Εγκεκριμένες μειοδοτήσεις.

19 Οκτ 2017 από lk

Εγκεκριμένες μειοδοτήσεις.         

Οι κυβερνήσεις μας ψηφίζονται και αναδεικνύονται από τον Λαό. Όμως δεν τον στηρίζουν, δεν τον σκέπτονται, δεν τον αγαπούν.  Θεωρούν τους Έλληνες γενικά ηλίθιους, που τους ψηφίζουν από βλακεία, γιατί πιστεύουν ανεξέλεγκτα όσα τους υπόσχονται και δεν αξιολογούν τις υποσχέσεις ή τα ψέματά, που μετά την εκλογική νίκη συνήθως ξεχνούν οι πολιτευτές.  Ξαναψηφίζουν έτσι τους ίδιους και τους ίδιους, με νέες κάθε φορά ψευδείς διαβεβαιώσεις για δήθεν εξυπηρέτηση αν εκλεγούν.

Αντιθέτως οι Βολευτές μας είναι απόλυτα προσηλωμένοι στα συμφέροντα των επιχειρήσεων, ιδιαίτερα δε στους μεγαλοσχήμονες επιχειρηματίες και ας χρωστάνε δισεκατομμύρια.  Αρκεί να δείχνουν λεφτάδες ή να κινούνται σε κύκλους της high society και οι Βολευτές μας είναι πρόθυμοι να ψηφίσουν κάθε διαγραφή χρέους πολλών δις, που στη συνέχεια αρπάζουν από τις αποταμιεύσεις των συνταξιούχων και τους μισθούς αυτών που τους ψήφισαν.  Φταίνε λοιπόν οι πολιτικοί ή μήπως εμείς οι ίδιοι για τα χάλια μας.

Παρακάτω αναφέρομαι κάπως αναλυτικότερα στις δύο μεγαλύτερες πονηρίες, που λέγονται “οδηγίες χρήσης” και “ψιλά γράμματα” στα συμβόλαια.  Αυτό λοιπόν που θα έπρεπε να κάνει κάθε Κυβέρνηση προσκείμενη στην προστασία του Πολίτη είναι να απαγορεύσει τα πολυσέλιδα συμφωνητικά με τα κρυμμένα “ψιλά γράμματα” και τις μακρόσυρτες οδηγίες χρήσης, που ο μέσος καταναλωτής αδυνατεί να κατανοήσει. Να απαιτήσει, ότι το κάθε ένα από τα παραπάνω έντυπα με οδηγίες ή όρους, θα αποτελείται από μια μόνο παράγραφο 15 γραμμών το πολύ.  Έτσι θα μπορούσε ο καθένας, ακόμα και ένα άτομο χαμηλής μόρφωσης, να καταλάβει το τι ακριβώς γράφουν.  Σήμερα ακόμα και ένας έμπειρος δικηγόρος μελετά για πολύ ώρα τι στην ευχή ισχύει, για να καταλήξει τελικά να μας πει :  “Δυστυχώς δεν μπορείτε να κάνετε κάτι, γιατί σας δεσμεύει το συνημμένο έντυπο”.

Δείτε λοιπόν τι ανέχονται οι περίφημοι εκπρόσωποί μας Βολευτές, εις βάρος του Έλληνα ψηφοφόρου, προς διευκόλυνση παμπόνηρων επιχειρηματιών, που έτσι  αποφεύγουν κάθε ευθύνη και ξεγελούν τον καταναλωτή:

