Η αποκρουστέα μυθολογία
Στις 17.12.2011, έφυγε από τη ζωή ο δημοσιογράφος Δημήτρης Σαραντάκος, ο Μίμης για τους φίλους του. Το 2011, ο Σαραντάκος είχε συγκεντρώσει πολλά από τα χρονογραφήματά του σε ένα βιβλίο. Ένα βιβλίο που αξίζει να το διαβάσει κανείς για να κατανοήσει τα αίτια της σημερινής οικονομικής, πολιτιστικής, εκπαιδευτικής και κοινωνικής κρίσης της Ελλάδας. Λίγες μέρες πριν παραβρέθηκε στην παρουσίαση ενός βιβλίου της «Λέσχης Πλωμαρίου Βενιαμίν ο Λέσβιος», για τα εκατό χρόνια ελευθερίας της Λέσβου, από τον Τούρκικο ζυγό. Την παρουσίαση του δικού του βιβλίου, ανέστειλε ο θάνατός του, γι’ αυτό το παρουσιάζουμε στην παρακάτω αναφορά.
————————————————-
Το βιβλίο του Δημήτρη Σαραντάκου «Η αποκρουστέα μυθολογία»
Στο χωριό κανένας δεν ήξερε γράμματα για να διαβάσουν ένα έγγραφο που τους είχαν στείλει, γράφει ο Λουντέμης στο βιβλίο του «Αγέλαστη Άνοιξη», αλλά και όταν βρέθηκε κάποιος γραμματιζούμενος περαστικός προβληματίστηκαν, γιατί δεν διέθεταν ματογυάλια, ενώ πίστευαν πως τα γυαλιά σε κάνουν να διαβάζεις και χωρίς αυτά διάβασμα δεν γίνεται. Ήταν η εποχή που τα βιβλία ήταν λιγοστά και οι γραμματιζούμενοι ελάχιστοι.
Σήμερα δεν υπάρχουν αγράμματοι και όπως γράφει ο Δημήτρης Σαραντάκος στο βιβλίο του «Η αποκρουστέα μυθολογία», «Ποτέ άλλοτε δεν έβγαιναν τόσα πολλά βιβλία, τόσες πολλές (και πολυσέλιδες) εφημερίδες, τόσα πολλά και παντός είδους περιοδικά. Και ταυτόχρονα ποτέ δεν διαβάζαμε τόσο λίγο. Οι περισσότεροι επικαλούνται έλλειψη χρόνου. Μπορεί βέβαια να στήνονται με τις ώρες μπροστά στην τηλεόραση, αλλά από την εφημερίδα ή το περιοδικό διαβάζουν μόνο τους τίτλους.» [σελ. 13, 1991]
Δεν μας μένει λοιπόν χρόνος για διάβασμα, ενώ μας περισεύει όταν τρέχουμε στα τεράστια Supermarkets, για να αγοράσουμε χιλιάδες άχρηστα πράγματα, επιλέγουμε εφημερίδα ανάλογα με το CD που προσφέρει και το βράδυ βλέπουμε επί ώρες τα «σκουπιδοκάναλα» της Τηλεόρασης, «που διαθέτουν ειδικές, μεγάλης διάρκειας ζώνες αποβλάκωσης» … γράφει ο Σαραντάκος..
Καθόλου τυχαία όλα αυτά. Η παγκόσμια διακυβέρνηση θέλει τον πολίτη εξαρτημένο από τους «διαμορφωτές κοινής γνώμης» [σελ. 14], και αυτό επιτυγχάνεται με την παραπληροφόρηση που ανθίζει στην εποχή μας, με πουλημένους σε συμφέροντα δημοσιογράφους και καναλάρχες. Γι’ αυτό άλλωστε τα Κανάλια και οι εφημερίδες της Πατρίδας μας είναι καταχρεωμένα, ώστε εύκολα να υποκύπτουν σε πιέσεις, ενώ στην καλύτερη περίπτωση ανήκουν σε μεγαλοεργολάβους, τα συμφέροντα των οποίων είναι και πάλι συνδεδεμένα άρρηκτα με το πολιτικό κατεστημένο.
Χαρακτηριστική εφημερίδα διαμόρφωσης της κοινής γνώμης είναι η γερμανική εφημερίδα Bild, με την μεγαλύτερη κυκλοφορία στην Ευρώπη, η οποία συνηθίζει πηχαίους τίτλους, αλλά από κάτω λίγες μόνο φράσεις για το εκάστοτε θέμα και τελειώνει πάντα κάθε ρεπορτάζ με μια εύκολη λύση, για να μην προβληματίζεται πολύ ο αναγνώστης. Π.χ. σκότωσε κάποιος Τούρκος, ακολουθεί η λύση: Διώξτε τους ξένους από τη χώρα μας. Ή στην περίπτωση του ρεπορτάζ για τα οικονομικά της Ελλάδας, ρωτάει: «Έλληνες, πότε θα επιστρέψετε τα χρήματα που σας έδωσε ο σκληρά εργαζόμενος Γερμανός πολίτης;» Ή ακόμα καλύτερα : «Έλληνες, πουλήστε μας την Ακρόπολη για να μειώσετε τα χρέη σας.»
Η προσπάθεια να μας κατευθύνουν με άχρηστα ή και επικίνδυνα ραδιοφωνικά ή τηλεοπτικά προγράμματα είναι εμφανής.
Είναι χαρακτηριστικό ότι το περίφημο ΕΣΡ, που υποτίθεται ότι προστατεύει τον ακροατή ή θεατή από κακής ποιότητας εκπομπές, επιτρέπει τους φόνους και τα ξεκοιλιάσματα, επιτρέπει την ομοφιλοφυλική συνεύρεση γυναικών, αλλά απαγορεύει το φυσιολογικό σεξ και επέβαλε υψηλό πρόστιμο σε δημοσιογράφο που είπε τη λέξη μαλάκας, και ας είναι η καθημερινή προσφώνηση των παιδιών μας προς τους φίλους τους.
Δείτε τι δείχνουν τα κανάλια μας καθημερινά και πόσες ώρες τηλεόραση βλέπουν τα παιδιά μας και θα συμπεράνετε εύκολα στο που μας οδηγούν οι καθοδηγητές των τελευταίων κυβερνήσεών μας,
Γι’ αυτό, επισημαίνει ο Σαραντάκος, «Οι ευπειθείς υπήκοοι δεν σκέπτονται. Αφήνουν τους άλλους να σκέπτονται για λογαριασμό τους …. μόνο υπακούουν, εκτελούν και καταναλώνουν ότι τους διαφημίζουνε … Μας θέλουν κλεισμένους στα σπίτια μας να βλέπουμε τηλεόραση … σπίτι- δουλειά-σπίτι-τηλεόραση-ύπνος.» [σελ. 184, 2001]
Η εγκληματικότητα που συνεχώς εξαπλώνεται στις μέρες μας και στον τόπο μας, τους έρχεται κουτί, [σελ. 184, 2001]. Οι γιγαντιαίες πόλεις με την ανωνυμία που δημιουργούν, η αποδυναμωμένη αστυνομία, ο φόβος στις γειτονιές, αποτελούν τα μέσα επίτευξης της απομόνωσης του πολίτη, που είναι στόχος των άπληστων ισχυρών της Γης.
Δεν είναι τυχαίο που οι Αμερικανοί, αμέσως μόλις δημιούργησαν εμπορικές σχέσεις με την Κίνα, έστειλαν δωρεάν εκατοντάδες χιλιάδες αμερικάνικα τηλεοπτικά φιλμ, για να προωθηθεί και εκεί ο δικός τους τρόπος ζωής, the American way of life. Φιλμ όπου οι πολλαπλοί σκοτωμοί χωρίς συναισθηματισμό, η οπλοκατοχή από κάθε πολίτη, η αδικία και οι αυθαιρεσίες της αστυνομίας, είναι τα μόνα θέματα που προβάλλονται, έτσι ώστε να συνηθίζει σε αυτά ο λαός και να τα θεωρεί αυτονόητα.
