Παράδεισος επενδύσεων η Ελλάδα.
Παράδεισος επενδύσεων η Ελλάδα.
Αρχικά με ενημέρωσαν ότι στις εγκαταστάσεις της Namco, του επιχειρηματία κ. Κοντογούρη, στη Θεσσαλονίκη, είχε αρχίσει η κατασκευή του μοντέλου ενός αναβαθμισμένου Pony, προκειμένου να ενεργοποιηθεί η σειρά παραγωγής ενός νέου βελτιωμένου οχήματος.
Τον κ. Κοντογούρη γνώριζα από παλιά, όταν στην Ελλάδα κατασκευάζονταν ή συναρμολογούνταν εκτός από τα Pony και πολλά άλλα αυτοκίνητα, όπως τα FIAT Amico, τα LADA, τα Renault Farma, και τα Nissan.
Έτσι χάρηκα ιδιαίτερα για την νέα προσπάθεια που θα μας έδινε ξανά ένα «Ελληνικό» αυτοκινητάκι και θα δημιουργούσε θέσεις εργασίας σε μια εποχή μέγιστης ανεργίας. Όταν δηλαδή η νέα σύγχρονη αναβαθμισμένη έκδοση θα άρχιζε πια να παράγεται στη Θεσσαλονίκη.
Έρχονται οι επενδύσεις μας έλεγε τόσο στα Ζάππεια 1, 2, και 3, όσο και φέτος στην ΔΕΘ της Θεσσαλονίκης, αλλά και μας λέει κάθε τόσο ο κ. Θαμαράς. Είχα λοιπόν κάποιες ελπίδες. Και όχι μόνο εγώ αλλά και πολλοί άλλοι, αφού μερικοί αυτοκινητάδες με παρακαλούσαν να προωθήσω το ενδιαφέρον τους για την αντιπροσώπευση σε κάποιες πόλεις της περιφέρειας, όντας σίγουροι πως θα μπορούσαν να πουλήσουν μέχρι και 200 τέτοια Pony το χρόνο.
Γνωρίζοντας βέβαια την κατάσταση που επικρατεί στο κράτος μας και το ότι η εταιρεία περίμενε τρία τουλάχιστον χρόνια την … αδειοδότηση, είχα αρκετούς ενδοιασμούς για το αν και κατά πόσο θα μπορούσε να προχωρήσει ένα τέτοιο εγχείρημα, όμως ήμουν αισιόδοξος, αφού υπήρχαν όλες οι προϋποθέσεις από παλιά.
Στη συνέχεια βρέθηκα στη Θεσσαλονίκη όπου προσπάθησα να δω τα τεκταινόμενα στο εργοστάσιο, ανεπιτυχώς όμως, γιατί η εποχή δεν ήταν κατάλληλη. Ύστερα μίλησα για τις εξελίξεις επ’ αυτού με τον φίλο σχεδιαστή (Designer) Hλία Σελέκο, ο οποίος τυγχάνει να είναι Ελεύθερος Συνεργάτης στην διερεύνηση της γκάμας του νέου Pony και τελικά διάβασα στην Καθημερινή (του Σαββάτου 4.10.14) και σε δημοσίευμα του κ. Alexander Coressis στο Internet, κάποια πιο προσγειωμένα σχόλια και απελπίστηκα.
Αλήθεια, είναι δυνατόν να πιστεύουν οι αρμόδιοι «ειδικοί» απόφοιτοι των Χαρβαρντ, ότι μπορεί να βρεθεί έστω και ένας ξένος επενδυτής, …
• Όταν η αδειοδότηση οποιασδήποτε δραστηριότητας, ακόμα και αν αυτή παλαιότερα λειτουργούσε κανονικά θα απαιτεί χρόνια;
• Όταν η άδεια κυκλοφορίας ενός νέου οχήματος θα χρονοτριβεί άλλα τόσα;
• Όταν οι Ελληνικές Τράπεζες δεν χρηματοδοτούν κανέναν, μόνο εισπράττουν δισεκατομμύρια από τους πολίτες για … ανακεφαλαίοποίηση;
• Όταν μια από τις αιτίες που η παλαιά εταιρεία είχε σταματήσει την παραγωγή της ήταν οι συνεχείς επεμβάσεις των «συνδικαληστών»;
• Όταν για τη «γραφειοκρατία» γύρω από τις σχετικές αδειοδοτήσεις, θεωρήθηκαν απαραίτητες επερωτήσεις στη Βουλή;
• Όταν ζητείται 26% φόρος για κέρδη και το 55% πρέπει να καταβληθεί μπροστά;
• Όταν το επιπλέον εργασιακό κόστος είναι 1,9 φορές ο καθαρός μισθός ενός εργατοτεχνίτη, κυρίως λόγω των ασφαλιστικών εισφορών;
Και θέλετε να μάθετε τι έκαναν οι κυβερνητικοί μηχανισμοί σύμφωνα με τις πληροφορίες; Προσπαθούσαν το «ξεμπλοκάρισμα» των διαδικασιών, ώστε να μην διαρρέουν στα Μέσα (ΜΜΕ) οι δυσλειτουργίες. Τόσο καλές και τόσο αποτελεσματικές οι ενέργειές τους.
