν όταν αναλάβουν υπουργοί επαφίενται τυφλά σε όσα τους συμβουλεύουν οι μανδαρίνοι των υπουργείων, οι οποίοι τα ίδια συμβουλεύουν διαχρονικά, τόσο στους νέους υπουργούς όσο και στους προηγούμενους.  Ενδεχομένως δε ακόμα και για ίδια συμφέροντα.  Με τέτοιες διαδικασίες πώς είναι δυνατόν να περιμένουν οι εκάστοτε Πρωθυπουργοί μας τη βελτίωση, την αλλαγή πολιτικής και τις νέες ιδέες;  Η συμβουλή να απαιτήσουν από όλους τους ενδιαφερόμενους να δηλώσουν ποια δουλειά γνωρίζουν απόλυτα, ώστε  σε αυτή και μόνο να προωθηθούν, δεν γίνεται αποδεκτή.  Αν τώρα οι υπό αίρεση Βουλευτές δεν γνωρίζουν ιδιαίτερα καμία δουλειά, τότε ας περιοριστούν στα έδρανα της Βουλής.  Άλλωστε οι Έλληνες τους εξέλεξαν ως βουλευτές και όχι ως υπουργούς.

Για όλα αυτά είναι πολύ σωστότερο να ανατίθενται τα υπουργεία σε ειδικούς εξωκοινοβουλευτικούς συνεργάτες, που σίγουρα μπορούν να είναι πολύ ικανότεροι, εξειδικευμένοι και γνώστες των εκάστοτε θεμάτων.  Βέβαια η  σωστή επιλογή είναι προϋπόθεση και θέλει προσοχή. Γι’ αυτό πρέπει να  παρουσιάσουν οι ενδιαφερόμενοι μια μελέτη τους, για το τι προτείνουν και τι  μπορούν να επιτύχουν, με λεπτομερές χρονοδιάγραμμα ως προς τη συγκεκριμένη θέση. Αν βέβαια αποδειχθούν στη συνέχεια ακατάλληλοι, τότε μάλλον ο Πρωθυπουργός έκανε λάθος ή το πιθανότερο είναι να ακολούθησε σκοπιμότητες.  Αν πάλι αποδειχθούν σωστοί, τότε πρέπει να παραμείνουν για όσες τετραετίες διαρκέσει η διακυβέρνηση από το συγκεκριμένο κόμμα, αφού μόνο έτσι εξασφαλίζεται η αποτελεσματικότητα.

Ένα άλλο συνηθισμένο λάθος είναι τα πολυάριθμα υπουργεία, ιδιαίτερα οι απαράδεκτα πολλοί υφυπουργοί.  Αυτοί δεν φέρνουν αποτέλεσμα. Αντιθέτως μειώνουν ακόμα και αυτήν την ελάχιστη αποτελεσματικότητα όσων αντίστοιχων υπουργών και συμβούλων είναι αξιόλογοι.

Βέβαια είναι τόσο πολλά τα κυβερνητικά θέματα σήμερα, που ούτε οι πολυπληθείς ανειδίκευτοι σημερινοί υπουργοί και υφυπουργοί μας θα καταφέρνουν ποτέ να λύσουν τελειωτικά, αφού σπάνια βρίσκουν τον απαιτούμενο χρόνο για τις χρονίζουσες απαραίτητες πολλαπλές ενέργειες, ώστε να φέρουν σημαντικά αποτελέσματα.  Τρέχουν σε εκδηλώσεις για να τους δουν,  πρέπει να βλέπουν τους διάφορους πολιτικάντηδες και γνωστούς που τους ζητούν εκδούλευση, αγωνίζονται να προλάβουν τα συνεχή  συμβούλια και υποχρεώνονται να βρίσκονται για πολλές ώρες στη Βουλή χωρίς ουσιαστικό λόγο.  Πού να τους μείνει χρόνος για αποτελεσματική εργασία στο υπουργείο τους !  Γι΄ αυτό ο διαχωρισμός υπουργού – βουλευτή είναι σωτήριος αν όχι απόλυτα απαραίτητός.

