Επιστροφή στη Δραχμή;

3 Απρ 2017 από lk

Επιστροφή στη Δραχμή ή παραμονή στο € ?                                 

Μας έχουν ζαλίσει στα ραδιόφωνα και στην TV με συζητήσεις για την επιστροφή στην δραχμή ή την παραμονή στο €.   Δημοσιογράφοι, οικονομολόγοι και πολιτικοί κάθε τόσο με … βαρυσήμαντες δηλώσεις και αναλύσεις της κακομοίρας δημιουργούν εντυπώσεις και το κατάλληλο «κλίμα» για εκφοβισμό και αποπροσανατολισμό του κόσμου από τα τρέχοντα δεινά των μνημονίων.

Θυμίζω άλλωστε και το πρόσφατο δημοψήφισμα, που δήθεν έθετε το ερώτημα € ή Δρχ, ενώ στην ουσία σε άλλα απέβλεπε.  Άσε που τελικά ΟΧΙ ψηφίσαμε και ΝΑΙ μας  το έκαναν.

Οι παραπάνω κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν – εκτός και αν είναι πράγματι τόσο ανίδεοι – ότι σε μια εθνική οικονομία ένα και μόνο έχει σημασία για τους πολίτες:  Το ύψος των μισθών σε σχέση με το κόστος των αγαθών, σε εμάς δε των εισαγόμενων αγαθών, αφού δεν έχουμε σχεδόν καμία δική μας παραγωγή.

Όσο ήμασταν στην Δραχμή ένα ματσάκι μαϊντανός έκανε 100 δρχ δηλαδή 30 λεπτά (Cent) του €.  Σήμερα κοστίζει πάνω από τα τριπλά, δηλαδή 1 € που σημαίνει 340 Δραχμές.  Αντίστοιχα το 1991, είχα αγοράσει ένα παντελόνι από σχετικά ακριβό κατάστημα προς 2.900 Δραχμές, δηλαδή για 8,5 €.  Πιστεύει κάποιος ότι μόλις πάμε στη Δραχμή όλα τα αγαθά θα επιστρέψουν στις τότε τιμές;

Εγώ νομίζω ότι αντιθέτως μετά την επιστροφή στη Δραχμή ένα μόνο θα συμβεί: Θα ακολουθήσει η υποτίμηση και τότε θα ακριβύνουν όλα όσα εισάγουμε από το εξωτερικό, δηλαδή τα πάντα, αφού ούτε λαχανικά δεν παράγουμε πια σε ικανοποιητικές ποσότητες.  Άρα θα φτωχύνουμε και πάλι σημαντικά για μια ακόμα φορά.

Σε μία μόνο περίπτωση θα συνέφερε η επιστροφή σε εθνικό νόμισμα και στη συνέχεια η υποτίμηση.  Εάν είχαμε σημαντικές εξαγωγές προϊόντων Ελληνικής παραγωγής.  Κάτι που δεν έχουμε και που αποκλείεται να αποκτήσουμε με την καταστροφική επιρροή του κρατικοδίαιτου Δημοσίου.    

[ Ίσως αξίζει να διαβάσετε δυο παλαιότερα άρθρα μου στο “ neanika.com“.  Το «Λίγο πριν την καταστροφή»  από 27.2.13 (!) και το «Μισθοί, συντάξεις και κόστος ζωής» από 25.8.2013.]

Ας μην μας ζαλίζουν λοιπόν με αρλούμπες, που μόνο τα συμφέροντα των ξένων προωθούν και μάλιστα απόλυτα μεθοδευμένα, αφού με την επιστροφή στη Δραχμή και την αναπόφευκτη υποτίμηση, δυο μόνο θα αποκομίζουν τεράστια κέρδη: Όσοι Έλληνες έβγαλαν μεγάλα ποσά στο εξωτερικό, για να τα επαναφέρουν στο πολλαπλάσιο μετά την υποτίμηση και οι ξένοι επεν(γ)δυτές.  Αυτοί θα μπορούν να πληρώνουν ακόμα φτηνότερα όσα ήδη αγοράζουν σε εξευτελιστικές τιμές, ενώ θα μειωθούν αντίστοιχα και οι ήδη πλέον χαμηλότατοι μισθοί, όντας μειωμένοι επιπλέον κατά την υποτίμηση.  Θα παράγουν έτσι με χαμηλό κόστος, θα εξάγουν τα φτηνά προϊόντα τους και θα αποκομίζουν τεράστια κέρδη, όχι εδώ αλλά στο εξωτερικό.  Εμείς οι Έλληνες δεν έχουμε να επωφεληθούμε σε τίποτα από μια τέτοια εξέλιξη, αλλά αντιθέτως θα διευρύνουμε την ανέχειά μας.

Άλλα θα έπρεπε να έχουν γίνει, που όσο περνάει ο καιρός όλο και πιο δύσκολη θα είναι η επίτευξή τους. Άλλωστε το τι θα έπρεπε να έχει γίνει το έχουμε γράψει και τους το έχουμε στείλει πριν ακόμα αναλάβουν την διακυβέρνηση της Χώρας οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.  Βέβαια τότε ούτε  μπορούσα να φανταστώ ότι όλοι οι σημερινοί “εκπρόσωποί” μας μοιάζει να είναι εκπρόσωποι ξένων συμφερόντων.  Τώρα, μετά από όσα σήμερα βιώνουμε, εγώ προσωπικά τείνω να πιστέψω, ότι μόνο υπάλληλοι των ξένων τραπεζών μπορεί να μας φτωχοποιούν σε τέτοιο βαθμό.  Πώς αλλιώς  εξηγείται να δηλώνει ο Έλληνας πρόεδρος της Τράπεζας της Ελλάδος, κ. Στουρνάρας των χιλιάδων € το μήνα, ότι οι συντάξεις των Ελλήνων είναι πολύ … γενναιόδωρες ! Φυσικά είναι πολύ πιθανό να κάνω λάθος, αλλά ποιος πιστεύει ότι η μείωση των συντάξεων με ταυτόχρονη διαγραφή εκατοντάδων χιλιάδων € από χρέη εταιρειών, θα βοηθήσει στην εξόφληση του Ελληνικού χρέους των 350 δις.  Ποιος πιστεύει ότι αν με μέτρα που οδηγούν σε καθημερινό κλείσιμο και πτώχευση εταιρειών θα αποπληρωθεί το χρέος;  Ανακατεύονται, όπως θα θυμάστε ακόμα και στο κόστος των αναπτήρων μας, στο ΦΠΑ των φαρμάκων, στην αλίευση και επιτρέπουν τα  τροποποιημένα τρόφιμα  Είναι επομένως φανερό ότι οι Δανειστές – δυνάστες δεν ενδιαφέρονται για την είσπραξη χρημάτων από εμάς, αλλά ότι σε κάτι άλλο αποβλέπουν, όπως στην εξαγορά των πάντων σε εξευτελιστικές τιμές, ώστε να έρθουν μετά οι ξένοι και να κάνουν τις μεγάλες μπίζνες που δεν επιτρέπουν να κάνουμε εμείς.

 

 

 

 

 

Γιατί ποτέ δεν δήλωσαν στους ξένους οι Ηγέτες μας ότι οι επενδύσεις έχουν ρίσκο, αλλά θεωρούν τα ομόλογα των ξένων τραπεζών απόλυτα ασφαλή, ενώ την ίδια  στιγμή που κούρεψαν αυτά των Ελλήνων ομολογιούχων;

Γι’ αυτό εκείνο που νομίζω ότι πρέπει να κάνουμε το συντομότερο, είναι να φύγουμε από τον κλοιό της ΕΕ, διατηρώντας το €.  Και ας μας λένε ότι κάτι τέτοιο δεν γίνεται.  Υπάρχουν σήμερα χώρες που έχουν το € χωρίς να είναι στην ΕΕ, όπως και άλλες που είναι στην ΕΕ, με δικό τους νόμισμα, εκτός δηλαδή €.

Θυμίζω δε ότι οι Αμερικάνοι μας πρότειναν να πάρουμε ως νόμισμά μας το δολάριο ($).  Δεν φαντάζουμε να εννοούσαν ότι θα έπρεπε σε μια τέτοια περίπτωση να ενταχθούμε στα κράτη των ΗΠΑ !   Παλιότερα άλλωστε, στις αρχές του 1900, οι αγοραπωλησίες γίνονταν με λίρες Αγγλίας, χωρίς βέβαια να ανήκουμε στην Κοινοπολιτεία του Ηνωμένου Βασιλείου.

Η λύση επομένως είναι με ΕΥΡΩ εκτός ΕΕ.  Τότε θα ξαναφτιάξουμε τα ψαροκάϊκά μας, που μας πλήρωσαν για να τα καταστρέψουμε, τότε θα μπορούμε να καλλιεργούμε ότι θέλουμε χωρίς Ευρωπαϊκούς περιορισμούς, τότε θα μπορούμε να έχουμε τα λαχανικά μας στους κήπους μας, που τώρα μας απαγορεύουν.  Θα  μπορούμε παράλληλα να φορολογήσουμε υψηλά τα γερμανικά προϊόντα για να κόψουμε τα τεράστια κέρδη τους από εμάς για να καταλάβουν ότι δεν είμαστε ραγιάδες.

Όμως δυστυχώς ούτε καν ως άτομα δεν είμαστε σε θέση να δείξουμε την αντίδρασή μας σε όλα αυτά.  Γιατί ότι και να μας κάνουν οι Γερμανοί είναι βέβαιο ότι θα παραμένουμε πιστοί αγοραστές γερμανικών προϊόντων.  Φαντάζεστε τι θα έκαναν εκείνοι αν αντιστρεφόταν οι όροι;  Πιστεύετε ότι θα αγόραζε έστω και ένας Γερμανός κάτι Ελληνικό;  Δεν το νομίζω, γι’ αυτό όμως εκείνοι που στηρίζουν απόλυτα τα δικά τους προϊόντα και που είναι προς τους έξω ενωμένοι σαν μία γροθιά, κυριαρχούν σήμερα στην Ευρώπη.  Ενώ εμείς στον κόσμο μας, αφού όπως είπε και ο Δ. Σολωμός Δυστυχισμένε μου λαέ καλέ και αγαπημένε. Πάντα ευκολόπιστε και πάντα προδομένε.