Βραδιά με κιθάρες
Βραδιά με κιθάρες
Ένα βράδυ βρέθηκα στην όμορφη συντροφιά του Άρι Αντάνη, με κιθάρες και μπαλάντες που μου άρεσαν πολύ και σκέφτηκα να αναρτήσω δυο από όσα μας διασκέδασαν. Ελπίζω να σας αρέσουν. Τη Μπαλάντα των Αναμνήσεων του Άρι και το Πρωτογενές Πλεόνασμα του Γιώργου Παππά.
Η ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΤΩΝ ΑΝΑΜΝΗΣΕΩΝ
Κάτσε ν ‘ακούσεις μια μπαλάντα, απ΄ της παρέας τα παιδιά ρίξε τα βάσανα στη μπάντα και πιες και καμιά τσικουδιά. Είναι μπαλάντα για λουλούδια που λες πως θα χαν μαραθεί μ’ αυτά τ’ αξέχαστα τραγούδια κανείς δεν τά ΄χει βαρεθεί. Την πιο καινούργια μου κιθάρα κορδέλα στόλισα λευκή κι ήρθα με μια κρυφή λαχτάρα να βρω τη γρίλια σου ανοιχτή.
Και στην απάνω γειτονίτσα, ο φίλος ήρθε απ΄ τα παλιά με τη γοργόνα τη μουσίτσα και την Αννούλα του χιονιά.
Η Μαλαγκένια είναι εκείνη που κατεβαίνει απ΄το βουνό μα τη Μαριώ και την Ερήνη, μη τις ζητάς στον ουρανό.
Και τα δυο πράσινά σου μάτια, απ’ του σπιτιού σου τα σκαλιά λάμπουνε σαν χρυσά παλάτια μές της νυχτιάς τη σιγαλιά.
Κι αυτή τη νύχτα τραγουδάμε για τα ξανθά σου τα μαλλιά κι ως το πρωί θα ξενυχτάμε μέχρι να πάμε για δουλειά.
Για δώσε βάση να σου παίξω καντάδα μπας και σηκωθείς κι απ΄τα παντζούρια κοίτα έξω κι ίσως με ξαναθυμηθείς.
Άκου έν’ ακόμα τραγουδάκι που τότε λέγαμε για σε μ’ απ’ το μικρό σου μπαλκονάκι μια γλάστρα πλάι μας έσκασε.
Κι αυτό το νέο τραγουδάκι που δεν ανήκει στα κλισέ δεν ειν’ του Μίκη Θεοδωράκη Κι ένα καινούργιο τραγουδάκι στο νου μου καρποφόρησε δεν είν’ του Μάνου Χατζιδάκι, μα εσένανε μου θύμισε.
και μόλις κυκλοφόρησε. με μια λαχτάρα στη καρδιά, ρίχνω τ’ ακόρντα μου στην τσάντα κι αναχωρώ με τα παιδιά.
Εδώ τελειώνω την μπαλάντα, με μια λαχτάρα στη καρδιά, ρίχνω τ’ ακόρντα μου στην τσάντα κι αναχωρώ με τα παιδιά.
Κι αφού δεν έρχεσαι για λίγο, φιλιά στου στέλνω εγώ πολλά φιλιά μα κάτι βλέπω και θα φύγω, μια γλάστρα πέφτει από ψηλά.
Καληνύχτα λοιπόν σου αφήνω, εις την κλίνη που πέφτεις θεά μίαν χάριν ζητώ από εσένα, να με θυμάσαι κι εμέ καμιά φορά. … μη με θυμάσαι κι εμέ καμιαάααααα φοράααααααα.
|
Λίγα λουλούδια αν θέλεις στείλε μου, και πάλι φίλε μου, απόψε, λουλούδια ο κήπος επλημύρισε, έμπα και μύρισε, και κόψε.
Απόψε στην κιθάρα μου κρέμασα μια κορδέλα κι ήρθα τραγούδια να σου πω, ωραία μου κοπέλα.
Αχ Αννούλα του χιονιά, δεν θα είμαι πια μαζί σου, στου Δεκέμβρη τις εννιά, που έχεις, Άννα, τη γιορτή σου.
Έρη, Ερήνη που σουν το πρωί, που σουν το, που σουν το που σουν το μεσημέρι που… Πού, πού σουν το λιο, που σουν το λιο, που σουν το λιοβασίλεμα νεράντζο, νεράντζο, νε- ράντζο -φιλημένη, νε…
Δυο πράσινα μάτια με μπλε βλεφαρίδες με έχουνε κάνει τρελό καρδιά μου να ξέρεις τα μάτια που είδες πως δεν θα σου βγουν σε καλό. Κάθε πρωί που κίναγα να πάω στη δουλειά, φεύγανε μακριά τα ψαροκάικα Αχ και να πέταγα κι εγώ, μαζί με τα πουλιά, ταξίδια μακρινά ως τη Τζαμάικα.
