Ελευθέρια Λέσβου 1912 – 2012. Ένα βιβλίο του Αριστείδη Καλάργαλη
Ένα βιβλίο του Αριστείδη Καλάργαλη
Στις 8.11.1912 απελευθερώθηκε η Μυτιλήνη.
Τώρα, 100 χρόνια μετά, ένα βιβλίο του Αριστείδη Καλάργαλη, «Ελευθέρια Λέσβου 1912 – 2012» θα μας μεταφέρει την ατμόσφαιρα της εποχής εκείνης και τον ενθουσιασμό των Ελλήνων, που είδαν να πραγματοποιείται το όνειρό τους για ανεξαρτησία μετά από μακροχρόνια σκλαβιά.
Ερευνώντας προσεκτικά εφημερίδες και περιοδικά, ο Αριστείδης Καλάργαλης συγκέντρωσε και αναδημοσιεύει στο βιβλίο αυτό κείμενα …. από 38 συντάκτες, που με διάφορα είδη γραπτού λόγου, κατέγραψαν ένα ιδιαίτερο μέρος της τοπικής ιστορίας της Μυτιλήνης και της Λέσβου.
Η Ιστορία μπορεί να καταγράφει για το κάθε Έθνος, τα αποτελέσματα εξελίξεων, τους πολέμους και πολλές ημερομηνίες, όμως ποτέ δεν ενημερώνει για τις πραγματικές συνθήκες στο περιθώριο των σημαντικών γεγονότων.
Γιατί ακόμα και τα μεγάλα συμβάντα της ανθρωπότητας, είναι συνήθως η κατάληξη πολλών μικρών ασήμαντων γεγονότων, που όμως επηρέασαν τους λαούς προετοιμάζοντας τις τελικές εξελίξεις.
Δείτε στην τηλεόραση από πόσο αστείες συγκυρίες εξαρτάται αυτές τις μέρες η ανάδειξη του επόμενου Προέδρου των ΗΠΑ, του νέου πλανητάρχη, που θα καθορίσει στα επόμενα χρόνια τυχόν τεράστιες γεωπολιτικές μεταβολές.
Ποιος θα πιστέψει ότι ένας Ζαχάρωφ, που δεν ήθελε άλλο από το να κερδίσει προμήθειες από πωλήσεις όπλων, θα έσπρωχνε τους λαούς της Ευρώπης σε έναν εξοντωτικό πόλεμο με εκατομμύρια νεκρούς.
Γιατί λοιπόν γίνονται οι πόλεμοι; Απλά για κερδίσουν μερικοί αδίστακτοι άνθρωποι δύναμη, χρήμα και καλή ζωή. Ο ασήμαντος άνθρωπος είναι τόσο κουτός που τους στηρίζει, αν και είναι το παντοτινό θύμα. Αυτού τα παιδιά σε νεαρότατη ηλικία βρίσκουν μαρτυρικό θάνατο, καίγονται ζωντανά, ξεκοιλιάζονται και μένουν επί ώρες αβοήθητα στα πεδία της μάχης ουρλιάζοντας από τους πόνους ή στην καλύτερη περίπτωση χάνουν χρόνια και τα ιδανικά της ζωής τους, που θα ζήσουν μια και μόνη φορά. Και όλα αυτά χωρίς κανένα κέρδος αλλά μόνο με επιπτώσεις.
Γιατί ο τσαγκάρης και μετά τον κερδισμένο πόλεμο, τσαγκάρης θα μείνει, ο μαραγκός, μαραγκός, ο δάσκαλος, δάσκαλος και ο χτίστης, χτίστης. Τίποτα δεν θα πάρουν από τα κέρδη των ισχυρών. Αυτοί θα κρατήσουν τα πάντα για λογαριασμό τους. Οι φτωχοί το πολύ να κάνουν και λίγο πλιάτσικο της συμφοράς, αν βέβαια δεν τους πιάσουν. Ίσως βιάσουν και καμιά κοπελίτσα, άλλο θύμα και αυτή των αδίστακτων ισχυρών.
Στο τέλος η Ιστορία θα περιγράφει τους ηρωισμούς των νεκρών και την ιδιοφυία των νικητών, θα αποσιωπά τα εγκλήματα των νικητών και θα επικεντρώνεται σε όσα διέπραξαν οι ηττημένοι.
Γι’ αυτό είναι πολύ σημαντικό το βιβλίο αυτό του Αριστείδη Καλάργαλη. Γιατί περιέχει όσα έγραψαν στον τοπικό τύπο, λίγο μετά την απελευθέρωση, αυτοί που την έζησαν άμεσα στον μικρόκοσμό τους.
Γιατί πέραν από τα ποιήματα ενθουσιασμού για την πρόσφατη απελευθέρωση, οι συμμετέχοντες γράφουν για τους τότε ιθύνοντες και περιγράφουν τον πανικό των κατοίκων, τους φόβους τους, τις ανησυχίες των γονιών, την απόγνωση των ηττημένων, το πλιάτσικο, την εκδίκηση των καταπιεσμένων και τον ενθουσιασμό όσων είδαν τους μέχρι πρότινος δυνάστες τους να τρέμουν.
Ένα βιβλίο που ανοίγει τους ορίζοντες όποιου είναι σκεπτόμενος άνθρωπος. Ένα βιβλίο που θέλω να το διαβάσει ο γιός μου και όλοι οι γιοί μας.
Συγχαρητήρια στον Αριστείδη Καλάργαλη για την δουλειά αυτή και για τον κόπο να βρει και να αξιοποιήσει τα ουσιώδη, μέσα από χιλιάδες σελίδες εντύπων. Ποιος από εμάς θα είχε την υπομονή, αλλά και τη δυνατότητα, να διαβάσει εκατοντάδες εφημερίδες, προκειμένου να επιλέξει εξιστορήσεις για την μεγάλη στιγμή της απελευθέρωσης; Διηγήσεις για τα πραγματικά γεγονότα, όπως τα έζησαν στη νεαρή τους ακόμα ηλικία, ορισμένοι σπουδαίοι Έλληνες.
Λίνος Κουντουράς