Μάσκα και Πρόσωπο.
Το παρακάτω κείμενο με τίτλο “Μάσκα και πρόσωπο” είχα στείλει σε έναν διαγωνισμό της Πάτρας και μου απάντησαν ότι δεν προκρίθηκε:
«Αγαπητέ Κε Κουντουρά
Σας ενημερώνουμε, ότι με βάση τα τελικά αποτελέσματα της επιτροπής αξιολόγησης των διηγημάτων μικρής φόρμας (flash fiction), στα πλαίσια της λογοτεχνικής άμιλλας με θέμα «Μάσκα και πρόσωπο», που οργάνωσε η πολιτισμική συλλογικότητα της Πάτρας «Αορτή», η συμμετοχή σας με τίτλο << μάσκα και πρόσωπο >> δεν περιλαμβάνεται στα 23 διηγήματα που προκρίθηκαν, σε σύνολο 37 συμμετοχών .
Ευχαριστούμε πολύ για την συμμετοχή σας, και σας καλούμε να γίνετε πρεσβευτές στην προσπάθεια παρέμβασης της «Αορτής», στα ζητήματα πολιτισμού της πόλης μας.»
Το κείμενο όμως μου άρεσε όταν το ξαναδιάβασα και το ανεβάζω στο Site μου για να ακούσω τα σχόλια και την κριτική σας.
Μάσκα και Πρόσωπο. (εστάλη την 4.2.2021)
Βρε πώς αλλάζουν οι καιροί ! Επειδή είμαι ένας “λίγο” μεγάλος που θυμάται τα παλιά, θα αναφερθώ σε αυτά για τους νεότερους, αρχίζοντας από την τότε Γερμανική Κατοχή του 1940.
Μάσκα τότε φορούσαν οι καταδότες. Αυτοί που ακολουθούσαν τους μισητούς κατακτητές και χωρίς να μιλούν, μήπως και έτσι καταλάβουμε ποιοι ήταν, έδειχναν με το δάκτυλο κάποιους κακόμοιρους, που συλλαμβάνονταν και κακοποιούνταν από τους Ναζί. Αυτές οι μάσκες ήταν ολοπρόσωπες με δύο τρύπες μόνο στην περιοχή των ματιών για να βλέπουν.
Μετά, έφυγαν οι Γερμανοί και μας ήρθαν οι αντάρτες, αριστεροί κυρίως αλλά και δεξιοί μαζί (Χίτες νομίζω τους έλεγαν) χωρίς μάσκες όλοι αυτοί, ως οι απελευθερωτές μας από τους κατακτητές. Μέχρι που με την αξιαγάπητη επέμβαση των “φίλων” μας Εγγλέζων, τσακωθήκαμε μεταξύ μας και οι … μάσκες έπεσαν, όπως λέμε όταν φανερώνονται οι υπαίτιοι. Τότε οι αριστεροί ξαναφόρεσαν τις μάσκες, γιατί κινδύνευαν πλέον από τους επικρατούντες δεξιούς και κρύφτηκαν. Λίγο μετά οι κομμουνιστές, όπως έλεγαν πλέον τους αριστερούς, πήραν τις μάσκες τους και κατέφυγαν στα βουνά της Πίνδου και άλλα, για να καταλήξουν, χωρίς πια την ανάγκη μάσκας, στα ανατολικά κράτη που τους περιέθαλψαν, ταλαιπωρώντας τους συνήθως μέχρι την τελική εξαφάνισή τους.
Η Χώρα μας άρχισε να ευημερεί οικονομικά και τότε βρήκαμε τον χρόνο και τα κέφια για να γιορτάζουμε τις αποκριές, με τις μάσκες ως απαραίτητη προϋπόθεση συμμετοχής, τόσο στα πάρτι φίλων, όσο και στις παρελάσεις των μασκαράδων. Κατά τα άλλα, στην καθημερινότητα και στις συναλλαγές οι τότε έμποροι μας έλεγαν ότι μετρούσε πλέον μόνο το “πρόσωπο” του συναλλασσόμενου, ακόμα και αν σε μερικούς είναι και αυτό μία μάσκα πίσω από την οποία κρύβονται εντέχνως η κακία και τα συμφέροντα.