Το επόμενο κακό συνήθειο είναι οι συναρμοδιότητες.  Έχουν επιλεγεί για να μην καταλογίζονται ευθύνες σε κανέναν.  Πρόσφατα μέτρησα σε μια (ν)τροπολογία για την εκπαίδευση να έχουν υπογράψει 17 (!) συναρμόδιοι υπουργοί ή υφυπουργοί (βλέπε κάτωθι).  Σε αντίθεση με αυτές τις μεθοδεύσεις το σωστό  είναι να επιλέγεται, για κάθε επιμέρους πρόβλημα, ακόμα και προβληματάκι, ένα εξειδικευμένο άτομο, το οποίο θα δηλώσει ικανό να προωθήσει σύντομα λύσεις, με χρονοδιάγραμμα και με τη συμφωνία ότι θα ελεγχθεί για το εμπρόθεσμο αποτέλεσμα.  Θα είναι αρμόδιο, αλλά και υπεύθυνο για όσα κάνει, ενώ θα του δοθούν οι δυνατότητες παράκαμψης κάθε ανούσιας γραφειοκρατίας, θα του χορηγηθεί γραπτώς το αντικείμενο ενεργειών του και θα καθοριστεί εκ των προτέρων το αναμενόμενο αποτέλεσμα.  Το άτομο αυτό γενικά θα είναι αυτόνομο, ενώ θα αναφέρεται στον αντίστοιχο υπουργό, ο οποίος όμως θα είναι υπεύθυνος μόνο για την πρόοδο της εργασίας.  Ο εκάστοτε αρμόδιος θα επιλέγεται και θα  κατευθύνεται από ειδικό εκπρόσωπο του Πρωθυπουργού, από κοινού με τον αρμόδιο υπουργό. Ο ειδικός εκπρόσωπος θα είναι κάποιος που θα συγκεντρώνει από παντού, όσα θέματα επιβάλλεται να βελτιωθούν, μεγάλης ή και μικρής σημασίας, που όμως εκνευρίζουν ή αδικούν τον πολίτη και θα προωθεί αποτελεσματικές λύσεις.  Ο ειδικός εκπρόσωπος με τους συνεργάτες του, θα συνεργάζεται με υπουργούς, αλλά και με απλούς πολίτες, για να συγκεντρώσει όσο το δυνατόν περισσότερα θέματα που επιδέχονται βελτίωση.  Για κάθε θέμα θα επιλέγεται και ένα εξειδικευμένο άτομο που θα αναλαμβάνει να το επιλύσει.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα σωστής διαδικασίας έρχεται από τη Γερμανία.  Εκεί υπάρχει ένας πενταψήφιος αριθμός τηλεφώνου, στον οποίο μπορεί να απευθυνθεί ο κάθε πολίτης για να αναφέρει μία λακκούβα που εντόπισε σε κάποιον δρόμο.  Η αρμόδια υπηρεσία είναι υποχρεωμένη να κλείσει την τρύπα σε μία με δύο μέρες.

Αντίστοιχα σε εμάς οι λακκούβες των δρόμων αφού αγανακτήσουν επί μήνες τους οδηγούς προωθούνται στον εκάστοτε δήμαρχο με διάφορες χρονοβόρες διαδικασίες ή σε αρμόδιες υπηρεσίες, ώσπου να συγκεντρωθεί αξιόλογος αριθμός λάκκων για να αξίζει η διενέργεια μειοδοτικού διαγωνισμού εξεύρεσης εργολάβου.  Στη συνέχεια  περιγράφεται το λεγόμενο «έργο», εκπονείται  προϋπολογισμός και ζητείται έγκριση από δύο τουλάχιστον συναρμόδια υπουργεία – δημοσίων έργων και οικονομικών.  Μετά από χρονοβόρο έγκριση, αφού πρέπει να υπογράψουν οι αρμόδιοι υπουργοί και άντε βρες τους, προκηρύσσεται διαγωνισμός, καταθέτουν οι ενδιαφερόμενοι εργολάβοι τις μειοδοτικές προσφορές τους, για να επιλεγεί ο … «υποθεματιστής» εργολάβος (εδώ εισάγω μια μοντέρνα έκφραση) ο οποίος εν ευθέτω χρόνω προβαίνει στις επισκευές. Στη συνέχεια αρμόδιος υπάλληλος από τις δημόσιες υπηρεσίες αναλαμβάνει τον έλεγχο της σωστής αποκατάστασης της οδού και μετά τιμολογεί ο εργολάβος (το πότε πληρώνεται είναι άλλο λυπηρό θέμα).  Σημειωτέον ότι το κόστος της εν λόγω αποκατάστασης είναι συνήθως υπέρογκο, πολλαπλάσιο από όσο θα κόστιζε η αντίστοιχη εργασία σε έναν απλό πολίτη.  Μετρήστε τώρα συναρμόδιους: Η υπηρεσία του Δήμου που ασχολείται με τη συλλογή στοιχείων για τις λακκούβες, ο Δήμαρχος, οι Υπουργοί, οι υπηρεσίες των υπουργείων οικονομικών και δημοσίων έργων, ο ελεγκτής, ο εργολάβος, ο ταμίας και μερικοί άλλοι που ίσως δεν γνωρίζω.

