Πανδημία.
Πανδημία.
Εναγωνίως προσπαθούμε οι περισσότεροι να καταλάβουμε το πού μας οδηγούν οι ιθύνοντες με όλα αυτά που βιώνουμε μήνες τώρα. Με ποιόν τελικά στόχο παίρνονται τα λεγόμενα μέτρα, άμετρα όμως στην ουσία, γιατί τίποτα δεν αλλάζει ότι και να μας λένε. Μήπως λοιπόν δεν αλλάζει τίποτα επειδή αυτός είναι και ο στόχος. Δείτε πχ τον αριθμό των κρουσμάτων από κορονοϊό. Γύρω στα 600 τον Νοέμβριο, αυξήθηκαν στα 1.500 τον Φεβρουάριο και έφτασαν αισίως τα 3.500 τον Μάρτιο. Αποφεύγουν όμως συνήθως να μας πουν σε πόσα τεστ βρέθηκαν τα αναφερόμενα κρούσματα. Γιατί όπως έχω ξαναπεί, αν βρεθούν 1.000 κρούσματα σε 43.000 τεστ, αυτό είναι ένα καλό αποτέλεσμα, ενώ αν τα 1.000 αυτά κρούσματα έχουν βρεθεί σε 1.000 τεστ, αυτό είναι τραγικό. Με όλα λοιπόν αυτά τα “μέτρα προστασίας” από τον covid-19 που λαμβάνονται, καταστρέφουν την οικονομία της χώρας μας (και όχι μόνο) επιδρούν στην ψυχική υγεία του κοσμάκη, αλλά και στερούν τους μεγαλύτερους από κάποια ευχάριστα τελευταία χρόνια της ζωής τους. Τυχαία ή ηθελημένα όλα αυτά, είναι ένα ερώτημα που απασχολεί αρκετούς όπως και εμένα, που δεν αντέχουν άλλους εγκλεισμούς, ενώ προβληματίζονται ιδιαίτερα για το πού μας οδηγούν. Ιδιαίτερα όσους έχουν διαβάσει το βιβλίο του Όργουελ με τίτλο “1948” στο οποίο ο συγγραφέας περιγράφει μια κοινωνία με τους πολίτες κλεισμένους στα υπόγεια σπιτιών, με μόνη πληροφόρηση για τα τρέχοντα μέσω TV, από την φωνή του ηγέτη, που ονομάζεται Μεγάλος Αδελφός. Με προμήθεια αγαθών από έναν σωλήνα σε μία τρύπα του τοίχου και κοινωνικές επαφές μόνο μέσω TV, ενώ τα πάντα παρακολουθούνται και ελέγχονται από τον Μεγάλο Αδελφό, που ελέγχει τα πάντα, με οπτική πρόσβαση σε κάθε γωνιά του δωματίου.
Οι συσχετισμοί για όσους έχουν διαβάσει το βιβλίο είναι αναπόφευκτοι, ειδικά αν κατανοήσουμε πως κάποιες τόσο ριζικές μετατροπές στη ζωή της ανθρωπότητας απαιτούν χρόνο και σταδιακή επιβολή, ώστε να τις συνηθίσουν σιγά – σιγά οι Λαοί και να αποφευχθούν οι όποιες αντιστάσεις και επαναστάσεις. Ας δούμε λοιπόν σε ποια φάση βρισκόμαστε ήδη:
- Κλεισμένοι μέσα είμαστε εδώ και μήνες. Το συνηθίζουμε λοιπόν σιγά – σιγά.
- Τα παιδιά δεν πάνε σχολείο, αλλά μαθαίνουν γράμματα από τον υπολογιστή κλεισμένα μέσα στα σπίτια.
- Αυξάνεται το ποσοστό όσων εργάζονται από το σπίτι, ώστε να αποφεύγονται οι συνευρέσεις με άλλους και να μην είναι δυνατή η μεταξύ τους ανταλλαγή απόψεων.
- Απαγορεύονται οι συναθροίσεις, με την αστυνομία να επεμβαίνει δραστικά και βίαια, οπότε και οι δυνατότητες εξέγερσης χωρίς συνάθροιση να είναι αδύνατες.
- Οι κυβερνώντες είναι πειθήνια πλέον όργανα του Μεγάλου Αδελφού και ακολουθούν πιστά όσα αυτός θα ήθελε, ακόμα και αν δεν το εκφράζει.
- Οι κρατούντες επεμβαίνουν όλο και περισσότερο και όλο πιο εμφανώς, για να εξαφανίσουν κάθε διαφορετική άποψη από αυτήν που θέλει ο Μεγάλος Αδελφός.
- Μας προέκυψε και ο κορονοϊός, τυχαία εννοείται (αλλά αυτό θα το αναλύσουμε με άλλη ευκαιρία) και τώρα γέμισαν τα νοσοκομεία, οπότε ευκολότερα πεθαίνουν περισσότεροι πλέον πολίτες. Θυμίζω δε και την αγανάκτηση του κάπως ανεπαρκούς Λοβέρδου, που κάποτε αναφώνησε : “Μα δεν πεθαίνουν κι’ όλας”, αλλά και τα λεγόμενα του “μεγάλου” Μπιλ Γκέϊτς, που είπε ότι επιθυμεί την ριζική μείωση του πληθυσμού της Γης.
- Ο πόλεμος επίκειται μεταξύ Ελλάδας (δηλαδή Ευρώπης) και Τουρκίας, αλλά οι Ευρωπέοι κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν, γιατί επιθυμούν τους πολέμους για να πουλήσουν επικερδώς τα όπλα τους.
- Οδηγούν μάλιστα τον Ερντογάν στην χρεοκοπία, γιατί ο κάθε ηγέτης προκειμένου να μην χρεοκοπήσει δημιουργεί έναν πόλεμο. Βλέπε Χίτλερ, που απέφυγε την τότε επικείμενη χρεοκοπία της Γερμανίας ξεκινώντας τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο.
- Έτσι σήμερα η Γερμανία είναι ξανά πρώτη στους εξοπλισμούς, ενώ κάποτε οι “συμμαχοι” την ήθελαν να μην παράγει ποτέ ξανά όπλα, αλλά οι ΗΠΑ της το επέτρεψαν φοβούμενες τη Ρωσία, κάνοντάς την και πάλι πανίσχυρη. Και να τα τώρα, που πάλι στα ίδια φτάσαμε !
Πού λοιπόν μας οδηγούν οι σημερινοί ηγέτες της Γης; Πολύ απλά στο να μας πεθάνουν. Και τους πιο φτωχούς πρώτα από όλους. Μετά θα έρθει και η σειρά μας, όσο δεν θα … “ανήκομεν εις την Δύσιν” του Αντρέα Παπανδρέου, δηλαδή στην Ελίτ.