Τα Μέτρα της Τρόικας

9 Φεβ 2012 από lk

Τα Μέτρα της Τρόικας και τα Συμπεράσματά μας.

«Ή είναι εντελώς ηλίθιοι ή βρίσκονται σε εντεταλμένη υπηρεσία». Αυτά λένε ορισμένοι σε τηλεοπτικές εκπομπές ή στο ραδιόφωνο για τους Υπουργούς μας και εγώ δεν θέλω να πάρω θέση σε κάτι που δεν μπορώ να ελέγξω ή να διασταυρώσω.

Ένα όμως είναι γεγονός: Οι ενέργειες αυτών που καθορίζουν τις τύχες του Λαού μας είναι τόσο αστείες, που δεν μπορεί παρά να οδηγούν τον καθένα σε ακραία συμπεράσματα.

Ήδη ο Γερμανός Υπουργός Σόϊμπλε, σχολιάζοντας αυτούς, που έξω από τη Βουλή μας έκαψαν μια Γερμανική Σημαία, αναρωτήθηκε, αν εμείς οι Έλληνες εμπιστευόμαστε περισσότερο από τους Γερμανούς τους δικούς μας πολιτικούς! Δεν βρήκα το Γερμανικό κείμενο, ώστε να δω ποιόν χαρακτηρισμό χρησιμοποίησε και αν αυτός που μάθαμε από το ραδιόφωνο, ανταποκρίνεται σε ότι ακριβώς είπε, αλλά όπως και να ‘χει, είναι ντροπή μας, που κανένας από τους πολιτικούς μας δεν αντέδρασε.
Είναι ντροπή μας που οι Υπουργοί μας όχι μόνο συνομιλούν, αλλά δέχονται επιπλήξεις ως μαθητούδια και εντολές από λογιστές που (από ότι ακούμε) τους μιλούν και εκβιαστικά. Εγώ περίμενα, όταν τους είπαν “take it or leave it” να τους πετάξουν έξω από το κτίριο και να διατάξουν τον οδηγό του αυτοκινήτου να τους πάει στο αεροδρόμιο, για να φύγουν από την Ελλάδα. Αν το έκαναν αυτό, θα τους ρωτούσαν τα αφεντικά τους: «Τι κάνατε και σας πέταξαν έξω;» και θα τους θεωρούσαν ακατάλληλους. Αντίθετα η υποτέλεια των Υπουργών μας τους δίνει το δικαίωμα να φερθούν ακόμα πιο ανάγωγα. Και μιλάμε για Υπουργούς ενός Ευρωπαϊκού Κράτους.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, τον οποίο ο Έλληνας πολίτης πληρώνει αδρά, επειδή σύμφωνα με τη νομοθεσία είναι ο εγγυητής του συντάγματός μας, υπογράφει απροβλημάτιστα, όσα καθηγητές και Έλληνες συνταγματολόγοι θεωρούν αντισυνταγματικά. Δεν ξεχνάμε βέβαια, ότι δεν εκλέγεται από τον λαό, αλλά επιλέγεται από τα κυβερνώντα κόμματα. Για να είναι ίσως πειθήνιος και του .. χεριού τους.
Ξέχασαν οι σοφοί Υπουργοί μας, πριν αρχίσουν τις δήθεν διαπραγματεύσεις να ρωτήσουν την Τρόϊκα, ποιος είναι ο τελικός στόχος των συνομιλιών και της παρουσίας τους εδώ. Μήπως η μεταβίβαση όσο το δυνατόν περισσότερων χρημάτων προς τις Τράπεζές τους και η χρεοκοπία της Ελλάδας αμέσως μετά; Σίγουρα δεν θα τολμούσαν να πουν κάτι τέτοιο, αλλά θα ισχυρίζονταν πως τάχα θέλουν την εξυγίανση των οικονομικών μας. Τότε όμως οι διαπραγματεύσεις μας θα ήταν πολύ ευκολότερες, όταν θα λέγαμε πως οι μειώσεις μισθών και συντάξεων δεν οδηγούν σε ανάκαμψη, αλλά σε βαθιά ύφεση.
Ο δοτός πρωθυπουργός μας, Παπαδήμος (γιατί άραγε αναφέρεται στο ραδιόφωνο ως Παπαδήμιος, χωρίς να αντιδρά;;;) μάθαμε ότι σε όσες περιπτώσεις αντιστέκονταν ο Σαμαράς ή ο Καρατζαφέρης, έβγαινε έξω και συνομιλούσε μέσω κινητού με κάποιους στο εξωτερικό. Μήπως λοιπόν άλλους εκπροσωπεί και όχι τους Έλληνες ο άνθρωπος αυτός. Γιατί αν μας εκπροσωπούσε θα μιλούσε ανοικτά ενώπιον όλων των άλλων αρχηγών. Τι λοιπόν ήθελε να τους κρύψει; Και αυτοί μόλις έκανε την εν λόγω απρέπεια, γιατί δεν σηκώθηκαν σύσσωμοι να φύγουν;
