Η φωτιά στο Μάτι.

11 Αυγ 2019 από lk

Καμένα σπίτια και αυτοκίνητα στο Μάτι Αττικής, Κυριακή 19 Αυγούστου 2018, μετά την πυρκαγιά που ξέσπασε στην περιοχή στις 23 Ιουλίου αφήνοντας πίσω της 94 νεκρούς και τεράστιες καταστροφές σε οικείες και περιουσίες. ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΣΥΜΕΛΑ ΠΑΝΤΖΑΡΤΖΗ

Η καταστροφή στο Μάτι.

Τι έφταιξε για την καταστροφή στο Μάτι, ρωτάνε πολλοί. Όμως κανείς σχεδόν δεν ασχολείται με το πόσο πιθανή είναι μια επόμενη παρόμοια συμφορά. Ενώ θα έλεγα ότι είναι απόλυτα αναμενόμενη. Γιατί ας μην ξεχνάμε ότι δεν είναι η πρώτη καταστροφή που ζήσαμε. Θυμηθείτε τις πλημμύρες της Μαγούλας. Και τότε χάσαμε συνανθρώπους μας, ενώ εκ των υστέρων, όπως πάντα, κινητοποιήθηκε δήθεν ο κρατικός μηχανισμός, για να … μην ξαναγίνει ένα τέτοιο κακό. Και λίγο μετά μας ήρθε η επόμενη συμφορά. Γιατί όπως τίποτα δεν λειτούργησε στην Μαγούλα, όπως τίποτα δεν λειτούργησε στο Μάτι, έτσι και στο μέλλον πάλι τίποτα δεν θα λειτουργήσει όπως πρέπει, όσο δεν καταλάβουμε τις αδυναμίες του ‘’συστήματος’’.

Ακούσαμε για καθυστέρηση ενημέρωσης, αλλά και για την εμφάνιση του Πρωθυπουργού στον τόπο της συμφοράς. Ενώ καμία δουλειά δεν έχει η παρουσία ενός Πρωθυπουργού στο χώρο ενός συμβάντος, πέραν του να ικανοποιήσει την περιέργειά του. Γιατί εκεί μόνο θα εμποδίζει. Είτε επειδή θα δίνει … οδηγίες ως αναρμόδιος, εμποδίζοντας αυτούς που είναι εκπαιδευμένοι για τέτοιες περιπτώσεις, ενώ οι πραγματικά αρμόδιοι θα διστάζουν να του πουν … ‘’Τι είναι αυτά που λες ενώ δεν έχεις ιδέα’’. Είτε επειδή θα ζητάει ενημέρωση από τους ιθύνοντες και αυτοί θα τον πλησιάζουν για να του μιλήσουν εγκαταλείποντας ότι επειγόντως κάνουν. Είτε πάλι επειδή ο ίδιος δεν συνειδητοποιεί, ενώ θα έπρεπε να ξέρει, ότι ως δικηγόρος, γιατρός ή αρχιτέκτων δεν μπορεί να έχει τις απαραίτητες γνώσεις σε θέματα καταστροφών, οπότε όταν τον ειδοποίησαν θα έπρεπε να πει: «Καλώς με ενημερώνετε, αλλά γιατί να έρθω; Για να κάνω δημόσιες σχέσεις πολιτικής ανάδειξης; Για να βοηθήσω ως άσχετος την κατάσβεση, ενώ υπάρχουν οι αρμόδιοι, τους οποίους εμείς οι κυβερνώντες έχουμε επιλέξει ή για να σας προσέξω; Αφήστε τους ειδικούς να κάνουν ανενόχλητοι τη δουλειά τους και μην μπαίνετε στα πόδια τους !»

Γιατί δουλειά ενός Πρωθυπουργού ή Υπουργού είναι να επιλέγει τα κατάλληλα άτομα για κάθε υπηρεσία και όχι να προΐσταται ή να καθοδηγεί τους επαγγελματίες των σωστικών οργάνων.

