Διαβάζοντας παλιά αρχεία.
Ενδιαφέρουσες, αλλά και απίστευτες διαπιστώσεις αναδεικνύονται από τα παλιά οικογενειακά μας αρχεία, που τώρα στις διακοπές μας βρήκε χρόνο να διαβάσει η Λίτσα Καπετάνου και να σταχυολογήσει τα πιο χαρακτηριστικά από αυτά.
Είναι απίστευτο το πώς ζούσαν παλαιότερα οι δικοί μας, αλλά και το πόσο συγκλίνουν οι πολιτικές της Πατρίδας μας, έναν αιώνα σχεδόν πριν, και πόσο οι μοντέρνοι πολιτικοί μας άνδρες, έχουν το ίδιο σκεπτικό και την ίδια αναποτελεσματικότητα όπως οι προπαππούδες τους, κάποιες γενιές πριν, παρά τις δραματικές εξελίξεις, που η Γη ολόκληρη έχει βιώσει, σε παγκόσμιο επίπεδο. Σόϊ πάει το Βασίλειο, που λέει και η σοφή παροιμία μας.
Εκ Παρισίων και τότε και σήμερα οι οικονομοτεχνικές εξελίξεις. Ή για να τα λέμε πιο κατανοητά, στο Παρίσι παίζονταν και παίζεται η εκπόρνευση της Ελλάδας μας. Δισεκατομμύρια και τότε και τώρα, παρά τις ενδιάμεσες νομισματικές διαδρομές, με λίρες Αγγλίας, δολλάρια, κατοχικά δισεκκατομμύρια, δραχμές και ΕΥΡΩ. Ίδια γεύση λοιπόν.
Η εξυπηρέτηση των εξωτερικών δανείων το κυρίως μέλημα των κυβερνώντων. Δεν μετρούσε και τότε αν οι Έλληνες πολίτες και να έχαναν περιουσίες τους, όπως άλλωστε δεν μετράει και σήμερα. Αρκεί να μην χάσουν χρήματα οι ξένοι, τα αφεντικά. Βίοι παράλληλοι τότε και σήμερα.
Αποπεράτωση των όποιων έργων, μόνο από τον κρατικό κορβανά (ας τα πληρώσουν από μισθούς και συντάξεις, αν δεν υπάρχει πλεόνασμα) και συνεπώς “μη δημιουργία νέων έργων” η εντολή των ξένων, που αδιαφορούσαν, όπως και σήμερα, για την συνεπαγόμενη αύξηση της ανεργίας.
Και τέλος παύση της πολιτικής δανείων. Που είσαι Μέρκελ να χαρείς τους οικονομολόγους – προγόνους σου.
Στα Τούρκικα τα έγγραφα πριν το 1912, και σφραγίδα με σημείωση : “μετεφράσθη” και “ο ερμηνεύς”. Σήμερα έχει ήδη προτείνει η κα Παπανδρέου την Αγγλική ως επίσημη γλώσσα της Πατρίδας μας. Αν γίνει αυτό τα Εγγλέζικα θα επικρατήσουν εντελώς και σε ελάχιστο χρόνο θα απαιτούνται και πάλι “ερμηνείς” για να καταλάβουμε τα δημόσια έγγραφα.
Banque d’ Orient η Τράπεζα που έκανε τότε κουμάντο και ας είχαν περάσει 11 χρόνια από την …. “απελευθέρωση” της Λέσβου.
Γαλλικών συμφερόντων οι σπουδαίες τράπεζες τότε. Εβραϊκών οι Αμερικανικές τράπεζες που κυβερνούν την Ελλάδα σήμερα. Οι πολιτικές τους, τότε και σήμερα κερδοσκοπικές έως και αποικιοκρατικές.
Όπως και σήμερα κύριος μέτοχος ακόμα και της ονομαζόμενης “Τράπεζα της Ελλάδος”, δεν είναι το Ελληνικό κράτος, αλλά κάποιος κ. Rotschild ιδιοκτήτης Αμερικανικής τράπεζας.
Σημειωτέο δε πως από ότι διαβάζουμε ο Έλληνας φορολογούμενος επιβαρύνθηκε με χρέη από 62 δις μέχρι και 200 δις (με τις εγγυήσεις) για να σωθούν οι Ελληνικές τράπεζες και να αποκτήσουν ρευστότητα (την οποία δεν είδαμε να χρησιμοποιούν) ενώ 52 δις κέρδισε η Γερμανική Κεντρική Τράπεζα από την οικονομική δυστυχία μας.
Ενδιαφέρον και το ότι η Μυτιλήνη δεν λεγόταν τότε Mytilene, αλλά Metelin !
Το 1934 Γενικός Αντιπρόσωπος της Pirelli δεν ήταν Έλληνας, αλλά ο Ιταλός κ. Τούλιο Τζεντίλι. Ποιός να εμπιστευτεί Έλληνα εκείνη την εποχή!
Μια εποχή που για να κάνεις κάρβουνα, στο τοπικό καμίνι, από τα καυσόξυλα που είχες εξασφαλίσει κλαδεύοντας τα δέντρα σου, έπρεπε να πάρεις ειδική άδεια από τον Δασάρχη.
Αυτά το σωτήριο έτος 1931. Μήπως θυμηθήκατε και τις “οκάδες” με τις οποίες ζυγίζαμε μέχρι και κάπου το 1950;
Το μόνο προφανώς που σε μεγάλο βαθμό έμεινε αναλλοίωτο μέχρι και στις μέρες μας, είναι η απόλυτη εμπιστοσύνη και στήριξη των Ελλήνων στους γόνους των παλιών πολιτικών μας, που για άλλους έσωσαν και για άλλους κατέστρεψαν την Ελλάδαμας.