Θρησκευτικά Μνημεία
Θρησκευτικά Μνημεία
Από τη Μυτιλήνη όπου μένουμε, πήγαμε εκδρομή στην Τουρκία. Εκεί στο Αϊβαλί είδαμε μια ερειπωμένη Ορθόδοξη Εκκλησία και άλλη μία σε άριστη κατάσταση, που όμως είχε μετατραπεί σε Τζαμί.
Κάποιοι Τούρκοι που κάθονταν απ’ έξω μας προέτρεψαν να μπούμε, αφού μας υπέδειξαν να βγάλουμε – κατά το ισχύον έθιμο – τα παπούτσια μας. Ο Ναός, παρά την μετατροπή, ήταν ένα θαυμάσιο Μνημείο της Ορθοδοξίας, η οποία ανθούσε παλαιότερα εκεί. Όμως οι πολιτικές εξελίξεις εξαφάνισαν τους Ορθοδόξους Χριστιανούς από αυτή την περιοχή της Μεγάλης Ελλάδας που κάποτε έσφυζε από ελληνόφωνο Ορθόδοξο πληθυσμό και έτσι σήμερα οι εκκλησίες καταρρέουν ή χρησιμοποιούνται ως τζαμιά.
Δυστυχώς οι διεθνείς αρνητικές συγκυρίες για την Πίστη μας εξακολουθούν και πάλι να υπάρχουν, φοβιστικές ακόμα και σήμερα. Όχι πλέον με πολέμους, αλλά με παρόμοια αδυσώπητο οικονομικό πόλεμο και με Εφιάλτες προσκείμενους σε ξένα συμφέροντα, που ανοίγουν και πάλι Κερκόπορτες.
Όταν ήμουν παιδί, Χριστιανοί Ορθόδοξοι ήταν σχεδόν όλοι οι Έλληνες. Άλλωστε η Ορθοδοξία ήταν και είναι ο συνδετικός κρίκος των απανταχού Ελλήνων της διασποράς.
Λίγα χρόνια αργότερα επί Χούντας, γίναμε ˝Χριστιανοί Ορθόδοξοι Καθολικώς Διαμαρτυρόμενοι˝ (κατά τον Γεώργιο Παπανδρέου).
Κατόπιν μας έσβησαν το Θρήσκευμα από τις ταυτότητες. Μετά γεμίσαμε μετανάστες σε ποσοστό πάνω του 12 % και τώρα δεν είμαστε πλέον όλοι οι εν Ελλάδι ενός Θρησκεύματος. Σε λίγο θα μας καταντήσουν «Κρυφοχριστιανούς» θα το δείτε.
Παρά ταύτα όνειρο του κάθε Έλληνα Ορθόδοξου είναι να παραμείνουν και να λειτουργούν οι Ορθόδοξες Εκκλησίες της Τουρκίας, ιδιαίτερα η Αγιά Σοφιά στην Κωσταντινούπολη και όχι να έχει γίνει Μουσείο ή να μετατραπεί σε Τζαμί.
Οι Εκκλησίες της Ορθοδοξίας και γενικότερα οι Ναοί κάθε θρησκείας είναι διατηρητέα μνημεία, γι’ αυτό θα έπρεπε να γίνονται σεβαστοί από όλους και όχι μόνο από τους πιστούς τού εκάστοτε κυρίαρχου θρησκεύματος ενός κράτους. Ειδικότερα τώρα που η παγκοσμιοποίηση μας επιβάλλει την συνύπαρξη με πιστούς από άλλες χώρες μη Χριστιανικές, ο σεβασμός και η διατήρηση των Ναών επιβάλλονται, τόσο από ηθικής όσο και από λογικής πλευράς.
Όμως δείτε τι γίνεται στην Πατρίδα μας: Ενώ θα θέλουμε ή και απαιτούμε να διατηρούνται σε καλή κατάσταση οι Ελληνικές Ορθόδοξες Εκκλησίες μας στη γείτονα Τουρκία, εμείς αφήνουμε σε ετοιμόρροπη κατάσταση τα παλιά Τούρκικα Τζαμιά. Πχ στη Λέσβο.
Στη Μυτιλήνη το θαυμάσιο Τζαμί στο κέντρο της Αγοράς καταρρέει. Στο χωριό Σκόπελος της Γέρας, επειδή όπως μας είπαν, ο τότε Πρόεδρος της Κοινότητας δεν χώνευε τους Τούρκους, γκρέμισε έναν πανέμορφο μιναρέ και έκτισε στο χώρο όπου ήταν το Τζαμί ένα μικρό εστιατόριο, το οποίο σήμερα ο Δήμος ενοικιάζει ως σουβλατζίδικο.
