Γιάννης Κουβέλης

31 Ιούλ 2012 από lk

Γιάννης Κουβέλης

Ένας νέος καλλιτέχνης με σοβαρές επιδόσεις, σε ένα κράτος με ανύπαρκτες ικανότητες και ευαισθησίες.

Γόνος καλλιτεχνικής οικογένειας, με μητέρα κεραμίστρια, με εργαστήριο στον κήπο και σπίτι με γλυπτά, κεραμικά και πίνακες σε κάθε γωνιά, ο Γιάννης Κουβέλης προβάλλει τη δουλειά του μέσα από το δικό του Site (www.ykart.eu) όπου εκθέτει μια σειρά από έργα του. Όχι όλα βέβαια, γιατί ο Γιάννης είναι πολυδιάστατος. Στα έργα του συγκαταλέγονται πίνακες ζωγραφικής, γλυπτά, σκίτσα, προσωπογραφίες και άλλα καλλιτεχνήματα, που τα χαρακτηρίζει μια ξεχωριστή δική του τεχνοτροπία, ενώ σε ορισμένα γλυπτά του μια τάση επανάληψης μοτίβων μου θύμιζε τη φιλοσοφία Κινέζικης τέχνης περασμένων αυτοκρατορικών εποχών.

Ο Γιάννης Κουβέλης συμμετείχε, μαζί με άλλους φίλους καλλιτέχνες, σε εκθέσεις (έχουμε παλαιότερα γράψει σχετικά με αυτές στην ίδια θεματολογία του «Νε@νικά») όλες με προσωπική πρωτοβουλία της κάθε ομάδας και με δικά της έξοδα.

Το Ελληνικό κράτος απουσιάζει και εδώ όπως στα πάντα. Αφήνει και εδώ τις εξελίξεις να κατευθύνονται και μάλιστα επικερδώς, από τα γνωστά άτομα του εκάστοτε κατεστημένου. Έτσι και οι καλλιτέχνες, αν θέλουν να γνωριστούν με το κοινό τους, πρέπει να καταφύγουν στην εύνοια (και το κόστος) μιας Γκαλερί, η οποία αποφασίζει πριν από το κοινό για την αξία ή όχι του κάθε καλλιτέχνη, συνήθως βέβαια με οικονομικά κριτήρια.

Δεν είναι τυχαίο ότι πολλοί αξιόλογοι ζωγράφοι της Λέσβου, πέθαναν (μέχρι και προ μηνών) στην ψάθα, αποδεκτοί σχεδόν μόνο από τους ντόπιους, που συχνά τους έδιναν και λίγο φαγητό για να επιβιώσουν. Το οικονομο-καλλιτεχνικό κατεστημένο τους «ανακαλύπτει» πάντοτε μετά θάνατον, ώστε να ανεβάζει κατά το δοκούν και με δικό του αποκλειστικό κέρδος, τις τιμές των έργων τους.

Σε αντίθεση λοιπόν η Ελλάδα με τα ευνομούμενα κράτη της μισητής μας (??) Ευρώπης, ζει ακόμα τον Μεσαίωνα της εποχής του Βαν Γκοκ. Πνιγμένοι στις σκοπιμότητες επανεκλογής τους οι κάθε λογής «αρμόδιοι» δεν βρίσκουν χρόνο να σκεφτούν και να αποφασίσουν τη διάθεση κάποιου από τα χιλιάδες ακίνητα του Δημοσίου για μια διαρκή έκθεση έργων νέων ανερχόμενων καλλιτεχνών. Έχουν αποφασίσει ότι τα ακίνητα αυτά του κράτους, πρέπει ή να καταπατούνται από «γνωστούς – άγνωστους» ή να πωλούνται τζάμπα υπέρ της Τρόϊκας ή να σιγογκρεμίζονται ασυντήρητα. Μήπως άλλωστε τα ίδια δεν συμβαίνουν με τα Ελληνικά διπλώματα ευρεσιτεχνίας ή τη μουσική μας;

Ελλάς, κοιτίδα του πολιτισμού, θαυμάζουμε το μεγαλείο σου!

Ας είναι, ξεχάστε τα όλα αυτά και μπείτε να δείτε τα έργα του Γιάννη Κουβέλη, για να κάνουμε μόνοι μας ό,τι οι αρμόδιοι δεν μας δίνουν τη δυνατότητα να βιώσουμε.

Λίνος Κουντουράς