Αυτοί όχι μόνο είναι εκπαιδευμένοι και ξέρουν τι να κάνουν, αλλά έχουν πει πολλές φορές ότι δυσκολεύονται πολύ στο έργο τους, όταν ανίδεοι, με την ισχύ της πολιτικής τους θέσης, δίνουν καταστροφικές οδηγίες, που οι επαγγελματίες υποχρεούνται να δείξουν ότι δήθεν ακολουθούν, αγωνιζόμενοι να τις παρακάμψουν, χάνοντας έτσι πολύτιμο χρόνο. Τόσο επειδή αφήνουν τη δουλειά τους για να ακούσουν με την αρμόζουσα προσοχή τις οδηγίες του άσχετου συνήθως πολιτικού, όσο και για να βρουν τρόπο να τις παρακάμψουν ως άχρηστες. Αντιθέτως δουλειά των Κυβερνώντων είναι να έχουν φροντίσει μήνες και χρόνια πριν, για μια οργάνωση που στην κρίσιμη στιγμή θα λειτουργήσει αυτόνομα, απόλυτα αποτελεσματικά και αστραπιαία, χωρίς περισσότερα λόγια από μια φράση όπως πχ. ‘’φωτιά στο Μάτι’’. Μια φράση που όμως θα κινητοποιήσει άμεσα έναν κρατικό μηχανισμό, όπου ο καθένας θα ξέρει απόλυτα τη δουλειά του χωρίς πρόσθετες οδηγίες της στιγμής.

Στη Μαγούλα πχ. γιατί έπρεπε να ενημερωθεί η Περιφερειάρχης ; Για να κάνει τη στιγμή της καταστροφής όσα δεν είχε προβλέψει χρόνια πριν ή για να δώσει οδηγίες ως μια απόλυτα άσχετη κυρία στους επαγγελματίες και να τους καθυστερήσει τελικά με άχρηστες κουβέντες;

Διαβάσαμε ότι στο Μάτι, ενημερώθηκαν αμέτρητοι … αρμόδιοι. Ο πρωθυπουργός, κάποιοι υπουργοί, 5-6 δήμαρχοι, νομάρχες τριών ή τεσσάρων νομών, διάφοροι συντελεστές, συνδικαλιστές και άλλοι πολλοί. Σκεφτείτε τώρα ότι ο καθένας από αυτούς κινητοποιούσε στη συνέχεια άλλους υφισταμένους του, και ότι όλοι αυτοί θα έτρεξαν να … βοηθήσουν ! Πόσοι άραγε και πώς κανείς μας δεν ξέρει. Άσε που πέραν όλων δεν λειτουργούσε και ο διεθνής αριθμός τηλεφώνου ανάγκης. Το 112 δηλαδή, που λειτουργεί εδώ και χρόνια σχεδόν σε όλον τον κόσμο, ενώ σε εμάς, όπως δήλωσε στην τηλεόραση ο αρμόδιος υπουργός, ΘΑ λειτουργήσει από το 2020 ! Αλλά και να λειτουργούσε θα ήξεραν άραγε όλοι οι λήπτες τι ουσιαστικό να έπρεπε να κάνουν στη συνέχεια; Ας κάνει μια δοκιμή ο αρμόδιος υπουργός συνοδεία δημοσιογράφων και θα δείτε το επόμενο χάος. Είναι λοιπόν τυχαίο που μετά από όλα αυτά καταλήξαμε στην τραγωδία με τους 101 νεκρούς ;

Στην εταιρεία όπου έναν καιρό ήμουν προϊστάμενος 230 περίπου ατόμων, είχαμε μια μεγάλη φωτιά στο φανοποιείο μας, στον ημιυπόγειο χώρο. Όμως ήμασταν προετοιμασμένοι μετά από κάμποσους εικονικούς συναγερμούς, με συμμετοχή και των γυναικών, που είχαν εγκαίρως μάθει να σβήνουν πραγματική (ελεγχόμενη βέβαια) φωτιά με πυροσβεστήρες. Μόλις λοιπόν είδαν τη φωτιά τα άτομα του τμήματος έτρεξαν με πυροσβεστήρες. Ένας συνάδελφος από αυτούς ήταν αρμόδιος να ενημερώσει τον τηλεφωνητή, που ήταν ο αρμόδιος για να καλέσει την πυροσβεστική. Στη συνέχεια ο ίδιος συνάδελφος ενημέρωσε στο ισόγειο τον προϊστάμενο του συνεργείου μας, ο οποίος σήμανε συναγερμό, κινητοποίησε άμεσα τους εντεταλμένους στο θέμα πυρόσβεσης υφισταμένους του, ενώ ο τηλεφωνητής φώναξε στα μεγάφωνα που ήταν το σημείο της φωτιάς. Στο άκουσμα του συναγερμού έτρεξαν και πολλοί μηχανικοί με πυροσβεστήρες στο σημείο του προβλήματος. Παράλληλα οι φύλακες άνοιξαν τις δύο πόρτες του προαύλιου προς τους δύο όμορους δρόμους, ώστε να μπορούν να μπουν τα πυροσβεστικά οχήματα, ενώ μαζί με τους δύο συντηρητές ενεργοποίησαν τους 4 πυροσβεστικούς κρουνούς, που είχαμε εγκατεστημένους στις 4 γωνίες του κτηρίου μας.

