Η 7η Χρεοκοπία μας
Η 7η Χρεοκοπία της Πατρίδας μας, χαρακτηρίζει απόλυτα τα απαράδεκτα δεδομένα της Ελλάδας αφ’ ενός και των σημερινών δήθεν Εταίρων μας αφ’ ετέρου.
Το κακό άρχισε με κάποιους Έλληνες πολιτικούς, οι οποίοι αγόραζαν σε υπέρογκες ποσότητες και με σημαντικές υπερχρεώσεις άχρηστα πολλές φορές όπλα και άλλα «αγαθά» βαριάς βιομηχανίας, προκειμένου να πάρουν μίζες, τις οποίες μάλιστα μοιράζονταν με τους έξωθεν Διευθυντάδες.
Για να μπορούν να αποπληρώσουν τις υπέρογκες χρηματοδοτικές δαπάνες οι πρόσφατοι «ηγέτες» μας έπαιρναν τεράστια δάνεια, με το σκεπτικό ότι έτσι αυτοί μεν θα βολευτούν, ενώ το χρέος θα κληθούν να αποπληρώσουν άλλες μετέπειτα κυβερνήσεις. Γι’ αυτό και τα δάνεια ήταν μακροπρόθεσμα και πολυετή. Απαράδεκτες μεθοδεύσεις για κάποιον που ισχυρίζεται ότι θέλει το καλό της Πατρίδας του. Απαράδεκτες μεθοδεύσεις και από την ΕΕ. Γιατί τότε που ʺέπρεπεʺ να επέμβουν για να σταματήσουν την αύξηση του χρέους σε μη βιώσιμα επίπεδα, έκαναν την πάπια γιατί κέρδιζαν τεράστια ποσά. Μόνο τώρα που μας έφεραν σε επίπεδο χρεοκοπίας θυμήθηκαν να μας κουνήσουν το δάκτυλο οι διάφοροι Σόϊμπλε και κό(μ)πανοι.
Για να αγοράζονται τα πάντα από έξω και να συνεχίζουν να οικονομάνε όλοι τους, οι Ευρωπέη και τα Ελληνικά τσιράκια τους κατέστρεφαν σιγά – σιγά με Ευρωπαϊκούς νόμους, αλλά και με Ευρωπαϊκές παρεμβολές, κάθε Ελληνική βιομηχανική δραστηριότητα. Μέχρι και νόμο που απαγορεύει τον λαχανόκηπο στα σπίτια μας έχουν ψηφίσει ΗΠΑ και ΕΕ.
Για όσους τώρα διαφωνούν παρεμβάλω περιληπτικά την (πληρωμένη) ανακοίνωση των «Ελληνικών Λιπασμάτων» σε κυριακάτικη εφημερίδα. Λέει λοιπόν ότι τώρα πρόσφατα (!) τους ζήτησαν να πληρώνουν «Ειδικό φόρο κατανάλωσης» για το Φυσικό αέριο, το οποίο καταναλώνουν για την παραγωγή αμμωνίας. Δεν το χρησιμοποιούν δηλαδή ως καύσιμο, αλλά ως πρώτη ύλη, αντί των περιβαλλοντικά επιβλαβών μαζούτ και ντήζελ, τα οποία σημειωτέον απαλλάσσονται από την εν λόγω φορολογία.
Καμία άλλη Ευρωπαϊκή βιομηχανία λιπασμάτων δεν πληρώνει «Ειδικό φόρο κατανάλωσης» για το Φυσικό αέριο που καταναλώνει. Μόνο η δική μας, η Ελληνική, που έτσι οδηγείται, λόγω υψηλού κόστους παραγωγής, σε διακοπή της λειτουργίας της, ενώ μέχρι τώρα είχε πολύ ανταγωνιστικές τιμές και έντονη εξαγωγική δραστηριότητα.
Τη συνέχεια διαβάζουμε σε σχετικά δημοσιεύματα, όπως: «Αλλάζουν0 χέρια τα Ελληνικά Λιπάσματα», «Σπάνε στα δύο τα Ελληνικά Λιπάσματα», «Κινητοποιήσεις εργαζομένων στα Ελληνικά Λιπάσματα» (που απειλούνται με απολύσεις ή αρνούνται να υπογράψουν ατομικές συμβάσεις). Αν και αυτά δεν ανταποκρίνονται στην αλήθεια, ας μας πει τελικά κάποιος «ηγέτης» μας ποιόν πρέπει να πιστεύουμε. Σίγουρα όχι τους δυνάστες Ευρωπαίους.
Έτσι έφτασαν τα δάνεια από το 1 δις του 1970, στα 530 δις του 2015. Πρωθυπουργοί μας στο διάστημα αυτό οι Σημίτης (της καταστροφής του Χρηματιστηρίου), Μητσοτάκης, Καραμανλής, Παπανδρέου (GAP, δηλαδή η προειδοποίηση στο ΜΕΤΡΟ “meint the gap” που δεν λάβαμε ποτέ υπόψη μας), Σαμαράς Βενιζέλος, Κουβέλης και πολλοί υπουργοί, αλλά και δοτοί πρωθυπουργοί – τοποθετημένοι «δημοκρατικότατα» όχι από τους Έλληνες ψηφοφόρους αλλά ενδεχομένως από τους ξένους τραπεζίτες – όπως ο Παπαδήμος.
Ιδιαίτερα οι τελευταίοι ταγοί της εξουσίας, για να στηρίξουν τους εντολείς και τους συνοδοιπόρους τους στην ΕΕ, κυβερνούσαν με ψεύτικες υποσχέσεις (Ζάππεια 1, 2, 3) με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου και με κατεπείγουσες διαδικασίες – συχνά μέσα στη νύχτα – ώστε να αποφεύγουν την όποια αντίδραση ή συζήτηση στη Βουλή. Συχνά χρησιμοποιούσαν «Τροπολογίες» σε άσχετα νομοθετήματα για να περάσουν στη «ζούλα» που λέγαμε μικροί, πολύ ουσιαστικά νομοθετήματα.
Πανευρωπαϊκή κατάπτυστη πρωτοτυπία και απόλυτα απαράδεκτος, ο νόμος περί ευθύνης Υπουργών, που ψηφίστηκε για να απαλλάξει από κάθε ποινική δίωξη όσους περιέπεσαν σε αδικήματα ή και κακουργήματα. Χαρακτηριστικό δε είναι το ότι ο νόμος αυτός ψηφίστηκε ακόμα και πριν την εκτέλεση πολλών ποινικά διώξιμων πράξεων των «ηγετών» μας, που νομοθέτησαν για όσα ΘΑ έκαναν. Έτσι δήλωναν όμως οι ψηφίσαντες, ότι ήταν όλοι τους «παρανομούντες ή εγκληματίες εκ προμελέτης».
Για να αποπληρωθούν στο ακέραιο τα τεράστια χρέη των προηγουμένων ηγετών μας προς τις τράπεζες, όλοι αυτοί σε συνεργασία με τους Ιθύνοντες της ΕΕ επέλεξαν μια ακραία αντικοινωνική συμπεριφορά. Πίεζαν δηλαδή με συνεχείς φορολογίες τα κατώτερα οικονομικά στρώματα των Ελλήνων, φορολογώντας όχι όσους τα έχουν «αρπάξει», αλλά μισθωτούς και συνταξιούχους, φτάνοντας μας σε μια απίστευτη ανθρωπιστική κρίση. Σημειωτέον πως άνθρωποι όπως εγώ και πολλοί άλλοι που ποτέ δεν πήραν από το Ελληνικό κράτος έστω μία δεκάρα, αλλά πάντα μόνο πλήρωναν, καλούνται τώρα να πληρώσουν αντί για αυτούς που τα «έπιαναν» επί χρόνια. Έτσι πχ. κούρεψαν τα ομόλογα όσων Ελλήνων αποταμιευτών πίστεψαν στην εντιμότητα του Ελληνικού κράτους, αλλά ποτέ των off schore (όχι του εξωτερικού, αλλά ούτε των Ελληνικών … εξωτικών περιοχών, όπως η …). Όσο για τη Λίστα Λανγκαρντ, ΘΑ ελεγχθεί άμεσα σε 50 χρόνια.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση του παρελθόντος είχε προνοήσει και στην αρχική της διακήρυξη έγραφε τα παραπάνω. Όμως όλα αυτά ξεχάστηκαν με επεμβάσεις των τραπεζιτών και των εγκάθετων προέδρων όσων βασικών οργάνων την διοικούν και με ελιγμούς ή παραπλανητικές επεξηγήσεις παρακάμπτουν τις βασικές αυτές αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά το δοκούν. Είπε λοιπόν ο επίτροπος της Κομισιόν Κατάϊνεν, ότι … «σε χώρες του Μνημονίου δεν χωρούν δημοκρατικά και κοινωνικά δικαιώματα».
Χαρακτηριστικά είναι και όσα διέρρευσαν πως μας ζητούσαν προφορικά (!!) ώστε να μην υπάρχουν δικά τους γραπτά ενοχοποιητικά στοιχεία για τα όσα προσέθεταν την επομένη της κάθε προσυμφωνίας: Ήθελαν πχ. να μην φορολογούνται τα «φρουτάκια» των τυχερών παιχνιδιών (??). Ζητούν άλλωστε να αυξηθεί στο 23 % το ΦΠΑ στα νησιά μας, για να αυξηθεί η ροή τουριστών προς τα παράλια της Τουρκίας, όπου όλα σχεδόν τα ξενοδοχεία ανήκουν σε Γερμανικές επιχειρήσεις. Έδωσαν δε κρατική προστασία στον πρώην Δ/τη της Siemens, ώστε να μην δικαστεί στην Ελλάδα, ενώ υπήρξε διδάξας στα λαδώματα και παρότι στην Γερμανία η νομοθεσία δίωξής του ήταν σαφής. Ο ίδιος ήταν πρωταθλητής και τις υποκλοπές συζητήσεων, αλλά δεν διώχτηκε. Όμως σε Έλληνα βουλευτή επέβαλαν ποινή για μία και μοναδική υποκλοπή, με ουσιαστική μάλιστα πολιτική σημασία, που θα την δικαιολογούσε. Τα ίδια μήπως δεν έκαναν και με τον πρωταγωνιστή γνωστής υπόθεσης, τον οποίο όχι μόνο βιντεοσκοπούσαν χωρίς να το γνωρίζει, πράγμα που αντίκειται στην νομοθεσία μας, αλλά και χρησιμοποιήθηκε το βίντεο αυτό στα ρεπορτάζ των τηλεοράσεων, επώνυμα και για διώξεις εναντίων του, παρά τα προσωπικά δεδομένα και παρότι οι βιντεοσκοπήσεις δεν συγκαταλέγονται στα δικονομικά στοιχεία. Έτσι τουλάχιστον μας λένε και δεν πιστεύω πως ο κάθε πολίτης πρέπει να κάνει μεταπτυχιακό στα νομικά, για να αξιολογεί τη σωστή από την λανθασμένη πληροφορία.
Αυτή λοιπόν είναι η Ελλάδα και αυτή η ΕΕ, που αποσκοπεί στην καταδυνάστευσή μας για να αρπάξει ότι έχουμε και δεν έχουμε. Θερμά συγχαρητήρια σε όλους.
Πριν ολοκληρωθεί το άρθρο αυτό οι «Εταίροι μας» διέκοψαν τη ρευστότητα των τραπεζών, με αποτέλεσμα ένα απίστευτο χάος και μια αφάνταστη ταλαιπωρία όσων συνταξιούχων δεν έχουν τραπεζική κάρτα, ενώ οι έχοντες κάρτα πρέπει να τρέχουν καθημερινά στα ΑΤΜ για 60 €. Δεν τους επιτρέπουν όμως να πάρουν μια φορά 60 x 7 = 420 € για όλη την εβδομάδα. Όποιος βέβαια έχει 4 κάρτες από διαφορετικές τράπεζες, μπορεί να πάρει 3360 € στις 2 εβδομάδες. Οι πολλοί συνταξιούχοι όμως που δεν έχουν, ούτε καν ξέρουν να χειριστούν πιστωτικές κάρτες, δικαιούνται μόνο 120 € το δεκαήμερο. Και αν δεν καταλάβατε γιατί αυτό το περίεργο 120, θα σας πω εγώ τι σκέφτομαι: Απλά γιατί 120 x 3 δεκαήμερα δίνει 360 €. Είναι η γενική δοκιμή της αποδοχής ή όχι, για το επίπεδο στο οποίο θέλουν να φτάσουν σε λίγο οι συντάξεις μας.
Θαυμάσιες δημοκρατικές ρυθμίσεις, ενώ βλέποντας τις μεγάλες ουρές από το πρωί μέχρι τα μεσάνυχτα, μπροστά στα ΑΤΜ, θυμάμαι τους σπουδαίους ξένους και ντόπιους οικονομολόγους που ζητούν από εμάς τους ¨Ελληνες να αυξήσουμε την παραγωγικότητά μας. Έτσι θα την αυξήσουμε;
Στίγκλιτς: Αυτό που επιβάλλει η Γερμανία με το ραβδί είναι τυφλή ηλιθιότητα
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗ LIBERATION
«Η Γερμανία δεν διαθέτει κοινή λογική στην οικονομία, αλλά ούτε και συμπόνια». Τα λόγια είναι του διάσημου οικονομολόγου τιμημένου με βραβείο Νόμπελ, Αμερικανού Τζόζεφ Στίγκλιτς και αυτά επέλεξε η εφημερίδα Λιμπερασιόν για τίτλο στο δισέλιδο αφιέρωμα στην αυριανή της έκδοση, με συνέντευξη του οικονομολόγου.
Τι περσοτερο μενει να πουμε, εμεις σαν απλοι ανθρωποι;
Δημητρης Κεφαλιδης