Αλλού βέβαια υπάρχουν άλλα ήθη και έθιμα, όπως στη φιλική μας Ιταλία, όπου στην Βενετία, την περίοδο των απόκρεω, οι μάσκες είναι καλλιτεχνήματα μεγάλης αξίας και φοριούνται από χιλιάδες συμμετέχοντες, που διασκεδάζουν χορεύοντας στην πλατεία Αγίου Μάρκου. Τυχαίνει μάλιστα να πλημμυρίζει η θάλασσα την ονομαστή αυτή πλατεία της Βενετίας, ώστε η λαοθάλασσα των μασκοφόρων να περιφέρεται μέσα στα νερά, με την θάλασσα μέχρι το γόνατο.
Στις παλαιότερες εποχές, εκείνες του μεσαίωνα, με μάσκα έβγαιναν και στα κρυφά κάποιοι σπουδαίοι πολίτες και τα πλουσιόπαιδα, για να σουλατσάρουν αγνώριστοι στις γειτονιές, ανάμεσα στο πλήθος, αφού η ιδιότητά τους δεν επέτρεπε τον συγχρωτισμό τους με τον χύδην όχλο.
Σήμερα όλα αυτά είναι πλέον ιστορία, ενώ η Ελλάδα, μέλος τώρα της δημοκρατικής Ευρωπαϊκής Ένωσης, προσφέρει στους πολίτες της την ελευθερία σκέψης και έκφρασης, αρκεί να είναι ταυτόσημες με όσα επιθυμούν οι έχοντες και κατέχοντες σε ΕΕ και ΗΠΑ. Όμως οι μάσκες πέφτουν και ο κόσμος τους καταλαβαίνει σιγά – σιγά. Δεν αντιδρά βέβαια ακόμα, ούτε καν στις εκλογές, όσο δεν προσφέρεται μια σοβαρή εναλλακτική λύση, ώστε εκτός από κάποιες σωστές απόψεις (αυτές υπάρχουν ενδεχομένως μόνο σε κάποια χαμηλού ποσοστού κόμματα) να υπάρχει και ένα αξιόλογο ποσοστό αποδοχής από τους ψηφοφόρους, που να τους εξασφαλίζει μια πιθανή κοινοβουλευτική έδρα. Έτσι με “πρόσωπο” μεν, αλλά χωρίς μάσκες οι εκπρόσωποί μας στη Βουλή αγωνιούν να μας πείσουν ότι μόνο για τα συμφέροντά μας ενεργούν, ενώ εδώ και πολλά χρόνια τώρα, ο λαουτζίκος γνωρίζει πολύ καλά ότι πίσω από τη μάσκα του … πολιτικού ανδρός, κρύβονται συμφέροντα που τον καθοδηγούν και τον δωροδοκούν ανερυθρίαστα. Κάτι δυστυχώς αυτό το έσοδο είναι αποδεκτό ακόμα και από πάμπλουτους, όταν δηλαδή ο αποδέκτης μιας οικονομικής διαπλοκής τυχαίνει να ανήκει σε μια από τις πλουσιότερες οικογένειες της Ευρώπης ! Αλλά θα πέσουν και αυτές οι μάσκες, πού θα πάει !
Έτσι λοιπόν συνηθίζουμε να λέμε “έχω πρόσωπο” για να προβάλλουμε την αξιοπιστία μας. Έχω πρόσωπο, λένε και οι ηγέτες μας, παρά το ότι στην πραγματικότητα φοράνε μια μάσκα αξιοπιστίας για να κρύψουν τον πραγματικό εαυτό τους και τα συμφέροντα που εξυπηρετούν κρυμμένοι πίσω της, πολλοί μάλιστα από αυτούς με το αζημίωτο. Ένα ποσοστό με ένα μηδέν στο επί τοις %, που δεν τολμώ να πω μήπως και με κυνηγήσουν,, αλλά που μπορεί να έχει και δυο μηδενικά οπότε μαντέψτε το εσείς !
