Φωτιά στα μπατζάκια μας.

19 Απρ 2019 από lk

Ή όπως έλεγαν οι Αρχαίοι πρόγονοί μας «των οικιών ημών εμπιπραμένων, ημείς άδομεν». Κάπως έτσι βιώνουμε για μια ακόμα φορά την καθημερινότητά μας. Προμηθείς δεν ήμασταν ποτέ. Μια ζωή επιμηθείς. Όλα τα ρυθμίζουμε εκ των υστέρων, όταν πλέον έχει γίνει το κακό ανεπανόρθωτα. Τώρα λοιπόν που πλησιάζει το καλοκαίρι, ας θυμηθούμε τα περσινά, μήπως και σωθούμε από τυχόν επερχόμενα.

Πρώτα λοιπόν πλημμυρίσαμε στη Μάντρα, όπου θρηνήσαμε τα πρώτα θύματα της ανεπάρκειας του Κρατικού μας μηχανισμού. Αυτοκίνητα τουμπαρισμένα, σπίτια πλημμυρισμένα, περιουσίες κατεστραμμένες και 20 νεκροί. Ο κρατικός μηχανισμός πελαγωμένος και οι αρμόδιοι, μετά το κακό όπως πάντα, έτρεξαν στα παράθυρα της TV να εξηγήσουν τα ανεξήγητα. Οι μεν κυβερνώντες εξηγώντας ότι δεν έφταιγαν, οι δε της αντιπολίτευσης επιμένοντας πως για όλα έφταιγε η παρούσα κυβέρνηση.

Μετά πήρε φωτιά το Μάτι. Χάθηκαν φρικτά 96 συνάνθρωποί μας, αποδεικνύοντας με τραγικό τρόπο, πόσο ανίκανοι στην πρόβλεψη και ανεπαρκείς στα πάντα είναι αυτοί τους οποίους ψηφίζουμε. Αλλά πώς να μην είναι, όταν οι περισσότεροι δεν έχουν εργαστεί ποτέ σε υπεύθυνες θέσεις, δεν έχουν βρει μόνοι τους δουλειά, δεν σταδιοδρόμησαν μόνο με την αξία τους, αλλά προωθήθηκαν και βρέθηκαν σε υπεύθυνες θέσεις με την επιρροή και τα μέσα των γονιών τους;

Τίποτα δεν λειτούργησε όπως θα έπρεπε. Οι δρόμοι στενοί, κλειστοί στο τέλος τους από αυθαίρετα, με κάγκελα ιδιοκτησιών και μάντρες να εμποδίζουν τη διαφυγή. Η αστυνομία ενημερωμένη ανεπαρκώς έστελνε τα αυτοκίνητα προς το αδιέξοδο της παραλίας, το τηλέφωνο 112 πρώτης ανάγκης δεν λειτουργούσε χρόνια τώρα, το ελικόπτερο συντονισμού της πυροσβεστικής έμεινε από καύσιμα την κρίσιμη στιγμή, ενώ οι καμπάνες δεν κτύπησαν επειδή λειτουργούν ηλεκτρικά και είχε κοπεί το ρεύμα, χωρίς ούτε ένα σκοινί να κρέμεται για μια περίπτωση ανάγκης. Αλλά να ήταν μόνο αυτά ! Ενώ στους θερινούς μήνες απαγορεύεται το κάψιμο κλαδιών, κάποιος έβαλε να τα κάψει, χωρίς να κληθεί η αστυνομία να τον συλλάβει επί τόπου, ενώ λένε ότι από αυτόν μάλλον ξεκίνησε η φωτιά. Ακούσαμε και για έναν πυρομανή που κατηγορήθηκε για μια σειρά από φωτιές. Δεν θα έπρεπε τέτοιοι άνθρωποι να βρίσκονται στη φυλακή ως υπαίτιοι δολοφονίας εκ προμελέτης και όχι για το πταίσμα του εκ λάθους εμπρησμού;

Μετά το κακό, όπως πάντα, διάφοροι αρμόδιοι ανακάλυψαν ότι κακώς τα πεύκα και οι θάμνοι στον οικισμό ήταν τεράστια, με κλαδιά πάνω στις στέγες. Όμως ποιος θα τολμούσε να κόψει έστω και ένα επικίνδυνο δέντρο, χωρίς να μπλέξει με το δασαρχείο, που απαγορεύει ακόμα και το κλάδεμα. Από εμπειρία σας το λέω. Μάθαμε και για τα σκουπίδια, τα ξερά χόρτα ή τα κλαδιά, που ήταν σε σωρούς στις άκρες των δρόμων, χωρίς να τα μαζεύει ο αρμόδιος δήμος. Άσε που και σε αυτό υπήρχε ασάφεια, αφού για μερικές όμορες περιοχές η αρμοδιότητα αμφισβητείται ακόμα και σήμερα, γεγονός που επανήλθε προς συζήτηση τώρα, και πάλι βέβαια κατόπιν εορτής – δηλαδή κατόπιν πυρκαγιάς. Τα ίδια εκ των υστέρων και με τις πλημμύρες.

Οι Ηγέτες μας μετά το κακό βρέθηκαν επί τόπου συνοδεία συνεργατών τους, παρατρεχάμενων και δημοσιογράφων, έλεγξαν την κατάσταση (!!) και αμέσως … έδωσαν οδηγίες (!!). Βλέπετε είμαστε ένα τόσο οργανωμένο κράτος, που τις οδηγίες και τις κατευθύνσεις, ακόμα και για την πυρασφάλεια περιοχών, δεν τις δίνει έγκαιρα το αρμόδιο εξειδικευμένο άτομο, αλλά θεωρείται ότι πρέπει να τις καθορίζουν, εκ των υστέρων μάλιστα, ο Πρωθυπουργός, αλλά και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ο τελευταίος άλλωστε βρήκε ως λύση την επισκευή των αεροπλάνων κατάσβεσης Kanadair και την αγορά μερικών επιπλέον, παρά τις διευκρινήσεις των ειδικών, πως αυτά δεν μπορούν να επέμβουν σε κατοικημένες περιοχές.

Στην Αθήνα, στα τέλη του καλοκαιριού, θυμηθήκαμε να ψεκάσουμε για το κουνούπι του Νείλου και όχι εγκαίρως την άνοιξη, όπως θα έπρεπε, επειδή τώρα διαπίστωσαν πως αυξήθηκαν ανησυχητικά τα κρούσματα. Εξ ίσου δεν θα κάνουν τίποτα προληπτικό για τις πλημμύρες που κάθε χρόνο καταστρέφουν καλλιέργειες στη Θράκη. Θα αναμείνουν πρώτα να λιώσουν τα χιόνια, να γίνει το κακό, για να τρέξουν κατόπιν πανικόβλητοι.

Επιμηθείς λοιπόν εμείς οι Ελληνάρες στεκόμαστε αγέρωχοι αγναντεύοντας το μέλλον, ενώ τα μπατζάκια μας έχουν αρπάξει φωτιά, που θα εντοπίσουμε και πάλι αργά, όταν θα μας έχει κάψει τα πόδια … και όχι μόνο. Καλό καλοκαίρι λοιπόν και το μέλλον δικό μας.