Οδηγώντας στην Αθήνα

21 Απρ 2022 από lk

Οδηγώντας στην Αθήνα και στο Χωριό.

Μερικές φορές ξεχνώ ότι οδηγώ στην Αθήνα και αγανακτώ με όσα βιώνω, όταν μετακινούμαι με το ΙΧ μου.  Αυτό γιατί εμείς οι Έλληνες έχουμε μια δική μας άποψη στην οδήγηση. Μερικά παραδείγματα:

– Κινείσαι σε κεντρικό δρόμο και ξαφνικά σου βγαίνει από τον δεξιό παράδρομο κάποιος μέχρι τη μέση του δρόμου, ώστε να σε αναγκάσει να σταματήσεις και να μην περιμένει, όπως θα έπρεπε.  Σταματάς λοιπόν εσύ, σταματάει και εκείνος  περιμένοντας να αδειάσει η αριστερή λωρίδα, ώστε να περάσει πρώτα αυτός, για μπορέσεις μετά να συνεχίσεις κι εσύ, παρ’ ότι ήσουν σε κεντρικό δρόμο με προτεραιότητα.

– Βλέπεις από μακριά το φανάρι να έχει ανάψει κόκκινο και συνεχίζεις χαλαρά, χωρίς να βιάζεσαι, αφού έτσι κι αλλιώς θα σταματήσεις σε μερικά μέτρα.  Ο πίσω σου όμως αγανακτεί και σου κορνάρει εκνευρισμένος, επειδή θέλει να πας επιταχύνοντας μέχρι το τελευταίο όχημα και να καργάρεις τα φρένα λίγο πριν από αυτό. Δεν αντέχει προφανώς να πηγαίνει χαλαρά.

– Κινείσαι πίσω από το λεωφορείο και αφήνεις κάμποσα μέτρα απόσταση, αφού δεν μπορείς να το περάσεις και ξέρεις ότι σε λίγο θα σταματήσει στη στάση.  Ο πίσω σου όμως αγανακτεί και σου κορνάρει, γιατί νομίζει ότι αν πλησιάσεις όσο γίνεται στο λεωφορείο, θα φτάσει συντομότερα στον προορισμό του.

– Πας στη δεξιά μεριά του δρόμου, βγάζεις δεξί φλάς και σταματάς για να αγοράσεις εφημερίδα από το περίπτερο.  Μια κυρία όμως, ενώ θέλει να συνεχίσει, δεν σε προσπερνάει αλλά σταματάει πίσω σου και σου κορνάρει επειδή σταμάτησες.

– Όσοι κινούνται με μηχανάκια πιστεύουν ότι έχουν σιωπηρή προτεραιότητα παντού και στα πάντα, ιδιαίτερα αν οδηγούνται από ντελιβεράδες.  Περνούν αριστερά τα λεωφορεία κι ας έρχονται αυτοκίνητα από αντίθετα, σε περνούν από αριστερά και αμέσως στρίβουν στον δεξί δρόμο, αναγκάζοντάς σε να φρενάρεις για να μην τους σκοτώσεις και άλλα τέτοια.  Επομένως, μόλις δεις ντελιβερά πήγαινε όσο πιο δεξιά γίνεται, γιατί δεν φαντάζεσαι τι μπορεί να κάνει, μην τον σκοτώσεις και μπλέξεις !

– Όποιος βρίσκεται στην αρχή της ουράς στο φανάρι, ξεκινάει με την άνεσή του χωρίς καθόλου να βιάζεται (αφού θα περάσει έτσι κι αλλιώς) αν όμως βρίσκεται πιο πίσω στην ουρά, τότε κορνάρει επίμονα για να κουνηθεί πιο γρήγορα ο πρώτος και να προλάβει να περάσει κι εκείνος με το πράσινο.  Η λογική της οδηγικής μας καθημερινότητας.

