Τι θεωρούμε Δικαιοσύνη.

18 Οκτ 2020 από lk

Δικαιοσύνη και δημοκρατία.

Δημοκρατία είναι ασφαλώς αυτό που θέλουν οι πολλοί, δικαιοσύνη όμως δεν είναι αυτό που θέλουν οι περισσότεροι, αλλά το απολύτως σωστό (θεωρητικά βέβαια) ανεξάρτητα του τι θέλει ο πολύς κόσμος.

Γιατί πώς το είχε πει ο Χάρυ Κλυν πολύ εύστοχα;  10 εκατομμύρια Ελλήνων ήταν τη δεκαετία του 70 υπέρ της δικτατορίας και αμέσως μετά την πτώση της Χούντας 10 εκατομμύρια  Έλληνες ήταν πάντα (!) κατά της δικτατορίας.  Πάντα εύπιστοι και ακόλουθοι σε όσα μας λένε οι κρατούντες, οι επώνυμοι και οι σημαίνοντες σε τηλεοράσεις και εφημερίδες.  Και πάντα παρορμητικοί σε ότι και να κάνουμε, να πιστεύουμε ή να θέλουμε.

Γιατί αν Δημοκρατία είναι αυτό που θέλουν οι πολλοί, τότε υπήρχε και επί Χούντας δημοκρατία και καλά τα έλεγε ο Παπαδόπουλος – μακριά από ‘μας.

Συγκρίνετε τώρα πόσο δημοκρατικά είναι αυτά που θέλουν σήμερα οι πολλοί Έλληνες για τη Χρυσή Αυγή (ΧΑ): 

Για να σωθεί η Δημοκρατία πρέπει να φυλακιστούν όλα τα μέλη του ΔΣ της ΧΑ και να δικαστούν όσοι είναι συμπορευόμενοι, ακόμα και συμπαθούντες του φασιστικού αυτού κόμματος.  Απαγορεύεται επομένως και η απλή συμφωνία με κάποιες πολιτικές θέσεις, αν δεν ταιριάζει με τις δικές μας απόψεις.  Δημοκρατία a la carte GR δηλαδή.

Και αν καταλάβει κάποιος ότι εγώ είμαι χουντικός και ενδεχομένως να πρέπει ακόμα και να συλληφθώ για τις σκέψεις μου, τότε αυτός αποδεικνύει τα παραπάνω, αφού ούτε την άποψή του  (έστω και την λανθασμένη) δεν ανέχονται μερικοί να έχει κάποιος, όσο αυτή δεν ταυτίζεται με την δική τους.

Ούτε στους δικαστές δεν επιτρέπουμε ως λαός, μέσα στην παρορμητικότητά μας να αποφασίσουν το σωστό.  Είπε η Εισαγγελία ότι θεωρεί τα μέλη της ΧΑ αθώα,  βγήκαν όλοι στους δρόμους και στην συνέχεια άλλαξε γνώμη και τελικά καταδικάστηκαν οι πάντες για τα πάντα!

Όταν διαδηλώνουμε έξαλλοι στο Σύνταγμα ή μπροστά από τα δικαστήρια υπέρ του ενός ή του άλλου, με την παρορμητικότητα που μας χαρακτηρίζει εμάς τους Έλληνες, ας καταλάβουμε τουλάχιστον ένα πράγμα.  Άλλο Δικαιοσύνη και άλλο Δημοκρατία.  Και μάλιστα καμία σχέση δεν έχει το ένα με το άλλο.

Η Δημοκρατία είναι αυτό που θέλει ο πολύς λαός, ο περισσότερος δηλαδή κόσμος, ενώ Δικαιοσύνη είναι το απόλυτα σωστό, άσχετα αν αυτό ικανοποιεί το πλήθος ή όχι.

Παράδειγμα:  Το πολίτευμα της Αρχαίας Αθήνας ήταν δημοκρατικό και όμως αυτό καταδίκασε τον Σωκράτη εις θάνατον.  Σωστό ήταν αυτό;  Σίγουρα όχι, απλά και μόνο ανταποκρινόταν τότε σε όσα ήθελε ο πολύς κόσμος, παρασυρόμενος από τους δημαγωγούς, οι οποίοι όπως πάντα εξυπηρετούσαν συμφέροντα. 

Αντίθετα δικαιοσύνη θα ήταν αν η εισαγγελική έδρα στην πρόσφατη δίκη της Χρυσής Αυγής επέμενε στην άποψή της περί αθωότητας στα πάντα και όχι μόλις συνειδητοποίησε την αγανάκτηση των παρευρισκομένων απέξω να αλλάζει γνώμη  και από αθώοι σε όλα να το κάνει ένοχοι σε όλα.  Το ίδιο φυσικά θα έπρεπε να κάνει και αν η πρώτη άποψή της ήταν ένοχοι, χωρίς να το αλλάξει κάποια στιγμή. 

Μακριά από εμένα η όποια κριτική προς τις αποφάσεις των δικαστηρίων, απλά με προβλημάτισε η αιφνίδια αλλαγή άποψης από τη μία στιγμή στην άλλη.

Το δίκαιο δηλαδή θα έπρεπε να είναι αυτό που ισχύει πάντα και για τα πάντα σε ιδίας κατηγορίας εκδίκαση και όχι για τους ακροδεξιούς σήμερα έτσι και για τους ακροαριστερούς αλλιώς, ενώ κάποια χρόνια πριν να ισχύει ακριβώς το αντίθετο.  Ας αποφασίσουμε λοιπόν “δημοκρατικά” το τι θα θέλαμε και ας ισχύει στο εξής στα πάντα και για πάντα.  Αυτό θα είναι δικαιοσύνη.

