Ποιόν βολεύει ο διχασμός;

28 Σεπ 2013 από lk

Ποιόν βολεύει ο διχασμός;

Ποιόν βολεύει ο διχασμός της Ελληνικής και της παγκόσμιας κοινωνίας;  Μήπως κάποιους ίδιους με αυτούς που μας δίχασαν το 1944 για να αυξήσουν την επιρροή τους, να επιβάλλουν τα συμφέροντά τους ή για να αρπάξουν τις περιουσίες μας;

Όταν μαθαίνουμε για ένα έγκλημα με πολιτικές διαστάσεις, καλό είναι να αναζητούμε ποιοι κερδίζουν τελικά από αυτό. Έτσι θα βρούμε τον υπαίτιο, μια και τρελοί που προσφέρονται ως δράστες εύκολα βρίσκονται, εύκολα πείθονται και εύκολα χρησιμοποιούνται.

Σε εμάς τώρα, ο αδίστακτος και απαίσιος δολοφόνος του 34άχρονου Παύλου Φύσσα, πρέπει ασυζητητί να τιμωρηθεί παραδειγματικά. Το ίδιο και περισσότερο όλοι όσοι τον προέτρεψαν κατά οιονδήποτε τρόπο. Ειδικά αυτοί.  Μεγάλη έκκληση λοιπόν προς την Αστυνομία μας να βρει και να συλλάβει όλους ανεξαιρέτως τους υπαίτιους.

Τρελοί, βλάκες ή ψυχασθενείς δολοφόνοι υπάρχουν πολλοί και λόγω του χαρακτήρα τους είναι με μεγάλη πιθανότητα φανατισμένοι και φανατικοί οπαδοί, τόσο ποδοσφαιρικών ομάδων, όσο και παρατάξεων. Θυμηθείτε τις δολοφονίες και τους ξυλοδαρμούς σε γήπεδα ή μεταξύ ποδοσφαιρόφιλων. Η βλακεία σε όλο της το μεγαλείο. Όμως η λογική, την οποία θέλουν να μας επιβάλουν σήμερα τα ΜΜΕ και οι πολιτικοί μας, πως όποιος δολοφόνος ανήκει σε μια παράταξη, δρα υποχρεωτικά με εντολή της δεν είναι απόλυτη.

Δηλαδή και η ομάδα των αντιεξουσιαστών που έστειλαν στο νοσοκομείο έναν 34χρονο, επειδή είχε ξυρισμένα μαλλιά, με εντολή μιας Παράταξης ενήργησε;  Τότε γιατί δεν υπήρξαν αντίστοιχες επεμβάσεις από αστυνομία και δηλώσεις από πολιτικούς για την παράταξη αυτή;

Τελικά τι μας ενδιαφέρει περισσότερο;  Η παράνομη πράξη αυτή καθ’ αυτήν ή το ποιος την έκανε, ώστε να αντιδράσουμε κατά περίπτωση;

Αν δηλαδή ο απαίσιος δολοφόνος ήταν ακόμα μέλος του ΚΚΕ όπως ισχυρίζεται ότι υπήρξε παλαιότερα ή συμπτωματικά του ΠΑΣΟΚ ή και της ΝΔ θα εισέβαλαν εξ ίσου άμεσα οι αστυνομικοί στα γραφεία αυτών των κομμάτων, όπως έγινε στα γραφεία της ΧΑ;

Γιατί επίσης δεν συγκινήθηκε ιδιαίτερα κάποιος πολιτικός μας, όταν η Χ.Α. σκότωσε Πακιστανούς, κλώτσησε άλλον στο κεφάλι ως μπάλα σε πέναλτυ ή μαχαίρωσε λίγο κάτω από την καρδιά έναν άλλο;  Διότι αν ενεργούσαν και τότε έντονα, δεν θα είχε χάσει τη ζωή του ένα νέο παιδί μας, ο Φύσσας. Γιατί λοιπόν πρέπει να γίνει πρώτα ένας εντυπωσιακός φόνος πριν να ενεργήσουν οι αρμόδιοι;

Ακούμε στο ραδιόφωνο, ότι ούτε μια έρευνα δεν έγινε για τον Πακιστανό που πήγε να καταγγείλει στην αστυνομία ότι υπέστη επίθεση και … πέθανε εκεί από … ηλεκτροπληξία.  Αντιθέτως ποινική δίωξη απειλείται για κάποιον που έδινε στη Ρόδο μαθήματα … αυτοάμυνας.  Ποινικό αδίκημα και η αυτοάμυνα ή και πάλι σημαντικότερο από την ουσία είναι το σε ποιους έκανε τα μαθήματα;

Οι απόλυτα δημοκρατικές μεταχρονολογημένες ευαισθητοποιήσεις των πολιτικών δεν μπορεί να είναι απόλυτα δημοκρατικές, ούτε οι τυχόν παραβιάσεις του Συντάγματος ή οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου από τους κυβερνώντες. Και δεν τιμούν σήμερα ιδιαίτερα την Κοιτίδα της Δημοκρατίας, για την οποία είμαστε περήφανοι και που δεν παύουμε να επισημαίνουμε στους Ευρωπαίους σε κάθε ευκαιρία.

Να θυμούμαστε πάντως όλοι και πάντα: Δημοκρατία χωρίς απόλυτη ισονομία δεν υπάρχει. 

Πολύ και πολλούς ενοχλεί και ο Πάνος Καμμένος. Γι’ αυτό τώρα που παρ’ ολίγο να τον σκοτώσουν θα ήταν ενδιαφέρον να μαθαίναμε πώς ενημερώθηκε η δολοφονική σπείρα ότι θα πήγαινε εκεί χωρίς πολυάριθμη φρουρά, ώστε να τον περιμένουν πανέτοιμοι. Παράλληλα ενώ υπήρξε άμεση πολιτική αντίδραση, όταν ο Καμμένος είπε τη λέξη λυντσάρισμα, τώρα που πήγαν να τον σκοτώσουν καθυστέρησαν οι αρμόδιοι να του ζητήσουν στοιχεία, από ότι ο ίδιος είπε, για τους παρ’ ολίγο δολοφόνους του.

Αμφιβάλλει κανείς ότι όσοι επιθυμούν την αποσταθεροποίηση του πολιτικού μας συστήματος θα μπορούσαν να έχουν εισχωρήσει παντού;  Στους Αντιεξουσιαστές, στο ΠΑΜΕ, στη ΧΑ ή όπου αλλλού. Θυμάται κάποιος τα VIDEO, που έδειχνε παλαιότερα ο Λαζόπουλος, με δήθεν αντιεξουσιαστές; Ενεργοποιήθηκε τότε κάποια υπηρεσία για να μάθει το τι συνέβαινε;  Μήπως και τώρα καθυστέρησαν πολύ να στείλουν στη Δικαιοσύνη τους εκάστοτε προστάτες, δολοφόνους ή  υπόλογους βιαιοτήτων;  Μήπως αμέλησαν να προσφέρουν την απαιτούμενη ασφάλεια στις  ληστείες σπιτιών, σε γέρους και γριές έξω από τις τράπεζες ή να ελέγξουν τη νομιμότητα των μικροπωλητών, δίδοντας έτσι σε άλλους την ευκαιρία να παρουσιάζονται ως σωτήρες;

Όπως είπαμε και οι δολοφονίες με πολιτική χροιά, ακολουθούνται πάντα από νέους δρακόντειους νόμους του κατεστημένου.

