Το σημαδιακό 1993

2 Δεκ 2017 από

Το σημαδιακό 1993.

Το 1993 ήταν για ‘μένα μια σημαντική χρονιά σε προσωπικό επίπεδο.  Αλλά πέραν αυτών η χρονιά αυτή υπήρξε ιστορική και για άλλα σημαντικά θέματα.

Όπως το ότι τότε, όταν ακόμα κανείς δεν είχε ακούσει για ηλεκτροκίνητα και  υβριδικα αυτοκίνητα ή για τα επερχόμενα προβλήματα των diesel, ο Βλάσης Κουτσούκος, ο Λίνος Κουντουράς και άλλοι δύο τότε φίλοι, έφεραν το πρώτο αμιγώς ηλεκτρικό αυτοκινητάκι και το παρουσίασαν στους μαθητές του Ενιαίου Πολυκλαδικού Λυκείου Νέας Φιλαδέλφειας και της συστεγαζόμενης Τεχνικής Σχολής, στους δρόμους, στη Skoda – Βιαμάρ, σε διάφορες εκδηλώσεις στην Αθήνα, αλλά και στις Τεχνικές Σχολές του Ηρακλείου Κρήτης.

Το αυτοκινητάκι είχε προκαλέσει παντού τεράστιο ενδιαφέρον, με αποκορύφωμα στο πλοίο της γραμμής, όπου οι ναυτικοί έμειναν άφωνοι όταν τους παρακαλέσαμε να μας επιτρέψουν να φορτίσουμε τις μπαταρίες του, και έτρεξαν να φέρουν μπαλαντέζες για να μας διευκολύνουν και να συμμετέχουν στην διάδοση ενός τέτοιου “εξωτικού” για την εποχή οχήματος.  Το ίδιο και σε ένα εστιατόριο στην Κρήτη, όπου με ενθουσιασμό τα γκαρσόνια έτρεξαν να φέρουν μπαλαντέζες, όταν διαπιστώσαμε ότι οι μπαταρίες είχαν αδειάσει.  Ήταν απλές μολύβδου που δεν κρατούν άλλωστε όσο σήμερα οι λιθίου, αλλά επαρκούσαν για λίγα μόνο χιλιόμετρα.

Στα επόμενα χρόνια φέραμε και άλλα αμιγώς ηλεκτροκίνητα αυτοκίνητα, όπως τα δυο REVA της ΣΙΔΙΚΑ, που είχαμε την ευκαιρία να κινήσουμε και να δείξουμε στο  ευρύ κοινό.  Όλα αυτά τα αυτοκινητάκια υπήρξαν πρόδρομοι της μετέπειτα εξάπλωσης σε παγκόσμιο επίπεδο των ηλεκτρικών οχημάτων, έστω και αν η εξέλιξη των συγκεκριμένων μοντέλων δεν υπήρξε εντυπωσιακή, αλλά ξεπεράστηκε από άλλες κατασκευές. Κατασκευές, οι πωλήσεις των οποίων ανθούν σήμερα πανευρωπαϊκά, εκτοπίζοντας σιγά – σιγά τα diesel από τη ζωή μας.

Η Ελλάδα από τις πρώτες λοιπόν έδειξε και προέβαλλε την ηλεκτροκίνηση, αφού πέραν των παραπάνω, ήδη από το 1991, δηλαδή 27 χρόνια πριν, ιδρύθηκε και λειτουργεί το ΕΛΙΝΗΟ, το Ελληνικό Ινστιτούτο Ηλεκτροκίνητων Οχημάτων.

Ως συνήθως όμως το δικό μας επίσημο κράτος, που με βήματα σημειωτόν προχωράει σε κάθε νέα πρωτοβουλία ή εξέλιξη, εξακολουθεί να προωθεί νομοθετικά τα diesel και  ας επίκειται σε δύο χρόνια η οριστική απομάκρυνσή τους από τους Ευρωπαϊκούς δρόμους.  Ας είναι όμως, γιατί πού αλλού πέραν του τρίτου κόσμου θα μπορέσουν να πουλήσουν οι Ευρωπαίοι φίλοι μας τα περισσευούμενα diesel που τους μένουν απούλητα ;  

Γράψτε ένα σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

*