Όταν τώρα, με τα σπουδαία μέτρα που δέχονται και ψηφίζουν οι καρεκλοκένταυροι εκπρόσωποί μας, θα μειωθούν οι αποδοχές των εργαζομένων και των συνταξιούχων και όταν ο ένας στους δύο θα είναι ανασφάλιστος, από ποιον θα εισπράττουν τα Ταμεία για να δίνουν συντάξεις; Το σκέφτηκαν ποτέ αυτό;
Όλες αυτές οι γελοίες και άχρηστες Επιτροπές, Συμβούλια και Εταιρείες, γιατί υπάρχουν ακόμα; Επειδή σε αυτές έχουν διορίσει δικούς τους, που τους πληρώνουμε για να κάάάάθονται;
Επί μήνες τώρα, θέλουν δήθεν να τις καταργήσουν. Αλλά όλες αυτές οι απολύσεις δημιουργούν έναν στρατό ανέργων, που αυξάνουν τα κονδύλια για τα επιδόματα ανεργίας, ενώ μειώνουν ταυτόχρονα τα έσοδα των Ταμείων. Δεν τους είπε κανείς ότι δεν γίνεται έτσι; Ότι δεν μπορείς να απολύεις δημόσιους υπαλλήλους, αν δεν έχεις πρώτα αναπτύξει τις ιδιωτικές εταιρείες και τη βιομηχανία που θα τους απορροφήσει; Μήπως το επίδομα ανεργίας, το εφάπαξ και η αποζημίωση που θα πάρουν αποτελούν τελικά μεγαλύτερο κόστος από την απασχόλησή τους σε κάποιον παραγωγικότερο τομέα; Π.χ. στην άμεση αδειοδότηση νέων επιχειρήσεων ή στους καθημερινούς ελέγχους παράτυπων συντάξεων και επιδομάτων. Το μοντέλο της Γερμανίας επί υπουργίας Έρχαρτ, δεν το γνωρίζουν; Στην εποχή που ο εμπνευστής του οικονομικού θαύματος της μεταπολεμικής Γερμανίας ήταν υπουργός οικονομικών, οι εταιρείες ανθούσαν, ζητούσαν όλο και περισσότερο προσωπικό και έδιναν υψηλότερους μισθούς από το δημόσιο. Έτσι ώστε λίγοι να ενδιαφέρονται για μια θέση δημόσιου υπαλλήλου. Και σήμερα άλλωστε η Γερμανία και η Γαλλία, με μείωση φόρων θέλησαν να καταπολεμήσουν την οικονομική κρίση και όχι με τις δικές μας γελοιότητες.
Μας μιλούσαν για επετηρίδες. Μετά είπαν ότι ήταν λάθος. Τώρα τις επαναφέρουν! Ένα μόνο δεν σκέπτονται (επειδή θα πλήξει ειδικά τους άχρηστους «δικούς» τους) : Να διώχνουν κλοτσηδόν όλους όσους δεν εξυπηρετούν άψογα τον πολίτη, όλους όσους δεν κάνουν σωστά τη δουλειά τους και όλους όσους δεν έχουν συνεχή δουλειά στο εξάωρό τους. (Αλήθεια γιατί όχι οκτάωρο, όπως όλοι οι εργαζόμενοι;) Γιατί διατηρούν στη θέση τους αυτούς που επί χρόνια δεν έψαξαν να εντοπίσουν τους πολλούς (όπως μαθαίνουμε) ανάπηρους μαϊμού, αλλά τους ανακάλυψαν τώρα λόγω Τρόϊκας, ενώ απαιτούσαν ταυτόχρονα από άλλους (μήπως μη «δικούς» τους) ανάπηρους με ένα πόδι ή ένα χέρι, να πηγαίνουν κάθε χρόνο για διαπίστωση ότι …. διαρκεί η αναπηρία ;
Όλοι αυτοί οι διευθυντάδες που τώρα θυμήθηκαν να κάνουν απογραφές και ελέγχους, ενώ τόσα χρόνια δεν έκαναν τίποτα, γιατί δεν απολύθηκαν; Και τους διατηρούμε στις καλοπληρωμένες θέσεις τους, ενώ φτάσαμε στο σημείο να μη γνωρίζουμε ούτε καν πόσοι είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι.
Τι να πούμε για τους εμπειρότατους υπουργούς μας και αρχηγούς κομμάτων, που δήλωναν περήφανοι, ότι η επιτυχημένη διαπραγμάτευσή τους με την Τρόϊκα μας γλίτωσε τον 13^ο και 14^ο μισθό, ενώ στην πραγματικότητα χάσαμε τρεις και κάτι από το ετήσιο εισόδημα των εργαζομένων μας;
Ποιος θα ζητήσει ευθύνες από τους κυβερνώντες, που χρηματοδότησαν τις τράπεζες με 130 δις (και έπονται περισσότερα) αλλά δέχτηκαν τα όποια κέρδη να πηγαίνουν μόνο στους μετόχους και τίποτα στο κράτος, δηλαδή σε εμάς, που τους χρηματοδοτήσαμε από το υστέρημά μας; Και μιλάμε για τράπεζες που η συνολική αξία τους δεν υπερβαίνει τα 2,7 δις.