Στο άλλο χωριό της Γέρας, στον Μεσαγρό το Τζαμί είναι ερείπιο, ο ένας μιναρές έχει πέσει και σύντομα θα πέσει και ο άλλος, αν δεν γίνουν άμεσα έργα αναστύλωσης.
Λεφτά δεν υπάρχουν, μας λένε. Όμως κανένας από τους ιθύνοντες της Κεντρικής Διοίκησης δεν κάθισε να υπολογίσει, πέραν του πολιτιστικού πλεονεκτήματος, το κέρδος που θα είχε η περιοχή, με τους τουρίστες από την Τουρκία που θα επισκέπτονταν τα Τζαμιά αυτά. Ιδιαίτερα στη Γέρα, που σήμερα δεν βλέπει ούτε έναν ξένο τουρίστα, παρ’ ότι οι επισκέπτες από την Τουρκία είναι φέτος πάρα πολλοί.
Η αποδόμηση της Ορθοδοξίας μας όμως, όχι μόνο συνεχίζεται, αλλά φέρνει και αρνητικά για τη θρησκεία μας αποτελέσματα. Όπως το ότι Έλληνες Ορθόδοξοι δέχτηκαν με ενθουσιασμό να ονομαστεί ένα γήπεδο ποδοσφαίρου: «Αγία Σοφία». Τζαμί επομένως η αυθεντική Αγιά Σοφιά στην Τουρκία και σε γήπεδό μας το όνομα αυτής της σπουδαιότερης Εκκλησίας της Ορθοδοξίας. Εκεί κάθε Κυριακή αντί για Θεία Λειτουργία, θα υβρίζονται τα Θεία, όπως συνηθίζεται από τους ποδοσφαιρόφιλους, όποτε διαφωνούν με την έκβαση του παιχνιδιού. Δεν θα τολμούσαν βέβαια να ονομάσουν το γήπεδο, ούτε Μέκκα, ούτε Βατικανό ούτε ναό του Σολομώντα. Σε αυτά ο σεβασμός είναι επιβεβλημένος και πολύ σωστά. Γιατί όμως για τα δικά μας ιερά και όσια να επιτρέπονται άλλες λογικές.
Το τρελό είναι ότι η Κυβέρνησή μας, που δεν έχει χρήματα για επισκευές των μνημείων αυτών, των Τζαμιών, θέλει ξαφνικά να κατασκευάσει ένα μεγάλο Τζαμί σε ιστορικό σημείο της Αθήνας, σε χώρο που ανήκει στο δημόσιο και με έξοδά των Ελλήνων φορολογούμενων. Ενώ ποτέ δεν θυμούμαστε την ανέγερση κάποιας μεγάλης Ορθοδόξου Εκκλησίας σε χώρο και με λεφτά του κράτους.
Άλλωστε θα έπρεπε νομίζω να υπάρχει και αντίστοιχη προσφορά και από την άλλη πλευρά για κατασκευή δικής μας Εκκλησίας, ενώ αντιθέτως ακούμε πως προτίθενται να μετατρέψουν την Αγιά Σοφιά σε Τζαμί.
Πέραν του ότι αν θυμάμαι καλά, τη συζήτηση για την κατασκευή Τζαμιού από το κράτος μας, πρωτοακούσαμε ταυτόχρονα με την απόφαση για την γνωστή ασύμφορη αγορά μετοχών μιας Τούρκικης Τράπεζας, αμέσως μετά την επιστροφή Υπουργού Εξωτερικών από τις ΗΠΑ. Τυχαίο; Ίσως!
Αφήνουν λοιπόν να γκρεμιστούν τα παλαιά Τζαμιά, ενώ παράλληλα ετοιμάζουν την ανέγερση ενός καινούργιου, παραβλέποντας την τύχη των εκτός Ελλάδας εκκλησιών μας.
Πολύ καλύτερο, συμφερότερο και αποτελεσματικότερο θα ήταν, αν δίναμε πρώτα εμείς το καλό παράδειγμα, σεβόμενοι και αναστυλώνοντας τα Τζαμιά, πριν ζητήσουμε κάτι αντίστοιχο από τους άλλους, γιατί τότε θα δυσκολεύονταν και αυτοί πολύ να αγνοήσουν το λογικό, ηθικό και πολιτιστικό αίτημά μας!
Λ.Κ.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ:
ΠΡΟΦΗΤΙΚΟ το άρθρο μου αυτό. Αρκετές μέρες μετά τη συγγραφή του και λίγες μέρες μετά τη δημοσίευσή του δείτε τι διάβασα σε ημερήσια εφημερίδα (kontranews), με τίτλο: