Ο Προκρούστης
Ο Προκρούστης
Είναι γεγονός ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι, βολεμένοι με την απαράδεκτη γραφειοκρατία, που εκείνοι έχουν στήσει για να πέφτουν οι μίζες και να διευκολύνεται η αρπαγή χρημάτων, ανθίστανται σε κάθε προσπάθεια της Κυβέρνησης για περιορισμό του μπάχαλου που χαρακτηρίζει το Ελληνικό Δημόσιο. Η Κυβέρνηση, αντί λοιπόν να εκμεταλλευτεί τις απαιτήσεις του Δονητή (ΔΝΤ) απολύοντας όποιον δημόσιο υπάλληλο δεν ανταποκρίνεται άμεσα και αποτελεσματικά στις σύγχρονες απαιτήσεις, προσπαθεί να ελιχθεί με ψέματα και υποσχέσεις έναντι του Δονητή και των πολιτών, επειδή νομίζει ότι έτσι δεν θα δυσαρεστήσει τους ψηφοφόρους της – δημοσίους υπαλλήλους. Είναι ανίκανη να καταλάβει ότι μια ξεκάθαρη πολιτική εξυγίανσης θα της φέρει πολύ περισσότερους ψήφους από ότι οι συνήθεις σαχλαμάρες της. Συνεχίζει λοιπόν και ο ΣΥΡΙΖΑ όσα έκαναν οι προηγούμενοι και ας τον πληρώναμε χρόνια τώρα ως αντιπολίτευση, ώστε κάτι να ξέρει από τις διεθνείς συγκυρίες πριν έρθει στην Εξουσία, αλλά τίποτα δεν έμαθε. Ούτε καν να διαπραγματεύεται. Να γιατί τους θεωρώ ανίκανους.
Τι φταίει για όλα αυτά; Πρώτα το σύστημα που οι πολιτικοί μας δεν δέχονται να εξορθολογήσουν. Γιατί; Επειδή αν αλλάξει πρώτοι αυτοί θα βρεθούν έξω από τα πολιτικά μας δρώμενα. Είναι δε όλοι τους αυτοί που είναι, επειδή για δύο δουλειές δεν προβλέπεται εκπαίδευση: Για να γίνεις γονιός και για να γίνεις πολιτικός. Στις δύο αυτές σημαντικότατες δραστηριότητες της ανθρωπότητας δεν απαιτείται καμία ικανότητα. Δικαιούται να τις κάνει και ο πιο βλάκας. Γι’ αυτό και μας προκύπτουν ξεφτέρια. Χάνονται έτσι 37 δις € από φοροδιαφυγή και λαθρεμπόριο, από ανικανότητα ή διαπλοκή των ιθυνόντων, ενώ την ίδια στιγμή ψάχνουμε να εξοικονομήσουμε χρήματα φορολογώντας νομοταγείς πολίτες και επιχειρήσεις.
Μοιάζει να μην ξέρουν τι να κάνουν και ενεργούν με αποφάσεις άρπα κόλλα. Κόβουν συνεχώς μισθούς και συντάξεις, μετά επιστρέφουν κάτι λίγα σε μερικούς κακόμοιρους, ύστερα μειώνουν από 50 % μέχρι και 70 % τα χρέη προς εφορία και τράπεζες. Κανείς, ούτε οι ίδιοι πλέον, δεν ελέγχει το τι γίνεται γενικότερα. Και ποτέ δεν κάνουν το απόλυτα σωστό, αλλά πάντα το στιγμιαία σκόπιμο, που έτσι τελικά τους βγαίνει ανάποδο. Και ενώ μας έχουν δεσμεύσει τις καταθέσεις μας με τα Capital Controls, για να μας τα κουρέψουν (δηλαδή να μας ληστέψουν υπέρ των κερδοσκόπων) διαβάζουμε στις εφημερίδες για μαύρους λογαριασμούς πολιτικών μας στο Λουξεμβούργο. Κανένας όμως από αυτούς τους πολυάσχολους πολιτικούς μας δεν σκέφτηκε (ή δεν θέλει) να πει στους δανειστές το αυτονόητο: Ότι όποιος δανείζει επωμίζεται και κάποιο ρίσκο, ενώ αυτός που καταθέτει σε τράπεζα είναι εκείνος που δεν θα ήθελε να ρισκάρει. Και όχι μόνο δεν τόλμησαν να αρθρώσουν λέξη, αλλά σε εμάς τα γύρισαν ανάποδα οι εκπρόσωποί μας. Οι καταθέτες με ρίσκο, οι δανειστές χωρίς.
Εκμεταλλευόμενοι την ανικανότητά μας οι Ευρωπέη, που μας αγαπούν πολύ, μας έβαλαν στο κρεβάτι του μοντέρνου Προκρούστη. Εκείνο του μυθικού ληστή της ελληνικής μυθολογίας, που είχε το λημέρι του στο Δαφνί της Αθήνας. Σε αυτό ή μας τραβούν μέχρι ξεριζωμού τα πόδια, που είναι οι αποταμιεύσεις μας ή μας τα κόβουν με την … ενεργοποίηση του Κόφτη. Σημειώνω πάντως ότι στην αρχαιότητα βρέθηκε ένας Θησέας που έβαλε τον Προκρούστη στο ίδιο του το κρεβάτι και του έκοψε και πόδια και κεφάλι. Ας το θυμούμαστε αυτό.
Στην ουσία όμως φταίμε εμείς και μόνο. Γιατί όλοι μας ψηφίζουμε το σκόπιμο της στιγμής και ποτέ το σωστό για το μέλλον μας, ενώ δεν είναι λίγοι αυτοί που ψηφίζουν όπως τύχει. Δυστυχώς ο Έλληνας ψηφοφόρος ποτέ δεν αποβλέπει σε ένα μακροπρόθεσμα οργανωμένο, δημοκρατικό και δεμένο προς τα έξω κράτος, που αυτό και μόνο θα του φέρει την ευμάρεια, αλλά σκέπτεται μόνο το στιγμιαίο δικό του πλεονέκτημα και όχι το καλό της Πατρίδας. Ξεχνάει όμως ότι με τέτοιες επιλογές μπορεί να ωφεληθεί προς στιγμή εις βάρος των άλλων, αργότερα όμως θα είναι πάμπολλοι εκείνοι που με την ίδια πρακτική θα κερδίζουν πολλαπλά εις βάρος του.
Δεν είναι τυχαίο ότι τα προηγμένα κράτη έχουν σε υψηλό επίπεδο ισονομία, δημοκρατία και σεβασμό στους θεσμούς, ενώ ακριβώς τα αντίθετα ισχύουν στα υποανάπτυκτα κράτη.
Ακόμα και στα θέματα της κρίσης πολιτεύματος που δημιουργήθηκε στην Τουρκία καταφέραμε να δυσαρεστήσουμε και τις δύο πλευρές. Τον μεν Ερντογάν επειδή δεν του παραδίδουμε τους 8 πιλότους που διέφυγαν σε εμάς, αλλά και την άλλη πλευρά, που ίσως κάποτε υπερισχύσει, αφού οι φυγάδες είναι έξαλλοι που τους φυλακίσαμε, τους δικάζουμε, ενώ άλλοτε αποφασίζουμε να τους εκδώσουμε και άλλοτε όχι. Έτσι όποιος τελικά και να επικρατήσει θα μας βλέπει ως εχθρούς. Πόσο καλύτερα θα ήταν αν αποκρύβαμε την άφιξή τους και να τους διευκολύνουμε να πάνε σε άλλη χώρα, λέγοντας τους ότι εδώ κινδυνεύουν. Έτσι και ο Ερντογάν δεν θα ήξερε ότι βρέθηκαν εδώ και θα αφήναμε κάποιους ισχυρότερους, Γερμανούς, Αυστριακούς ή Ιταλούς να βγάλουν το φίδι από την τρύπα. Είδατε τι ξεφτέρια είμαστε;
Υπάρχουν όμως και χειρότερα. Με κανονισμό της ΕΕ, από τον Μάρτιο και μετά όσοι πρόσφυγες εντοπίζονται στα διάφορα κράτη της θα προωθούνται στην χώρα πρώτης άφιξης. Θεωρούν δε την Ελλάδα ως χώρα άφιξής τους και κανένας από τους πολιτικούς μας δεν τολμάει να πει, ότι οι πρόσφυγες, οι μετανάστες, οι αφρικανοί κλπ. που φτάνουν στα νησιά μας, δεν έρχονται σε εμάς απευθείας από τα κράτη τους, αλλά από την Τουρκία. Αυτή επομένως είναι η πρώτη χώρα άφιξής τους και όχι εμείς. Και ας μην μας πει κάποιος εξυπνάκιας ότι αφορά μόνο κράτη του Σένγκεν, γιατί τα Σκόπια είναι εκτός Σένγκεν και όμως με βοήθεια από την ΕΕ, συγκεκριμένα από την Αυστρία (εννοείται κατόπιν συνεννόησης με τους λοιπούς) έκλεισαν τα σύνορά τους προς εμάς. Πρόσφατα μάλιστα η ΕΕ αποφάσισε να στείλει δυνάμεις της Frontex να φυλάνε στα σύνορα μας προς τα Σκόπια, λες και αυτά είναι η Ευρώπη και όχι εμείς, ενώ οι Ευερωπέη θα μπορούσαν να πουν ʺΤα Σκόπια δεν ανήκουν σε ΕΕ και Σένγκεν, άστε τους να πάνε εκείʺ. Ακούσατε κάποιον πολιτικό μας να διαμαρτυρηθεί;
Οι σπουδαίοι πολιτικοί μας, όχι μόνο κάνουν ότι δήθεν δεν καταλαβαίνουν πως με σχέδιο μακροπρόθεσμο μας οδηγούν στο να γεμίσουμε με πρόσφυγες και μετανάστες, αλλά συνεργάζονται σε αυτή την καταστροφική για την Πατρίδα κατεύθυνση.
Είναι δε όλα απαράδεκτοι, όπως πχ. ακόμα και στην ονομασία των Σκοπίων. Αντί να επιμείνουν στο όνομα Βαρδαρσκα, ήθελαν το κράτος αυτό να ονομάζεται ʺπρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίαςʺ και στα αγγλικά ʺformer Yugoslav Republic of Macedoniaʺ. Είναι δυνατόν να υπάρχει κράτος που να λέγεται έτσι; Εμείς θα θέλαμε αντί Ελλάδα να λεγόμαστε ʺπρώην Ελληνική Δημοκρατία της Νοτίου Ευρώπηςʺ ; ? Γι’ αυτό είμαστε οι μόνοι που τους λέμε με αυτή τη γελοία ονομασία, ενώ όλοι οι υπόλοιποι τους ονομάζουν απλά ʺΔημοκρατία της Μακεδονίαςʺ. Πολλοί ήμασταν τότε που τους λέγαμε να επιμείνουν στο όνομα Βαρδάρσκα και μάλιστα ο αείμνηστος … τους είχε στείλει και δικό τους γραμματόσημο με την ονομασία αυτή, αποδεικνύοντας ότι το όνομα ατό ήταν αποδεκτό και δεδομένο για αυτούς. Μας έγραψαν όμως οι τότε ιθύνοντες στα παλιά τους τα παπούτσια, με αποτέλεσμα το σημερινό χάλι και σε αυτό το θέμα. Τέτοιες και χειρότερες είναι οι αναποτελεσματικές ενέργειες της εξωτερικής μας πολιτικής.
Αλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε και στην περίπτωση θερμού επεισοδίου με την Τουρκία. Μας λένε ότι δήθεν δεν μπορεί να επέμβει η ΕΕ, λόγω του κανονισμού του ΝΑΤΟ, που δεν εμπλέκεται σε περιπτώσεις πολεμικής εμπλοκής δυο μελών του. Ας επιτεθούμε λοιπόν στην Αλβανία (σημ. που είναι και του χεριού μας) επ’ ευκαιρία των γεγονότων στη Χειμάρρα, όπου καταστρέφουν Ελληνικές περιουσίες, και θα δούμε θα επέμβει αμέσως το ΝΑΤΟ. Μήπως τελικά είμαστε Καραγκιόζηδες;