Για την επανεκκίνηση της αυτοκινητοβιομηχανίας και την παραγωγή του πρώτου Pony απαιτούνται τουλάχιστον 10 εκατ. ευρώ, μάθαμε από περαιτέρω έρευνα. Σιγά τα πολλά χρήματα. Αυτά είναι πολλά μόνο όταν πρέπει να τα βάλει κάποιος από τις οικονομίες του. Αλλά εγώ δεν έχω ακούσει κάποιο από τα τεράστια Ευρωπαϊκά εργοστάσια να στήνεται και να λειτουργεί με τις οικονομίες των μετόχων ή του ιδιοκτήτη. Όλα αυτά γίνονται με κεφάλαια από τις τράπεζες και όχι από άτομα.
Πήγε λένε και ο κ. Κεφαλογιάννης στο εργοστάσιο. Μήπως για να «επενδύσει» τις προσωπικές του οικονομίες στη ΝΑΜCΟ; Είδε ένα αυτοκίνητο, αλλά δεν του είπαν ότι αυτή τη στιγμή λείπουν δύο γραμμές παραγωγής μοντάζ. Έπρεπε δηλαδή ο … επενδυτής να ελέγξει και τη γραμμή παραγωγής; Μήπως και τα ειδικά εργαλεία ή να περάσει από τεστ ικανότητας τους μελλοντικούς εργαζόμενους; Έτσι θα γίνουν οι επενδύσεις από Έλληνες και ξένους; Θα μας τρελάνουν σε λίγο όλους.
«Απαιτούνται μελέτες παραγωγής, εκμάθηση εξειδικευμένου προσωπικού κ.ο.κ. Αυτά τα χρήματα δεν υπάρχουν», αναφέρουν χαρακτηριστικά άνθρωποι της εταιρείας.
Στην Ελλάδα το καθαρό κέρδος μιας τέτοιας επένδυσης δεν ξεπερνά το 3%-6% μας είπαν και τους φαίνεται λίγο. Στην Ευρώπη το μικτό κέρδος των μεγάλων επιχειρήσεων (πχ ΜΑΝ ή KRAUSS-MAFFEI, όπου εργαζόμουν) είναι γύρω στο 10 % και οι μέτοχοι είναι ευχαριστημένοι. Σε εμάς βέβαια με τις μίζες σε εκατοντάδες εκατομμύρια από όσα διαβάζαμε είναι φυσικό να τους φαίνονται ελάχιστα.
Υπάρχει έλλειψη τεχνογνωσίας, γράφουν. Δεν έχουμε εξειδικευμένους στην αυτοκινητοβιομηχανία εργάτες. Σωστά, αφού όλοι οι καλοί πήγαν για καριέρα στο εξωτερικό. Δεν έχουν ακούσει τίποτα για τους Έλληνες που διαπρέπουν στην Ferrari πχ (για να μην αναφερθώ σε δεκάδες επιστήμονες ή και περισσότερους). Αλλά αμφιβάλει κάποιος, ότι εκτός από δεκάδες ή και εκατοντάδες εξειδικευμένα στελέχη της Ελληνικής Βιομηχανίας Οχημάτων (ΕΛΒΟ), που θα μπορούσαν άνετα να καλύψουν όποια ανάγκη προκύψει, υπάρχουν και εκατοντάδες τελειόφοιτοι των ΤΕΙ-Οχημάτων της Σίνδου, ώστε σε ελάχιστο χρόνο οι ανειδίκευτοι εργάτες να μπορέσουν να εκπαιδευτούν. Αυτά βέβαια αν και εφόσον δεν θα υπήρχαν δύο ή τρείς εξειδικευμένοι συνεργάτες για να τους ενημερώσουν σωστά.