– Για εμάς εδώ, το κίτρινο φανάρι δεν σημαίνει να σταθούμε, αλλά απλά να βιαστούμε.  Μόνο στο εξωτερικό σημαίνει στοπ, οπότε πολλοί ξένοι τρακάρουν μόλις έρθουν με το ΙΧ τους εδώ στην Ελλάδα.  Γι αυτό κι εγώ φωνάζω κάθε τόσο στον γιό μου … “Πρόσεχε !  Δεν είμαστε στην Αυστρία”, όποτε έρθει από το Graz και οδηγάει εδώ σ’ εμάς !

– Αν τώρα μπροστά σας οδηγάει μια κυρία, απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή.  Συνήθως κρατάει με το ένα χέρι το κινητό στο αυτί της ή κοιτάζεται στον καθρέφτη για να δει αν το μακιγιάζ της είναι όπως πρέπει, ενώ μπορεί και να ψάχνει επίμονα κάτι μέσα στην τσάντα της.  Αραιά και που κοιτάζει και μπροστά της.  Ιδιαίτερη προσοχή λοιπόν κύριοι οδηγοί, άλλωστε οι κυρίες έχουν πάντα προτεραιότητα.      

– Πολλοί νεαροί οδηγώντας με ανοιχτό παράθυρο, έχουν τόσο δυνατά το ραδιόφωνό τους, που σε ξεκουφαίνουν ακόμα και αν περπατάς στο απέναντι πεζοδρόμιο.  Απορώ πώς και δεν κουφαίνονται οι ίδιοι, αφού κινδυνεύουμε να κουφαθούμε κι εμείς οι περαστικοί.

– Οι κυρίες ηλικίας 70 και πάνω, συνήθως δεν έχουν δίπλωμα οδήγησης.  Γι αυτό περνούν με άνεση και αδιαφορία απ’ το ένα πεζοδρόμιο στο άλλο, χωρίς να ενδιαφέρονται αν έρχονται οχήματα.  Προσοχή λοιπόν !  Φρενάρετε αμέσως άμα τη εμφανίσει γιαγιάς σε πεζοδρόμιο, γιατί μπορεί να βρεθεί ξαφνικά μπροστά σας.

Στο Χωριό βέβαια ισχύουν άλλα, όπως το ότι στην μοναδική σχεδόν ευθεία της περιοχής τρέχουν όλοι σαν τρελοί, αφού ελάχιστες είναι οι δυνατότητες για να δοκιμάσουν την τελική του αυτοκινήτου τους.  Ανάλογη είναι και η συχνότητα των ατυχημάτων σε αυτόν τον δρόμο, όπως διαπιστώνει και ο ξένος, από τα εικονίδια κατά μήκος των δρόμων.

– Όλα τα αυτοκίνητα που κυκλοφορούν στο Χωριό γνωρίζονται από όλους και έτσι καταγράφεται η κάθε μετακίνησή σου.  Σε βρίσκουν πχ. στο μοναδικό σουπερμάρκετ όπου ανταμώνουν υποχρεωτικά όλοι και σου λένε:  Πού πήγαινες τόσο νωρίς το πρωί που σε είδα με το ΙΧ σου;  Ή σε ρωτάνε:  Αυτή που ήταν μαζί σου στο αυτοκίνητο, ήταν η … τάδε;  – Έτσι τίποτα δεν μένει κρυφό, οπότε δύο πράγματα είναι ανέφικτα, να βγεις με κάποια κοπελιά κρυφά από τη γυναίκα σου και να σου κλέψουν το αυτοκίνητο.  Αφού αν σου το έκλεβαν, σε μηδέν χρόνο κάποιος θα σου έλεγε:  Είδα τον δείνα με το αυτοκίνητό σου, εσύ του το έδωσες;

– Εξ ίσου αδύνατο είναι να μην πας την Κυριακή στην εκκλησία, αφού με το που θα σε ανταμώσει αργότερα στο δρόμο ο Πάτερ, θα σε ρωτήσει γιατί δεν σε είδε στην λειτουργία και θα ντραπείς πολύ.