Έτσι και τώρα, μετά τον δημοκρατικό τυποκτόνο νόμο ή τον νόμο Περί Ευθύνης Υπουργών, που τους εξασφαλίζει παραγραφή των αδικημάτων, είπαν ότι θα επαναφέρουν  και τον νόμο που τιμωρεί όποιον ασκήσει κριτική στη Δικαιοσύνη. Τι να σημαίνει η επαναφορά άραγε; Υπήρχε και δεν εφαρμόζονταν ο νόμος ή δεν υπήρχε;

Ενεργοποιούνται μας λένε οι νόμοι.  Τι πάει να πει αυτό. Ή υπάρχουν οι νόμοι και εφαρμόζονται ή δεν υπάρχουν. Είναι απαράδεκτο να υπάρχουν και να μην εφαρμόζονται.

Δεν αναφέρομαι με κανένα τρόπο στη Δικαοσύνη, η οποία είναι και η μόνη ελπίδα μας, αλλά στους πολιτικούς μας.

Γιατί ακούσαμε κάποιον στον ΣΚΑΙ να λέει και το άλλο ωραίο:  «Η δικαιοσύνη κινείται με ταχύτατους ρυθμούς “όταν εντέλεται να κάνει τη δουλειά της”».  Μας είπε  δηλαδή ότι μόνο όταν εντέλλεται κάνει τη δουλειά της;  Απίστευτες εκφράσεις από σημαίνοντες Έλληνες.

Πολλοί φοβούνται ότι όλα αυτά τα περίεργα για μια δημοκρατία δρώμενα, προετοιμάζουν έναν νέο εθνικό διχασμό, που θα μας δώσει ως λαό το τελικό κτύπημα, διχάζοντάς μας υπέρ των ξένων. 

Στο χέρι μας είναι να αποφύγουμε τέτοιους κινδύνους και να αποφασίσουμε ότι δημοκρατία χωρίς αντικειμενική ισονομία για τους πάντες δεν υπάρχει.  Γι’ αυτό η μόνη μας ελπίδα είναι η Ελληνική Δικαιοσύνη που εμπιστευόμαστε απόλυτα.

Οι πολιτικοί μας φαίνεται να έχουν διαφορετική αντίληψη, αφού ψηφίζουν νόμους που δεν ισχύουν για κάθε πολίτη, αλλά μόνο για τους εαυτούς τους και τους οποίους τελικά μετά την γενική κατακραυγή αναγκάζονται να αποσύρουν.

Θυμώνουν οι πολιτικοί μας όταν τους μπουγελώνουν ή τους επιτίθενται λεκτικά στα εστιατόρια, όπου πλέον δεν τολμούν να πάνε.  Παράλληλα οι ίδιοι επεμβαίνουν, όχι λεκτικά αλλά βίαια, με ξυλοδαρμούς και χημικά, σε οποιαδήποτε διαμαρτυρία πολιτών.

Έτσι καταλαβαίνουν τη Δημοκρατία οι εκπρόσωποί μας, πολλοί εκ των οποίων κυβερνούν βάσει νόμου που χαρίζει 50 έδρες στο πρώτο κόμμα!

Γι’ αυτό αναρωτιέμαι μήπως η Ελληνική Αστυνομία, αντί να προστατεύει τους πολιτικούς από τους αγανακτισμένους πολίτες, θα έπρεπε τελικά να προστατεύει τους πολίτες από τους πολιτικούς κάθε κατεύθυνσης;  Άλλωστε την προστασία των πολιτών υποθέτουμε ότι από το καταστατικό της υποχρεούται να εξασφαλίζει.  Ίσως έτσι γλυτώσουμε τον εθνοκτόνο διχασμό. Γιατί και η Χ.Α. διαθέτει εκλεγμένους πολιτικούς μας.