Με όλα αυτά τα καμώματα των αρμοδίων, η Ελλάδα έχασε χρόνο, ώστε να γίνεται όλο και λιγότερο σημαντική για το Ευρωπαϊκό κατεστημένο, αφού οι Αγορές ήδη πήραν πίσω πολλά από τα χρήματά τους. Οι μεγάλες τράπεζες ξεφορτώνονται τα ομόλογά μας και σε λίγο θα είναι σε θέση να μας πετάξουν έξω από την ΕΕ, χωρίς κανένα κόστος για αυτούς και με τη μέγιστη ζημιά για εμάς.

Εμείς οι ίδιοι όμως φταίμε πολύ για όλα αυτά, αφού ψηφίζαμε αυτόν που υπόσχονταν να διορίσει το παιδί μας και όχι τον ικανό που θα έφτιαχνε μια αξιόλογη Ελλάδα, στην οποία δεν θα χρειαζόταν βολευτής για να βρει δουλειά ο γιος μας. Η μόνη ελπίδα είναι να αλλάξουμε νοοτροπία, διαφορετικά θα τους πουλήσουμε και τα σπίτια μας για να αποπληρώσουμε τους επόμενους τόκους. Γιατί ο κάθε δανεισμός που μας εγκρίνουν αυξάνει απίστευτα το χρέος και τους υπέρογκους τόκους.

Λίνος Κουντουράς