Οι φαρμακευτικές οδηγίες χρήσης.  Ποιος πιστεύετε ότι θα διαβάσει όλες αυτές τις σελίδες της φωτογραφίας [εμπρόσθια και πίσω όψη] πριν πάρει το χάπι που του συνταγοδότησε ο γιατρός του;  Άλλωστε και να κάνει τον κόπο και να διαβάσει όλα αυτά τα απερίγραπτα θα τρελαθεί.  Κατ’ αρχήν γράφουν μέσα με ποια φάρμακα ή καλύτερα με ποιες χημικές ουσίες δεν είναι συμβατό το φάρμακο.  Ονόματα ουσιών που κανείς μας δεν γνωρίζει, όσο δεν είναι Φαρμακοποιός ή γιατρός (αν και με ερωτηματικό ακόμα και για αυτούς).  Στη συνέχεια γράφουν ποιοι πρέπει να αποφύγουν τη λήψη του σκευάσματος. Αν τις διαβάσετε θα διαπιστώσετε ότι πάντα κάτι από όλα αυτά θα ταιριάζει και με εσάς. Μετά γράφουν τι επιπλοκές μπορείς να έχεις σε σχέση με άλλα φάρμακα ή με κάποιες ιδιαιτερότητες σου ως ασθενής.  Τέλος αναφέρουν κάθε λίγο :  “Σε περίπτωση αμφιβολίας συμβουλευτείτε το γιατρό σας”.  Δηλαδή, πώς το φαντάζονται;  Ότι θα αγοράσουμε το φάρμακο, θα διαβάσουμε τις οδηγίες και μετά θα ξαναπάμε στον γιατρό μας, θα περιμένουμε εκεί τη σειρά μας και  θα τον ξαναπληρώσουμε, για να τον ρωτήσουμε αν κάτι από όλα όσα διαβάσαμε μας αφορά ή όχι;  Γιατί λοιπόν κάνουν τόσο κόπο οι αξιότιμες Φαρμακοβιομηχανίες για να εσωκλείνουν σε κάθε κουτάκι φαρμάκου τόσο εκτεταμένες λεγόμενες “οδηγίες χρήσης”;  Πολύ απλά.  Για να μην έχουν ποτέ την όποια ευθύνη για οτιδήποτε σας συμβεί με τη λήψη του σκευάσματος.  Τα έχουν γράψει όλα με τέτοιο τρόπο και με την συμβολή φυσικά πολλών νομικών συμβούλων, ώστε οι εταιρείες να είναι καλυμμένες σε οποιαδήποτε επιπλοκή και αν παρουσιαστεί.  Γιατί πρόθεσή τους δεν είναι η προστασία του ασθενούς από περιπλοκές, αλλά η δική τους προστασία από πιθανές νομικές ευθύνες και αποζημιώσεις.  Ακόμα δηλαδή και αν φέρουν ευθύνη θα μας πουν:  Δεν διαβάσατε τις οδηγίες, τα έγραφαν όλα αυτά. Και όντως κάπου μια παράγραφος θα τους δικαιώνει.  Θα το έχουν φροντίσει οι δικηγόροι τους.  Ανοίξτε κάποιο κουτί φαρμάκου σας και θα με δικαιώσετε.  Τι θα έπρεπε λοιπόν να κάνει ένα κράτος που ενδιαφέρεται για τον πολίτη;  Να επιβάλει απλά αυτό που έγραψα παραπάνω:  Να μην επιτρέπει πολυλογίες εκ του πονηρού.  Τι θα έπρεπε αντιθέτως να κάνει αν δεν ενδιαφέρονταν για τον πολίτη, παρά μόνο για τους πονηρούς επιχειρηματίες;  Μα απλά αυτά που κάνει σήμερα:  Να επιτρέπει όλα αυτά τα απαράδεκτα.

 

 

 

 

 

 