– Όλη νύχτα ακούς τον κούκο να φωνάζει από το διπλανό δέντρο και τα ξημερώματα σε ξυπνάνε τα κοκόρια της γειτονιάς.  Δεν είναι βέβαια ότι καλύτερο να ξυπνάς τόσο νωρίς στις διακοπές σου, οπότε και αναρωτιέσαι τι στην ευχή τα θέλουν τόσα κοκόρια οι γείτονες.  Ένα δεν τους φτάνει;  Για τον κούκο όμως τι να πεις ;

– Ενίοτε σε ξυπνάνε και τα κουδούνια των προβάτων, που έρχονται για να βοσκήσουν στο επάνω μέρος του χωριού, εκεί όπου βρίσκεται το σπίτι μας.  Ο ήχος των κουδουνιών είναι μάλλον ευχάριστος και όχι ενοχλητικός, ενώ πολύ ενοχλητικό είναι το ότι σου τρώνε τα λουλούδια περνώντας μπροστά απ’ το σπίτι.  Αλλά τι να γίνει;  Μπορείς να τους το απαγορεύσεις;  Πρόβατα είναι αυτά.

– Ένα μεγαλύτερο πρόβλημα έχω με τη βενζίνη.  Από όποιον και να φουλάρεις θα θυμώσουν οι άλλοι, οι οποίοι όχι μόνο σε γνωρίζουν αλλά και επισημαίνουν ότι δεν πήρες από αυτούς.  Έτσι προσπαθείς να βάζεις λιγότερα λίτρα και συχνότερα για να μην μείνει κανένας παραπονεμένος.

– Ένα άλλο πολύ χαρακτηριστικό είναι να βρίσκεσαι στο καφενείο και να έρχεται ένας φίλος λέγοντας “είδα το αυτοκίνητό σου απέξω και ήρθα να δω τι κάνεις”.  Άντε τώρα αν είσαι στην Αθήνα.  Πού να δουν το ΙΧ σου και σε ποιο καφενείο να σε αναζητήσουν !  Άλλα ήθη και άλλα έθιμα λοιπόν στο Χωριό και άλλα στην Αθήνα.  Άλλωστε σε όποιο από αυτά και να βρίσκεστε τώρα τα παραπάνω δεν παύουν να ισχύουν κι εδώ κι εκεί.  Μην ανησυχείτε.

Το χωριό μας απέχει γύρω στα 26 χλμ από την πόλη Μυτιλήνη, οπότε υπάρχουν δύο τρόποι για να πας εκεί με το λεωφορείο.  Ή να πάρεις το υπεραστικό από την κεντρική πλατεία του χωριού σε συγκεκριμένη ώρα ή να δεις τι ώρες φεύγει η γκαζολίνα στον Κόλπο της Γέρας και να πας με αυτήν, πράγμα που είναι αρκετά διασκεδαστικό.  Ο απαιτούμενος χρόνος δεν διαφέρει, όπως και να πας.  Πηγαίνεις λοιπόν με το ΙΧ σου στο Πέραμα στη συγκεκριμένη ώρα, περνάς με την γκαζολίνα απέναντι, εκεί την περιμένει πάντα το λεωφορείο, επιβιβάζεσαι, αυτό περνάει πρώτα από το σχετικά απομακρυσμένο χωριό Λουτρά και στη συνέχεια σε κατεβάζει στην πόλη, περνώντας πάνω από βουνά με εξαιρετική θέα προς τον Κόλπο και την πόλη Μυτιλήνη στη συνέχεια.  Στην επιστροφή από την Μυτιλήνη, η γκαζολίνα περιμένει  την άφιξη του λεωφορείου για το Πέραμα, οπότε δεν καθυστερείς καθόλου και περνάς στο απέναντι του Κόλπου αυτοστιγμεί !