Μιρέλλα Κουντουρά
…. Οι περισσότεροι δημιουργοί δεν ήταν πλούσιοι ή αριστοκράτες που ασχολήθηκαν με τα πινέλα ή οτιδήποτε επειδή έπλητταν ή από εκκεντρικότητα ή σαν τικ. Οι περισσότεροι από αυτούς αγωνίστηκαν για να επιβιώσουν – ο Βινσεντ Βαν Γκοκ ζωγράφισε 860 πίνακες και 1.300 σχέδια, αλλά όσο ζούσε πούλησε μόνο έναν πίνακα, το «κόκκινο αμπέλι», μόλις 4 μήνες πριν το θάνατό του……
Το παραπάνω σχόλιο αντέγραψα από ένα ωροσκόπιο (!!!), που όμως επισημαίνει με λίγες λέξεις την βλαβερή επίδραση των …. Ειδικών Τεχνοκριτικών στην Τέχνη. Είναι πλέον εμφανής ο προσανατολισμός τους στον αμερικάνικο τρόπο κερδοφορίας μέσω ενός «χρηματιστηρίου δημιουργίας αξιών» με σκοπό το κέρδος. Ένα χρηματιστήριο που περιμένει τον θάνατο του καλλιτέχνη για να ανεβάσει τις τιμές ή την αποδοχή του από κέντρα εξουσίας για να τον προωθήσει.
Πότε άραγε θα ανακαλύψουν οι «χρηματιστές» αυτοί την Μιρέλλα, μια εικαστική δημιουργό που ζει και εργάζεται στον Σκόπελο της Γέρας, στην Λέσβο;
Πότε θα εντυπωσιαστούν όπως εμείς από την αστείρευτη δημιουργικότητά της, από την ανθρωπιά που εκπέμπουν τα σκουληκάκια της, τα σκυλάκια της και τα ψαράκια της; Τα έργα της Μιρέλλας, μεγάλα ως πίνακες ζωγραφικής, μικρότερα ως μπιμπελό, πιο μικρά ως καρφίτσες και κολιέ, αλλά και ακόμα πιο μικροσκοπικά ως σκουλαρίκια, έχουν εντυπωσιάσει στο εξωτερικό, αλλά δεν έφτασαν στην Αθήνα, δεν βγήκαν ακόμα από τον Σκόπελο (ξέρει κάποιος που αλήθεια βρίσκεται;) γιατί δεν αναγνωρίστηκαν από τα Κέντρα Οικονομικής Αξιολόγησης Καλλιτεχνημάτων.
Δείτε και κρίνετε μόνοι σας χωρίς αυτούς.
Σχετικά άρθρα
Ετικέτες
Μοιραστείτε το