Όταν έφτασε σε κάπου 6 λεπτά της ώρας η Πυροσβεστική, είχαμε ήδη μόνοι μας σβήσει τη φωτιά, που ήταν πολύ μεγάλη, γιατί είχε ξεκινήσει από φίλτρα φούρνου βαφής με τη βενζίνη του αυτοκινήτου που έτρεχε από το γεμάτο ρεζερβουάρ να έχει αναφλεγεί. Μια ιδιαίτερα δύσκολη στιγμή, που όμως χειριστήκαμε σωστά. Γι’ αυτό και ο αρχηγός της Πυροσβεστικής, η οποία έφτασε μέσα σε 5 λεπτά, μας έδωσε συγχαρητήρια για την άμεση και οργανωμένη παρέμβασή μας.

Τι λοιπόν θα έπρεπε να γίνει στη Μαγούλα πέραν του αριθμού 112 που δεν λειτουργούσε, ούτε λειτουργεί ακόμα;

Θα έπρεπε να αρκεί η ενημέρωση μιας και μόνο πυροσβεστικής υπηρεσίας. Από αυτήν θα έπρεπε να ενημερωθούν μια ή δύο ή τρείς κλπ πυροσβεστικές των γύρω περιοχών και η αεροπυρόσβεση.
Αμέσως μετά έπρεπε να ενημερωθεί η αστυνομία και αυτή να στείλει στα ακραία σημεία της περιοχής αστυνομικούς, συντονισμένους από έναν κεντρικό προϊστάμενο, ο οποίος και μόνο θα καθόριζε τις εκτροπές της κυκλοφορίας.
Με ένα αεροπλάνο ή ελικόπτερο έπρεπε να εντοπίζεται η θέση και διαδρομή της πυρκαγιάς και να ενημερώνεται ή να κατευθύνεται ο συντονιστής προϊστάμενος.
Οι πυροσβεστικές υπηρεσίες θα έπρεπε να ενημερώνουν άμεσα από τα γραφεία τους τον συντονιστή προϊστάμενο για την διαδρομή των πυροσβεστικών οχημάτων που έστειλαν στους δρόμους γύρω από την επικίνδυνη περιοχή.
Η κίνηση από τις γύρω περιοχές προς το σημείο της φωτιάς, έπρεπε να διακοπεί και να επιτρέπεται μόνο η έξοδος οχημάτων από αυτήν προς τους έξω δρόμους.
Τέλος θα έπρεπε να απολυθεί ή να εκδιωχθεί ο αρμόδιος για το 112 που δεν λειτουργεί ακόμα !

Όλα τα παραπάνω (πλην του τελευταίου) δεν θα απαιτούσαν περισσότερο χρόνο από 4 λεπτά της ώρας και η όποια καθυστέρηση θα οφείλονταν μόνο στη διαδρομή των πυροσβεστικών οχημάτων.

Υπάρχει άραγε κάτι από τα αναφερθέντα που να λειτουργεί ; Αν όχι θα έπρεπε να αναζητήσουμε από τώρα τις ευθύνες των αρμοδίων για την επόμενη συμφορά, που δεν γνωρίζουμε πότε και αν θα συμβεί. Διαφορετικά θα περιμένουμε την επόμενη συμφορά για να αρχίσουμε ξανά την αναζήτηση ευθυνών, μετά και πάλι την απώλεια άλλων αδικοχαμένων συνανθρώπων μας !

Και ας μην ξεχνάμε: Ο συντονισμός για τις πλημμύρες του φθινοπώρου πρέπει να γίνεται το καλοκαίρι και αυτός για τις φωτιές στις αρχές της άνοιξης. Δυστυχώς συνηθίζεται να γίνεται μετά τις πρώτες πυρκαγιές ή τις πρώτες πλημμύρες, οπότε είναι συνήθως πολύ αργά.