Δείτε τώρα τα συμβόλαια.  Είτε αυτά αφορούν ασφάλεια υγείας, σπιτιού, κλοπής κλπ.  Δεν θα σας ζαλίσω με λεπτομέρειες.  Διαβάστε τις μόνοι σας αν δεν με πιστεύετε.  Θα σας πω μόνο δύο χαρακτηριστικές θέσεις ασφαλιστικών εταιρειών, που μου είπαν παλαιότερα εμένα:  Όταν ζήτησα να ασφαλίσω την μοτοσικλέτα μου για κλοπή, ο ασφαλιστής μου είπε: “Δεν ασφαλίζουμε μηχανές γιατί τις κλέβουνε”.   Μα αν δεν τις κλέβανε γιατί να την ασφαλίσω του λέω και μου απαντάει:  “Δεν ξέρω, αυτές είναι οι οδηγίες της ασφαλιστικής μας” !  Ένα δεύτερο δεδομένο είναι το ότι μόνο με τεράστια δυσκολία και με υψηλό κόστος δέχονται να ασφαλίσεις το σπίτι σου για ζημιές από σεισμό.  Και αν τελικά δεχθούν, τότε με πολλές πονηρές υποπαραγράφους, όπως πχ. να εξαιρούνται όσα είναι πέτρινα, επειδή αυτά … πέφτουν, ενώ ευχαρίστως θα ασφάλιζαν διαμέρισμα σε νεόκτιστη πολυκατοικία, γιατί αυτό δεν κινδυνεύει, αφού είναι κτισμένο σύμφωνα με νέες αντισεισμικές προδιαγραφές.  Αλλά τότε αναρωτιέμαι, γιατί να το ασφαλίσω;  Για να οικονομάνε οι μέτοχοι χωρίς ρίσκο;  Τόσο κόπανους μας θέλουν;

Η επόμενη αρνητική διαπίστωσή μου αφορά την ασφάλεια ζωής.  Σε ζαλίζουν με άπειρες “συμφέρουσες” προτάσεις και όσο περνούν τα χρόνια σου αυξάνουν τις ετήσιες εισφορές, μέχρις ότου φτάσεις (πρώτα ο Θεός) σε μεγάλη ηλικία.  Τότε με κόλπα, όπως δήθεν συμφέρουσες μικροαλλαγές των συμβολαίων, σου αυξάνουν τόσο πολύ τις εισφορές, που να μην είναι δυνατόν να πληρώσεις ως συνταξιούχος και να την διακόψεις αναγκαστικά.  Πχ. ζητούν 6.500 €/έτος από συνταξιούχους των περίπου 8.500 €/έτος ή έστω κάτι παραπάνω.  Έτσι ενώ πλήρωνες επί 30 και παραπάνω χρόνια και μάλιστα χωρίς να τους επιβαρύνεις σχεδόν ποτέ, τελικά σου κόβουν την ασφάλιση, όταν ακριβώς την χρειάζεσαι.  Να το έχετε υπόψη σας λοιπόν πριν ασφαλιστείτε.

Τι θα έπρεπε επομένως να κάνει ένα κράτος Ελλήνων πολιτών, αν τους υπολόγιζε;  Να επιβάλει για όσους έχουν πληρώσει ασφάλιστρα επί δέκα και πλέον χρόνια, τη συνέχιση της ασφάλισης με μέγιστες αυξήσεις στο 70 % του πληθωρισμού, δεδομένου ότι όλα τα χρόνια που ο ασφαλισμένος πλήρωνε, η εταιρεία κέρδιζε επενδύοντας τα χρήματά του και οι μέτοχοί της αποκόμιζαν κέρδη χωρίς κάποιο ρίσκο.

Αντιθέτως σήμερα έρχεται ο ασφαλιστής και αφού σε πείσει με πολλά μπλά-μπλά για τα τεράστια πλεονεκτήματα μιάς ασφάλισής σου, φυλλομετράει  στα γρήγορα κάποιες σελίδες και στην τελευταία σου λέει: “υπογράψτε εδώ”, παίρνει το υπογεγραμμένο συμβόλαιο και φεύγει ικανοποιημένος.  Αν πάλι εσείς θελήσετε να διαβάσετε προσεκτικά τις σελίδες και διαφωνήσετε, θα μείνετε χωρίς ασφάλιση.  Όλα βλέπετε τα έχουν προβλέψει, ακόμα και την σύμπραξη των κυβερνήσεών μας.  Έχουν βλέπετε το χρήμα.  Καλή σας ημέρα.