Τα μάρμαρα του Παρθενώνα
Τα μάρμαρα του Παρθενώνα μας.
- Διαφωνώ με την επιστροφή των μαρμάρων, δηλαδή των γλυπτών του Παρθενώνα. Ας μην επιστραφούν και ας αφήσουμε τα μάρμαρα εκεί που είναι – στην Αγγλία δηλαδή. Διότι πρώτον θα τα βλέπουν εκεί και όσοι τουρίστες δεν έρχονται εδώ στην Ελλάδα, αλλά και επειδή εμείς έχουμε ήδη αρκετά από αυτά. Ας τα βλέπουν λοιπόν και σε άλλα μέρη της Ευρώπης. Αρκεί βέβαια να υπάρχει εκεί πινακίδα ότι προέρχονται από τους θαυμαστούς Προγόνους μας και όχι αυτή που σήμερα αναφέρει ότι το άλλο άγαλμα βρίσκεται … ακόμα (!!) στην Ελλάδα (the other one is still in Athens) υπονοώντας ότι και αυτά θα μας τα πάρουν κάποια στιγμή (εικόνα). Στην δε Ακρόπολη, μπροστά από τον Παρθενώνα θα έπρεπε να βάλουμε μία μεγάλη επιγραφή που να λέει : «Όσα γλυπτά λείπουν τα έχει κλέψει ο Εγγλέζος Έλγιν και στη συνέχεια τα αγόρασαν από αυτόν, ως κλεπταποδόχοι, οι Άγγλοι που τώρα τα εκθέτουν σε Μουσείου τους στο Λονδίνο !!»
- Διαφωνώ επίσης και σε ένα άλλο σημαντικό θέμα που μας προέκυψε πρόσφατα. Στο να δίδονται παιδιά σε ομόφυλα ζευγάρια. Γιατί δικαίωμα του καθενός είναι να θέλει να συζεί με ένα άτομο του ιδίου φύλου και δεν μας πέφτει λόγος. Όμως τα παιδιά, όλα τα παιδιά, πρέπει να τα προστατεύουμε και δεν είναι δυνατόν να επιτρέπουμε να ζουν με δύο μπαμπάδες ή δυο μαμάδες ως γονείς, γιατί αυτό θα τους δημιουργήσει ένα μεγάλο ψυχολογικό πλήγμα για την υπόλοιπη ζωή τους. Σκεφτείτε να τους ρωτούν στο σχολείο ποιοι είναι οι γονείς τους και να πρέπει να πουν ενώπιων των συμμαθητών τους ότι ο πατέρας τους είναι ο κύριος Δημήτρης και η μητέρα τους … ο κύριος Κώστας !! Επειδή όμως για τα παιδιά είναι οπωσδήποτε καλύτερη μια τέτοια κατάσταση από το να ζουν σε ένα ορφανοτροφείο, καλό θα ήταν να βρεθεί ένας τρόπος εξήγησης του γιατί δύο ομόφυλα άτομα ζουν μαζί ως «οικογένεια» αντί τα ονομάζουμε ανδρόγυνο.
- Θα επανέλθω τώρα και σε ένα άλλο ενοχλητικό θέμα της καθημερινότητάς μας: Στις εξατμίσεις των δίτροχων που θορυβούν. Μας ενοχλούν όλους, συχνά μέσα στη νύχτα και επιλέγονται από κάποιους νεαρούς, οι οποίοι προφανώς δεν έχουν στη ζωή τους τίποτα που να αξίζει, να τους προβάλει και να τους ικανοποιεί, οπότε κάνουν θόρυβο για να επιστήσουν την προσοχή των γύρω τους, νομίζοντας πως έτσι δείχνουν ότι κάτι είναι και αυτοί. Απόλυτα δυστυχισμένα τα άτομα αυτά, που στην απόλυτη ανωνυμία της ζωής τους έχουν ως μοναδικό τρόπο προβολής τους τον θόρυβο.
- Από τα ανεκτά πλέον όρια έχει ξεφύγει και η βία των Ισραηλινών. Σκοτώνουν χιλιάδες γυναίκες και παιδιά, με την ανοχή των ΗΠΑ, αλλά και την δική μας παράλληλα, αφού δεν τολμάμε να πούμε λέξη, μέχρις εξοντώσεως και του τελευταίου Παλαιστίνιου. Γι’ αυτό πρέπει πλέον η πρωτεύουσά τους αντί για Tel Aviv να ονομάζεται στο εξής Tel A No Viv.
- Τι αλήθεια θέλουν οι Εβραίοι στη Λωρίδα της Γάζας ; Πρωτοπήγαν στη χώρα αυτή που λεγόταν Παλαιστίνη το 1948. Ως τότε ο λαός αυτός περιπλανιόνταν επί αιώνες σε ολόκληρο τον κόσμο, χωρίς να έχουν ή και να θέλουν κάποιο δικό τους μέρος για να συγκεντρωθούν. Τους εξυπηρετούσε το να είναι απλωμένοι παντού σε Ευρώπη και Αμερική, ως σπαγγοραμένοι με πολύ όμως χρήμα και εκμεταλλευόμενοι με αυτό τους φτωχότερους. Ο κόσμος πουθενά δεν τους συμπαθούσε, αλλά μετά απ’ όσα τράβηξαν από το κάθαρμα τον Χίτλερ, τους λυπηθήκαμε και με τη βοήθεια των Αμερικανών τους δώσαμε την ευκαιρία να εδραιωθούν στην Παλαιστίνη. Μία χώρα που ονομάσαμε Ισραήλ και όπου ως τότε κατοικούσαν επί αιώνες οι Παλαιστίνιοι. Και τώρα δεν τους φτάνει που εισχώρησαν εκεί ως εισβολείς, αλλά θέλουν να διώξουν ή καλύτερα – όπως είπε ο Νετανιάχου – να εξολοθρεύσουν παντελώς τους αυτόχθονες, για να εγκατασταθούν εκείνοι μόνιμα στην ξένη εκείνη χώρα. Τι θα έλεγε η Διεθνής Κοινότητά μας, αν κάτι αντίστοιχο έκαναν οι Ρώσοι στην περιοχή της Ουκρανίας ; Αλλά βλέπετε το σημαντικό στη δικαιοσύνη είναι το ποιους υποστηρίζουν οι Αμερικανοί, ενώ εμείς οι Ευρωπέη κάνουμε ότι δεν καταλαβαίνουμε πως οι Οβραίοι ένα και μόνο επιδιώκουν: Να αρπάξουν όσο περισσότερα εδάφη γίνεται. Όλα σωστά λοιπόν κι ας ζήσουμε εμείς καλά κι αυτοί καλύτερα !