Μια δεκαετία νωρίτερα ο Σαραντάκος προέβλεπε την επερχόμενη κρίση του καπιταλιστικού συστήματος, που μοιάζει με την εποχή της παρακμής του Ρωμαϊκού κράτους: «Μπορεί να ανθούσε το εμπόριο αλλά ήταν ετεροβαρές για τη ρωμαϊκή οικονομία και την οδηγούσε σταθερά σε κατάρρευση.» [σελ. 132, 2006]
«Η ηθική και πνευματική ανασφάλεια προηγήθηκε της υλικής αντίστοιχής της. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και στις μέρες μας.» [σελ. 133, 2006]
Στην εποχή μας, «οι περισσότεροι άνθρωποι αισθάνονται ανίσχυροι μπροστά στις νέες συνθήκες των τελευταίων 30 χρόνων.» [σελ. 9, 2010]
«Ο φτωχός και ο αδύνατος δεν βρίσκει εύκολα το δίκιο του.» [σελ. 176, 2007]
«…. ο νόμος είναι σαν τον ιστό της αράχνης. Πιάνει τα αδύνατα και μικρά, ενώ οι δυνατοί και οι πλούσιοι τον τρυπούν και φεύγουν.» (Πλούταρχος) [σελ. 202, 2009]
« … ο υποτιθέμενος ελεύθερος πολίτης εξακολούθησε στην πράξη να είναι ραγιάς, όχι πια του σουλτάνου, των πασάδων και των αγάδων αλλά του κομματαρχικού μηχανισμού και της ασύδοτης γραφειοκρατίας.» [σελ. 176, 2007]
«Σήμερα το μεγαλύτερο ποσοστό του παραγομένου πλούτου …. προέρχεται … από … χρηματιστηριακά τεχνάσματα, μεταφορά κεφαλαίων από χώρα σε χώρα, αλλά και από καθαρά εγκληματικές δραστηριότητες (εμπόριο ναρκωτικών, πορνεία, δουλεμπόριο)» [σελ. 133, 2006]
«Είμαστε υπήκοοι του μόνου τριτοκοσμικού κράτους της Ευρώπης.» [σελ. 53, 1994]
«Γιατί δυστυχώς ζούμε σε κράτος ανοργάνωτο, τσαπατσούλικο και αργοκούνητο. Το μόνο «αφρικανικό» κράτος της Ευρώπης.» [σελ. 56, 2002]
«Στο αφρικανικό και μεσαιωνικό κράτος όπου ζούμε η Παιδεία (όπως και ο Πολιτισμός και η Υγεία) είναι τα αποπαίδια του προϋπολογισμού. Τα πολλά λεφτά πάνε αλλού: στους εξοπλισμούς, στα δημόσια έργα, στις αθλητικές ΠΑΕ. Εκεί δηλαδή που και γερές μίζες χωράνε και αρκετή θολούρα και μυστικότητα εξασφαλίζουν στους κομπιναδόρους να ψαρεύουν στα θολά νερά.
Αντίθετα σήμερα βλέπουμε την Εκπαίδευση να υποβαθμίζεται συνεχώς, τα ελληνόπουλα να πηγαίνουν για σπουδές σε απίθανα πανεπιστήμια της …Πρίστινας, του Σαράγιεβου ή δεν ξέρω ποιάς άλλης πόλης και να γίνεται συστηματική προσπάθεια των δύο «κομμάτων εξουσίας» (τρομάρα τους) να ιδιωτικοποιηθούν τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα ή να εξομοιωθούν με αυτά κάτι ιδιωτικά κολλέγια …» [σελ. 82, 2009]
Αυτά γράφει ο Σαραντάκος.