Παραθέτω λοιπόν μια δική μου παράφρασή του αποφθέγματος, που αποδίδεται στον Μπέρτολτ Μπρεχτ (ενώ μάλλον του πάστορα MartinNiemöller (1892-1984) είναι) επειδή όσα είπε κυβερνητικός εκπρόσωπος περί των δύο Άκρων, θα μπορούσαν να προμηνύουν μια επόμενη επέμβαση με ταχύτατους ρυθμούς, εις βάρος του αντίθετου «άκρου» και αριστερού τώρα κινδύνου, πχ του ΣΥΡΙΖΑ, αφού το βολεμένο ΚΚΕ δεν πολυενδιαφέρει:

«Όταν παλαιότερα έπιαναν τους κομμουνιστές οι περισσότεροι σιωπούσαμε, γιατί δεν ήμασταν κομμουνιστές. Όταν επί Χούντας φυλάκιζαν τους σοσιαλδημοκράτες σιωπήσαμε, γιατί φοβόμασταν να αναμιχθούμε, άλλωστε δεν ήμασταν σοσιαλδημοκράτες. Όταν κυβερνούσαν οι συνδικαλιστές σιωπούσαμε, αν και δεν ήμασταν συνδικαλιστές, γιατί μας βόλευε. Όταν η Χρυσή Αυγή έδερνε τους μετανάστες, αδιαφορούσαμε, γιατί πολλοί από αυτούς μάς ήταν ενοχλητικοί. Όταν ακούσαμε ότι φουσκωτοί με μαύρες μπλούζες σκότωσαν μερικούς Πακιστανούς, συμφωνήσαμε ότι μάλλον θα επρόκειτο για  ξεκαθάρισμα λογαριασμών. Όταν όμως σκότωσαν ένα νέο παιδί μας, βιοπαλαιστή και καλλιτέχνη αναρωτηθήκαμε πώς ήταν δυνατό κάτι τέτοιο. Και όταν άρχισαν να συλλαμβάνουν βουλευτές μας και κομματόσκυλα ως εγκληματίες αναρωτηθήκαμε που να ήταν το κράτος μας τόσα χρόνια; Όμως δεν είχε μείνει κανείς πια, ώστε να διαμαρτυρηθεί για όσα δεν έγιναν εγκαίρως, αλλά όλοι συντεταγμένοι θυμηθήκαμε, όψιμα, την αγανάκτησή μας».

Και οι πολίτες ακούν (χωρίς να αγανακτούν;) επί 24ώρου βάσης το Αμόκ των διαπλεκόμενων Καναλιών, που πλέον ξέχασαν μνημόνια και εθνικά θέματα και ασχολούνται μόνο με τα τηλεφωνήματα των Χρυσαυγητών, θυμίζοντας όσα είχε πει παλαιότερα ο αείμνηστος Μποστ:  «Οι Έλληνες δεν είμαστε 10 εκατομμύρια, αλλά 20.  Είμαστε τα 10 που κατά τη δικτατορία ήταν υπέρ της Χούντας και τα άλλα 10 που μετά την μεταπολίτευση δήλωναν ότι ήταν πάντα εναντίον της.

Ευθυγραμμισμένος όμως και ολόκληρος ο σημαντικός Ελληνικός Τύπος.

Γι’ αυτό στο μυαλό μου άλλωστε έρχονται, χωρίς να το θέλω, και άλλα αποφθέγματα από σκοτεινές εποχές:  «Ένας υπήρξε άντρας και αυτός ήταν γυναίκα» είχε πει ο Γεώργιος Παπανδρέου, όταν το 1967 μόνη η Βλάχου έκλεισε την Καθημερινή και έφυγες στο εξωτερικό, ενώ τα υπόλοιπα έντυπα έσπευσαν να ακολουθήσουν τις εντολές της Χούντας.

Ακούμε ότι οι κυβερνώντες με αυτές τις οριακά δημοκρατικές διαδικασίες ίσως θέλουν να αποφύγουν την Δημαρχοποίηση του Κασιδιάρη και την άνοδο της ΧΑ στα 16 %.  Ελπίζουμε να μην τους γυρίσουν μπούμερανγκ οι προσπάθειες τους αυτές και να μην αποδειχθούν και σε αυτά αδέξιοι, γιατί θυμάμαι άλλη μια αναφορά του Γεωργίου Παπανδρέου για πολιτικούς: «Καίτοι φελλοί εβυθίσθησαν».   

Λίνος Κουντουράς, δημοκράτης και αντιφασίστας.