Επισημαίνω επίσης κάτι, επ’ ευκαιρία του σκύλου που βασανίστηκε απάνθρωπα από έναν Κρητικό, επειδή ήθελε παιχνίδι και χάδια. Τον κρέμασε απ’ το λαιμό, του έκοψε με τανάλια τους όρχεις, τον άφησε ουρλιάζοντας και αιμορραγούντα κρεμασμένο, για να τον σώσει τελικά ένας ξένος.  Ας καταλάβουμε με τι κτήνη έχουμε να κάνουμε σε ορισμένες περιπτώσεις, ότι τα κτήνη αυτά ψηφίζουν, ότι έχουν φίλους ή οικογένεια και ότι κυκλοφορούν ελεύθεροι.  Φανταστείτε τι θα μπορούσαν τέτοια κτήνη να κάνουν αν τους δοθεί κάποια εξουσία σε ένα δικτατορικό πολίτευμα.

Αυτοί λοιπόν που πρέπει να κυνηγηθούν αμείλικτα αντί των ιδεολόγων είναι  οι άνθρωποι αυτοί.  Γιατί ζήσαμε επί χρόνια, εμείς οι παλαιότεροι με πόση μανία μας κυνήγησαν ως κομμουνιστές κάποιοι αδίστακτοι αλήτες επί Χούντας.  Αυτοί που τότε διοικούσαν και στη συνέχεια κυνηγήθηκαν.  Πάντα στο κατά πού φυσάει ο άνεμος.

Τελικά πιστεύω ότι κανείς από τους ιθύνοντες της ΧΑ δεν θα έλεγε ποτέ σε μέλος της να μαχαιρώσει κάποιον μέσα σε πολύ κόσμο, γιατί και ο πιο χαζός θα υπολόγιζε το μεγάλο κόστος μιας τέτοιας πράξης, που θα οδηγούσε (όπως και έγινε) σε αρνητικό για αυτούς αποτέλεσμα.  Παρ’ όλο που τους έχω για ικανούς να σκοτώσουν για να προωθήσουν συμφέροντά τους, δεν τους θεωρώ και ηλίθιους.  Αντιθέτως θεωρώ κάπως πιθανότερο ένας έμπειρος πράκτορας των διαφόρων υπηρεσιών, (από αυτούς που πάντοτε κρύβονται στις οργανώσεις για να μαθαίνουν και ενδεχομένως να επηρεάζουν) να επέλεξε έναν βλάκα, μέλος της ΧΑ και να τον έσπρωξε στο έγκλημα για να δημιουργήσει ένα τεράστιο πρόβλημα στην εν λόγω οργάνωση.  Είναι και οι πράκτορες εξίσου αδίστακτοι, μην αμφιβάλλετε.

Όσο για τα εγκλήματα, ένα αντίδοτο υπάρχει:  Πιάστε τους ένοχους, δικάστε τους (άμεσα και όχι μετά από 7 χρόνια, όπως τον Ρουπακιά) και κλείστε τους αμέσως στη φυλακή !  Τους ενόχους βέβαια και όχι τους οπαδούς μιας παράταξης.  Και ας μου απαντήσει κάποιος γιατί ο Ρουπακιάς, τον οποίο είδαν να μαχαιρώνει και ο οποίος είχε ομολογήσει το έγκλημά του, ήταν μέχρι χθες και νομίζω ότι είναι ακόμα, εκτός φυλακής, με εγκλεισμό στο σπιτάκι του.  Απορίας άξιο.

Οι μεταξύ μας αποστάσεις βέβαια του Χαρδαλιά, του Σήψα και του Τσιόρδα, πάνε περίπατο όσο οι ασφυκτικές συναθροίσεις συμφέρουν τους κρατούντες.  Ούτε λέξη, αλλά ούτε και επέμβαση καμία για τον απίστευτο συνωστισμό όλες αυτές τις μέρες έξω από τα δικαστήρια, μέσα στις αίθουσες, αλλά και στις διαδηλώσεις.  Όλα αυτά δεν εκτρέφουν τον convid-19, ή μόνο τα ανοικτά καφενεία μετά τις 12 τη νύχτα; Και γιατί οι παραπάνω δεν συνειδητοποιούν ότι κλείνοντας τα καφενεία οι θαμώνες συνωστίζονται ασφυκτικά στις πλατείες, ενώ αν τα άφηναν ανοικτά ο κόσμος θα ήταν διάχυτος σε πολλά μαγαζιά, όπως και πριν τις 12, με λιγότερο κίνδυνο.  Ή μήπως το ξέρουν αλλά αλλού αποβλέπουν;

Οι συγχνωτίσεις βλέπετε ενοχλούν μόνο όταν πάμε για καφεδάκι, σινεμά, θέατρο ή για ποτό μετά τις 12 ακριβώς.  Όταν πάμε για “δική τους” διαδήλωση είναι όλα ΟΚ !

Αν τώρα πρέπει να κρύβομαι μετά από αυτά που λέω και που αποτελούν απολύτως και μόνο τις σκέψεις και τη γνώμη ενός απλού πολίτη, τότε αποδεικνύεται τι θεωρούμε δημοκρατία εμείς οι απόγονοι του Σωκράτη.   Βρε, μήπως έχει χαθεί η κληρονομικότητά μας από τους Αρχαίους Έλληνες, με τους πολλούς αλλοδαπούς εδώ, η παρουσία των οποίων στην Πατρίδα μας με ενοχλεί ιδιαίτερα, και τώρα δεν απέμεινε πλέον πολύ από τη μεγάλη αξιοθαύμαστη παγκοσμίως καταγωγή μας;