Κάπου όμως άρχισα να αναρωτιέμαι μήπως και όλα αυτά τα «δύσκολα» που ξαφνικά ακουστήκαν είναι λίγο στημένα (ή και πολύ στημένα).
Γιατί όταν λένε ότι … «Όλα τα αγοράζουμε απέξω». Και ότι «Ακόμα και η VW είναι εργοστάσιο συναρμολόγησης ουσιαστικά, αλλά το πιο κρίσιμο κομμάτι, τον κινητήρα και το σασμάν, τα φτιάχνει η ίδια». Και ότι «η Namco θα πρέπει να αγοράσει 2.000-2.500 κινητήρες από πριν», τότε κάτι βρωμάει. Γιατί αν έκαναν τον κόπο να πάνε στο Βέλγιο, όπου συναρμολογούνται 9 μάρκες αυτοκινήτων ή ακόμα καλύτερα στην Τουρκία όπου συναρμολογούνται μέχρι και 10 μάρκες και τα περισσότερα Ευρωπαϊκά λεωφορεία, θα μάθαιναν πως εκεί στέλνονται τα πάντα από το εξωτερικό, και αν κάποιο εξάρτημα ή και κινητήρας σήμερα κατασκευάζεται εκεί, αυτό δεν έγινε από την πρώτη μέρα, αλλά αποτέλεσε διεργασία κάποιων ετών.
«Το περιβάλλον δεν είναι καλό για τέτοιες μεγάλες επενδύσεις», τελειώνει το άρθρο της εφημερίδας. Σωστά, ας τις αφήσουμε για το Βέλγιο, την Τουρκία ή την Βουλγαρία. Μόνο πείτε το και στον κ. Σαμαρά για να το ξέρει και να μην αναζητεί επενδυτές, αλλά να περιοριστεί στους «επενγδυτές». Τέτοιοι υπάρχουν ακόμα πολλοί.
Πέραν αυτών και ένας εκ των μετόχων κατέθεσε στο www.bankingnews.gr τα δικά του επιχειρήματα για το Pony, που συνοψίζονται παρακάτω.
• Το ύψος της αρχικής επένδυσης απαιτεί τουλάχιστον 10 εκατ ευρώ, τα οποία όμως δεν υπάρχουν και μέχρι σήμερα δεν έχει εκδηλωθεί ενδιαφέρον από κάποιον επενδυτή.
• Το κόστος των εργατικών εισφορών στην Ελλάδα σε σχέση με αυτό των γειτονικών χωρών είναι υψηλό και αρνητικό για τους επενδυτές.
• Το φορολογικό καθεστώς είναι ασταθές και δημιουργεί αβεβαιότητα στους ξένους επενδυτές, που έτσι αναζητούν άλλη πιο προσφιλή χώρα.
• Το εγχώριο τραπεζικό σύστημα δεν μπορεί να αναλάβει τη χρηματοδότηση επενδυτικού προγράμματος 10 έως 20 εκατ ευρώ.
• Σήμερα οι τράπεζες μπορεί να σου πουν ναι στη χρηματοδότηση και αύριο να ανακαλέσουν την υπογραφή τους. Έτσι η κάθε επιχείρηση χάνει αναίτια κάθε πρόσβαση σε χρηματοδότηση.
• Οι κινητήρες του Pony θα εισάγονται από ευρωπαϊκές αυτοκινητοβιομηχανίες που δεν δίνουν εμπορεύματα με δόσεις.
Με τα δεδομένα αυτά δεν μπορεί να δρομολογηθεί όχι μόνο η παραγωγή του Pony, αλλά απολύτως καμία επένδυση και ας μην ακούμε τα ΘΑ.
Άλλωστε ακόμα και ο ίδιος ο πρωθυπουργός θα μπορούσε να έχει ενδιαφερθεί προσωπικά για την Βιομηχανία Namco, στέλνοντας εκεί κάποιον στενό σύμβουλό ή συνεργάτη του, εάν πράγματι θα ήθελε να στηρίξει έμπρακτα την «Ανάπτυξη», στην οποία τόσο συχνά αναφέρεται. Αλλά πέραν αυτού μήπως ακούσατε ποτέ να έχουν δώσει βραβεία και χρηματικά ποσά σε Έλληνες δημιουργούς και εφευρέτες, πολλοί από τους οποίους κατέχουν δεκάδες διεθνείς πατέντες στην μηχανολογία αυτοκινήτου;
Αν δεν αλλάξει η νοοτροπία των Κυβερνώντων χαΐρι δεν θα δούμε.
Λ.Κ.