Μας ζητούν δηλαδή καθημερινά όλο και περισσότερες θυσίες, ενώ … «η εθνική ομοψυχία λοιπόν είναι για τα κορόϊδα, τα αμερικανάκια. Για τους έξυπνους είναι η κομπίνα και η ρεμούλα.» [σελ. 27, 1991]
«Συναίνεση σημαίνει συγκατάθεση και αποδοχή» [σελ. 28, 1991], προκειμένου να εξασφαλίσουν την αποπληρωμή των χρεών μας, κυρίως όμως των τεράστιων τόκων στις μεγάλες τράπεζες που σήμερα θησαυρίζουν εις βάρος των χαμηλόμισθων και των συνταξιούχων. Αλλά…..
«Ποια εγγύηση μας δίνουν ότι οι θυσίες που μας καλούν να κάνουμε με την κοινωνική συναίνεση θα αποδώσουν καρπούς;» [σελ. 29, 1991]. Σε ποιο οικονομικό μαρασμό θέλουν να μας εξωθήσουν τη στιγμή που ……
«Οι κάτοικοι των οικονομικά ευημερούντων κρατών δεν ξεπερνούν τα 800 εκατομμύρια……», ενώ «4.200 εκατομμύρια ζουν σε κατάσταση στέρησης και πείνας , που σε πολλές περιπτώσεις φτάνει τα όρια της εξαθλίωσης,» [σελ. 163, 1991]. Εκεί μας οδηγούν;
Απαιτούν να ξεπουλήσουμε τη Γη μας σε ξένους. Ήδη ….. «Οι Ισραηλινοί έχουν αγοράσει τεράστιες εκτάσεις στην Κρήτη» γράφει ο Σαραντάκος [σελ. 54, 1994] …αλλά και στη Λέσβο έχουν ήδη αγοράσει τεράστιες εκτάσεις. Γιατί άραγε;
Πρέπει λοιπόν να αντισταθούμε και η όποια αντίσταση είναι δυνατή μόνο από σωστά ενημερωμένους πολίτες, γιατί μόνο αυτοί μπορούν να διαχωρίσουν τα «ευχάριστα ψέματα από τις δυσάρεστες αλήθειες», μας λέει ο Σαραντάκος. [σελ. 31, 2008] Και τελικά όλοι θα φταίμε αν αφήσουμε να μας ενημερώνουν οι «διαμορφωτές κοινής γνώμης» [σελ. 14, 1991], γιατί μόνο οι ενημερωμένοι πολίτες μπορούν να ψηφίζουν αποτελεσματικά.
Ο Δημήτρης Σαραντάκος για να γράψει τα χρονογραφήματά του, διάβασε πολύ. Πάρα πολύ! Διάβασε επιστημονικά βιβλία, διάβασε αρχαίους και σύγχρονους συγγραφείς, διάβασε ιστορικούς και πολλά άλλα. Και διάβασε για εμάς, αφού με τα χρονογραφήματά του μας έκανε κοινωνούς όλης της γνώσης που απέκτησε μέσα από αυτά, αλλά και της ορθολογικής του σκέψης.
Δεν είναι απαραίτητο να συμφωνήσουμε σε όλα όσα γράφει, όπως και εγώ σε μερικά δεν συμφωνώ. Όμως η γνώση των απόψεών του, μας δίνει μια ξεχωριστή ευκαιρία, να σκεφτούμε ορθολογικά και μετά να αποφασίσουμε τις δικές μας θέσεις. Ιδιαίτερα τα παιδιά μας, τα αθώα θύματα της παγκοσμιοποίησης, θα αποκτήσουν μια σωστή δυνατότητα σκέψης, μακριά από τις βουλές του κατεστημένου, που τα θέλει να ασχολούνται με το ποδόσφαιρο (της ρεμούλας) με τα μηχανάκια (που έγιναν εργαλεία αυτοκτονίας) και τα σινιέ ρούχα και παπούτσια ξένων εταιρειών, που μεταφέρουν τα κέρδη τους εκτός Ελλάδας.
