Η Εθνική της συμφοράς.

6 Ιούλ 2016 από lk

Η Εθνική της συμφοράς.     

Ήθελα απλά να δω πόσα μου έκοψε και πάλι από τη σύνταξη ο κ. Υπουργός … Κοινωνικής Αλληλεγγύης (!).  Πήγα λοιπόν να εξυπηρετηθώ στην Εθνική μας (!!) Τράπεζα, στο βιβλιάριο της οποίας μπαίνει η σύνταξή μου και για πολλοστή φορά αγανάκτησα όσο δεν λέγεται.

1. Για δεύτερη φορά μου τύπωσαν στο Βιβλιάριο μόνο τις 4 τελευταίες κινήσεις του λογαριασμού, και από τα μέσα Φεβρουαρίου μέχρι τον Ιούνιο δεν εγγράφηκε στο Βιβλιάριο καμία καταχώρηση.  Ούτε και η τελευταία μου σύνταξη του Ιουνίου.
2. Διαμαρτυρήθηκα, με έστειλαν στον προϊστάμενο, όπου εκείνος μετά από συζήτηση μου τύπωσε τις κινήσεις σε 3 σελίδες χαρτί Α4 και διευκρίνισε ότι αυτό γίνεται για λόγους … οικονομίας.  Δηλαδή αν τυπωθούν οι κινήσεις στο Βιβλιάριο είναι κόστος, ενώ αποτελεί οικονομία το να τυπωθούν σε κόλλες χαρτί.  Ασφαλώς ούτε οι ίδιοι δεν θα πιστεύουν αυτές τις αστείες δικαιολογίες.  Συζήτησα με κάποιον γνωστό μου το θέμα και αυτός υποθέτει πως πρόκειται για κομπίνα.  Επειδή δηλαδή πάρα πολλοί συνταξιούχοι διεκπεραιώνουν εκεί τις συναλλαγές τους, κάποιον θα βρουν κουτό ή αγράμματο για να του υφαρπάξουν κάτι. Αλλά και έτσι να μην είναι, απλά και μόνο η υπόνοια ενός τέτοιου ενδεχομένου θα έπρεπε να προβληματίσει την Διοίκηση.  Την κα Λούκα-Κατσέλη, αν δεν απατώμαι, που δεν φαίνεται να προβληματίζεται για την αλλοπρόσαλλη λειτουργία της Τράπεζας στην οποία προΐσταται.  Γιατί υπάρχει και κάτι άλλο, που έμαθα για τον δικό μου και πάλι λογαριασμό Ταμιευτηρίου.  Αν δεν τον κινήσεις για κάποια χρόνια, επειδή διάβολε τον έχεις σαν αποκούμπι για μια δύσκολη αρρώστια ή ανάγκη, τότε τα χρήματα μπλοκάρονται και πάνε υπέρ της Τράπεζας ή του Κράτους. Που ακριβώς πάνε, παρ’ όλη την τότε φασαρία που έκανα, δεν κατάφερα να μάθω.
3. Το ωραιότερο όμως έζησα την ίδια εκείνη μέρα, μαζί με πολλούς άλλους, μπαίνοντας στην καλή μας Εθνική.  Περιμένοντας στην είσοδο «ασφαλείας» η πόρτα δεν άνοιγε. Άνοιγε μόνο αυτή της εξόδου, από όπου εκτός από πελάτες μπαινόβγαινε και κάποιος Σεκιουριτάς με μία βαλίτσα. Έβγαινε με τη βαλίτσα, πήγαινε στο αυτοκίνητο, επέστρεφε και ξαναέμπαινε με τη βαλίτσα. Αυτό άπειρες φορές.  Συνολικά περιμέναμε γύρω στους 60 ανθρώπους επί ¾ της ώρας.  Κατά τις 9,30 κατέφθασε ο Διευθυντής.  Τότε προφανώς πιάνει δουλειά.  Διαμαρτυρήθηκαν πολλοί και εγώ μαζί τους.  Άρχισε να μας τσιρίζει, … «δεν βλέπετε έχει χρηματαποστολή !».  Και όταν του είπα γιατί δεν ανοίγουν μία δευτερεύουσα πόρτα στο πλάϊ (όπου υπάρχει χώρος, από ότι ξέρω χρόνια τώρα που πάω εκεί) μου είπε:  «Που να την ανοίξουμε βρε ηλίθιε;»  Στον τοίχο, του είπα, που θα την άνοιγες στα κεραμίδια;

 

 

 

 

 

 

 

Μετά από αυτά του άνοιξαν πάλι την πόρτα εξόδου για να μπει ως επίσημος και εμείς συνεχίσαμε να περιμένουμε απ’ έξω.

Για αυτή την Τράπεζα της απόλυτης εξυπηρέτησης πελατών ο Έλληνας φορολογούμενος έχει χρεωθεί, για το 2015 και μόνο, με 8,677 δις €, ενώ αυτή (μαζί με άλλες φυσικά) μέσω των Capital Controls κατακρατάει τα δικά μας χρήματα, που με κανένα τρόπο δεν της ανήκουν, γιατί αν τα πάρουμε θα βουλιάξει εντός ωρών.  Και ας μην ξεχνάμε ότι οι διευθυντές της, όπως και ο κύριος Διευθυντής που με είπε ηλίθιο, έδιναν αβέρτα δάνεια σε άτομα χωρίς καθόλου εχέγγυα, για να πάρουν μπόνους, αδιαφορώντας για το ότι σύντομα θα αποτελούσαν κόκκινα δάνεια.  Αυτά που τώρα έχουν πνίξει την Εθνική.  Τι να τους νοιάζει όμως, αφού εμείς και πάλι θα πληρώσουμε την ανακεφαλαίωσή της για να την … σώσουμε.

Όσο για τον χρόνο αναμονής, αυτός είναι 31 λεπτά της ώρας, σε μέρες χωρίς ιδιαίτερη κίνηση και μέχρι 1 ώρα και 20 λεπτά σε μέρες συνταξιοδότησης.  Αυτό θεωρείται φυσιολογικό για τον κ. Δ/τή που αποκαλεί ηλίθιους τους πελάτες της Τράπεζάς του. Τόσο καλά λοιπόν μας εξυπηρετούν οι Τράπεζές μας χάρη στους χαρισματικούς διευθυντές και προέδρους τους. Ας είναι καλά η Ελλάδα που τους επιλέγει.

Τελικά μου έκοψαν και πάλι κάμποσα από τη σύνταξή μου. Υπήρχε αμφιβολία;

Λίνος Κουντουράς,  Συνταξιούχος της Ελληνικής ταλαιπωρίας.

 

* Η παρούσα επιστολή θα δημοσιευτεί και θα κοινοποιηθεί στην Διοίκηση της Εθνικής ενδεχομένως και αλλού.