Κάθε πρωί που κίναγα να πάω στη δουλειά, φεύγανε μακριά τα ψαροκάικα Αχ και να πέταγα κι εγώ, μαζί με τα πουλιά, ταξίδια μακρινά ως τη Τζαμάικα.
Ξύπνα μωρό μου κι΄ακουσε κάποιο μινόρε της αυγής για σένανε είναι γραμμένο λύπνα μωρό μου, να χαρείς.
Λες και ήταν χτες, λες και ήταν χτες, που φιλάκια σου’ δινα, στα χείλη τα βελούδινα. Λες και ήταν χτες, ίσως και προχτές που τραγούδια σού’ λεγα, λες και ήταν χτες.
Γύρισε, σε περιμένω γύρισε μικρούλα μου κοπέλα έλα-έλα- έλα.
Θα σε πάρω να φύγουμε, σ’ άλλη γη σ’ άλλα μέρη που κανένα δεν ξέρουμε, και κανείς δεν μας ξέρει.
|
Στίχοι και μελοποίηση του Άρι Αντάνη
Ο Αριστείδης Αντάνης γεννήθηκε στον Πόρο, ήταν επιτελικό στέλεχος της Εθνικής Τράπεζας, ασχολείται από τα νεανικά του χρόνια με τη Λογοτεχνία, έχει διατελέσει ανταποκριτής εφημερίδας και έχει εκδώσει πέντε (5) βιβλία, με διηγήματα και ποιήματα. Με τη μουσική ασχολείται ερασιτεχνικά και έχει μελοποιήσει στίχους δικούς του και άλλων. Διασκεύασε για παιδιά τις «Όρνιθες» του Αριστοφάνη και έχει βραβευθεί με διπλώματα, επαίνους και διακρίσεις.
ΠΡΩΤΟΓΕΝΕΣ ΠΛΕΟΝΑΣΜΑ
Πλεόνασμα ανήγγειλαν, αυτοί, πρωτογενές
που πρόβαλαν στους δανειστές με ύφος αγενές
τα μάζεψαν απ’το φτωχό, το χριστιανό ορθόδοξο
με τρόπο φορομπηχτικό και λίαν ανορθόδοξο.
Εστείλαν τους λογαριασμούς επίσημα, με τάξη
στους έντιμους και συνεπείς απ τη … « μεσαία τάξη»,
χαράτσια, φόροι και ΕΤΑΚ, χωρίς σαφή στοιχεία,
στους παραλήπτες έφταναν, με μέθοδο ταχεία.
Μετέβαιναν οι δυστυχείς όλοι στις Εφορίες
και πλήρωναν τις δόσεις τους γεμάτοι απορίες
κι αφού όλους μας έστυψαν και μείναμε … ταπί
μας είπαν ότι προσεχώς θα δούμε προκοπή.
Ετούτο το πρωτογενές σ΄εμάς θα επιστρέψει
εάν η ..θεία Τρόικα θα τους το επιτρέψει.
Κι όταν κρυφά τα είπανε και λάθρα τα συμφώνησαν
σε τόνο πανηγυρικό διάγγελμα εξεφώνησαν.
Τα ψίχουλα που μάζεψαν, μάς είπανε με τέμπο.
στους ένστολους θα μοιραστούν να πάρουν πασατέμπο
και σ’ όσους οικονομικά έχουν μαύρα χάλια
κάποιο ποσό θα δώσουνε που φτάνει για στραγάλια.
Χαρά μεγάλη ένιωσαν όλοι οι δικαιούχοι
που από τούδε κι εφεξής θα ‘ναι προνομιούχοι,
με το βοήθημα αυτό που θα δοθεί εφάπαξ
αυτοί θα γίνουν πλούσιοι δια παντός και άπαξ.
“Πρωτογενές πλεόνασμα δια πάντας και άπαξ”
(Ο στίχος είναι του Γιώργου Παππά που δυστυχώς χάθηκε πρόσφατα. Ήταν ποιητής, ευγενέστατος άνθρωπος, βαρύτονος χορωδιών και αξίζει να τον θυμόμαστε. Έχει μελοποιηθεί και αυτό από τον φίλο του Άρι Αντάνη σε ρυθμό ΡΑΠ, με τίτλο: Ραπογενές/ Φαπογενές πλεόνασμα)
Ελπίζω να σας άλλαξαν λίγο τη διάθεση της άχαρης καθημερινότητάς μας.