Ο Σαραντάκος μας έκανε τώρα τη χάρη να συγκεντρώσει τα χρονογραφήματά του σε ένα βιβλίο. Έτσι μπορούμε εύκολα να ανατρέξουμε σε όσα πριν από χρόνια μας έλεγε, ενώ, όπως γράφει στον πρόλογό του, «το κάπως μελαγχολικό συμπέρασμα … είναι πως τα περισσότερα προβλήματα, που μας ταλαιπωρούσαν πριν είκοσι χρόνια εξακολουθούν να μας ταλαιπωρούν και σήμερα.» [σελ. 11, 2010].
Εγώ πιστεύω και κάτι ακόμα: Ότι αν υποθέταμε πως όλοι οι Έλληνες θα είχαμε διαβάσει και ενστερνιστεί όλα όσα επεσήμανε o Σαραντάκος το 1991 και λίγο αργότερα, θα είχαμε αποφύγει τα σημερινά οικονομικά και πολιτικά μας χάλια, ενώ με βεβαιότητα δεν θα ήμασταν αιχμάλωτοι του ΔΝΤ.
Ουκ ήλθον κρίναι, αλλά σώσαι τον κόσμο είπε ο Ιησούς [σελ. 115, 2008] και ο Σαραντάκος μας λέει έναν τρόπο. Άλλωστε αν θέλει κάποιος να σώσει έναν πεινασμένο, δεν πρέπει να του δώσει ένα ψάρι να φάει, αλλά να του μάθει να ψαρεύει.
Στο κεφάλαιο «Ανακτώντας την ελπίδα» [σελ. 193, 2001], μας λέει τι μπορούμε να κάνουμε ενάντια στην εκστρατεία της παγκοσμιοποίησης, που μας θέλει «να πάψουμε να σκεπτόμαστε, να συζητάμε, να έχουμε παρέες και κοινωνική ζωή ή δραστηριότητα, και τέλος να μας κάνει να κλειστούμε στα σπίτια μας, όπου να βλέπουμε μόνο τηλεόραση, την οποία οι εμπνευστές αυτής της εκστρατείας ελέγχουν απόλυτα και έχουν μετατρέψει σε μέσο αποβλάκωσης, σε ένα σύγχρονο ‘όπιο του λαού’»: Το πρώτο βήμα λοιπόν ενάντια στην παγκοσμιοποίηση, είναι «να κρατήσουμε τις παρέες μας ή να κάνουμε καινούργιες» [σελ. 194, 2001], αφού «οι εξουσιαστές μισούν την παρέα, γιατί παρέα σημαίνει συζήτηση και η συζήτηση προβληματίζει και ακονίζει το μυαλό κι αυτό δεν το θέλουν».
Γι’ αυτό και στο άρθρο 187Α του ποινικού κώδικα, σε αντιστοιχία με τον νέο Ευρωπαϊκό τρομονόμο, προβλέπεται κάθειρξη έως 10 έτη για … «όποιον εντάσσεται ως μέλος σε δομημένη ομάδα άνω των τριών ατόμων με διαρκή δράση». Έτσι τουλάχιστον διαβάσαμε στις εφημερίδες.
Και να εξακολουθούμε να γλεντάμε, γράφει ο Σαραντάκος, αφού «Το σημερινό ελληνικό γλέντι είναι συνέχεια των αρχαίων συμποσίων. Μαζί με το φαγοπότι γίνεται συζήτηση, συνήθως ευτράπελη, συνοδεία τραγουδιών και συχνά χορού ….. Να δουλεύουμε όσο μπορούμε πιο λίγο και να διασκεδάζουμε όσο πιο πολύ γίνεται. Να κάνουμε έρωτα και να ονειροπολούμε….» [σελ. 208, 2001]
Ας διαβάσουμε λοιπόν το βιβλίο αυτό και θα κατανοήσουμε καλύτερα γιατί πρόσφατα έδιωξαν τις σκηνές από την Πλατεία Συντάγματος και συνέλαβαν 8 άτομα, για …. ρύπανση του περιβάλλοντος, ενώ ταυτόχρονα μας ράντιζαν με λιγότερο ρυπογόνα από τις σκηνές, τοξικά, καρκινογόνα χημικά!
Λίνος Κουντουράς
Σχετικά άρθρα
Ετικέτες
Μοιραστείτε το