Γι’ αυτό λέω πως χωρίς να αλλάξουν ριζικά όλα τα παραπάνω αναφερθέντα η αποτελεσματική αναδιοργάνωση της Χώρας μας είναι ουτοπία και δεν θα επιτευχθεί ποτέ.  Το αποτέλεσμα θα είναι η διάλυση του Κράτους και οι μόνοι που θα ωφεληθούν θα είναι οι ξένοι, που έχουν προ πολλού διαπιστώσει τα χάλια μας και μας την έχουν στημένη, αναμένοντας να εκμεταλλευτούν τις καταστροφικές για εμάς εξελίξεις.

Αλλά και ο νυν Πρωθυπουργός είναι δυστυχώς βέβαιο ότι θα αποτύχει αν  δεν αλλάξουν ριζικά οι συνήθεις διαδικασίες,.  Διότι μοιάζει να προσπαθεί μια νέα, καλύτερη διακυβέρνηση και την επίλυση των πολλαπλών προβλημάτων που κληρονόμησε από τις περασμένες κυβερνήσεις,  μέσα από την πολιτική διακυβέρνηση της χώρας με την γνωστή οργάνωση του παρελθόντος.  Είναι σαν να προσπαθεί κάποιος να στείλει ένα E-Mail χρησιμοποιώντας μια παλαιά χειροκίνητη γραφομηχανή. Η συμβουλή να κλιθούν όλα τα κόμματα, να συμφωνήσουν για νέες οργανωτικές δομές με έναν μικρό αριθμό υπουργείων και να δεσμευτούν όλοι, ότι δεν θα τα ξανααλλάξει  ποτέ κανείς, δεν γίνεται αποδεκτή, αφού στόχος όλων των Βουλευτών είναι να βρεθούν κάποια στιγμή στην εξουσία μιας υπουργικής θέσης.  Έτσι όλοι επιθυμούν και φροντίζουν να περάσουν από αυτή την αξιοζήλευτη υπουργική θέση και … ας πάει το παλιάμπελο που λέγεται Ελλάδα.

——————————————————-

ΣΥΝΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ  ΣΤΗ  ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ  ΓΙΑ  ΤΗΝ  ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ.

ΝΟΜΟΣ ΥΠ’ ΑΡΙΘΜ. 4351 Αθήνα, 4 Δεκεμβρίου 2015
Βοσκήσιμες γαίες Ελλάδας και άλλες διατάξεις.

Τροπολογία :  Άρθρο 47 – 50 Θέματα εκπαιδευτικών και Εκπαίδευσης.

Υπογράφουν οι κάτωθι.

1. Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣΠΡΟΚΟΠΙΟΣ Β. ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ και οι Υπουργοί,
2. ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΣ, ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗΣ
3. ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΣ
   ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΒΕΡΝΑΡΔΑΚΗΣ
4. ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ, ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ, ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΤΑΘΑΚΗΣ
5. ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ, ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ, ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΑΠΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ
6. ΠΑΙΔΕΙΑΣ, ΕΡΕΥΝΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ, ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΦΙΛΗΣ
7. ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΡΙΑ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ, ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, ΘΕΑΝΩ ΦΩΤΙΟΥ
8. ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΥΓΕΙΑΣ, ΠΑΥΛΟΣ ΠΟΛΑΚΗΣ
9. ΥΓΕΙΑΣ, ΑΝΔΡΕΑΣ ΞΑΝΘΟΣ
10. ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ, ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΟΝΤΟΝΗΣ
11. ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ, ΕΥΚΛΕΙΔΗΣ ΤΣΑΚΑΛΩΤΟΣ
12. ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ, ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΣΙΡΩΝΗΣ
13. ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ, ΕΥΚΛΕΙΔΗΣ ΤΣΑΚΑΛΩΤΟΣ
14. ΥΠΟΔΟΜΩΝ, ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ ΚΑΙ ΔΙΚΤΥΩΝ, ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΠΙΡΤΖΗΣ
15. ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ, ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΣΙΡΩΝΗΣ
16. ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΑΙ ΤΡΟΦΙΜΩΝ, ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ
17. Ο ΕΠΙ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ, ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

ΠΑΠΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ

Θεωρήθηκε και τέθηκε η Μεγάλη Σφραγίδα του Κράτους.