Αλλά οι μάσκες θα πέσουν ξαναλέω, πού θα πάει! Θα πέσει και η μάσκα του Τσίπρα οπότε θα μάθουμε πόσο εντέχνως αριστεροφέρνει (!!) για να αποκλείσει άλλους αντιπολιτευόμενους και να εξυπηρετηθούν στην ουσία τα ίδια συμφέροντα με αυτά του Κυριακούλη μας. Θα πέσουν όμως οι μάσκες φίλε μας και θα σε καταλάβουν ως συμπολίτευση, όλοι όσοι σήμερα αρέσκονται να σε θεωρούν ακόμα αντιπολίτευση.
Μόνο ο Κυριακούλης μας δεν φοράει μάσκα, αφού “έχει πρόσωπο” και ας του καταλογίζουν κάποιοι κακόπιστοι ότι και αυτό είναι μια σκέτη μάσκα, όπως θέλουν να λένε. Ισχυρίζονται δηλαδή ότι το πρόσωπό του, η μούρη του, πώς να το πούμε, είναι από μόνου του μια μάσκα !
Και ένα πρόσφατο αστείο συμβάν: Όταν πρωτάρχισε η χρήση μάσκας για τον κορονοϊο, ο μπροστινός μου στην ουρά σε ένα τραπεζικό ταμείο, τακτοποίησε τη μαύρη μάσκα του και πλησίασε την υπάλληλο στο γκισέ, βάζοντας με βιασύνη το χέρι στη μέσα τσέπη του σακακιού του. Η υπάλληλος έβγαλε μια φωνούλα και πήγε να σηκώσει τα χέρια ψηλά, οπότε εκείνος της είπε : “Σας τρόμαξα, συγνώμη, μια ενημέρωση του βιβλιαρίου μου μόνο θα ήθελα” ! Αυτή είχε προφανώς πιστέψει ότι ήταν ληστής !
Όσο για μένα, αν νομίζετε ότι έπεσε πλέον και η δική μου μάσκα, σας πληροφορώ ότι αυτή έχει πέσει προ καιρού, αφού με έχουν πλέον καταλάβει όλοι, ενώ και πρόσωπο πια δεν πρέπει να έχω στις τράπεζες, αφού μου ζητάνε εχέγγυα, για να μου δώσουν ακόμα και ένα μικρό δάνειο αγοράς μεταχειρισμένου μοτοσακό. Δεν μου μένει έτσι τίποτα άλλο από το να περιμένω τις φετινές απόκρεω, μήπως και εμφανιστώ εκεί με τη μάσκα μου για να τους τρομάξω. Λ.Κ.
Σημ.: Τρόμαξα όμως προφανώς την επιτροπή αξιολόγησης με όσα έγραψα χωρίς μάσκα και πολύ πριν τις απόκρεω, από ότι τώρα κατάλαβα, επειδή είχα αρκετά ξεφύγει από την πεπατημένη, αναφέροντας ονομαστικά κάποια πολιτικά πρόσωπα. Δίκιο λοιπόν είχαν, αλλά ίσως σε κάποιους άλλους να αρέσει, ειδικά όταν δεν εξαρτώνται και από τα πρέποντα μιάς τοπικής κοινωνίας. Γι’ αυτό και εγώ θα το δημοσιεύσω και ας θυμώσουν οι όποιοι μασκοφόροι.
Σε απορρίπτουν, την ίδια στιγμή που σε χρειάζονται και σε καλούν να πρεσβεύσεις τις ίδιες με αυτούς αξίες.
Δεν πιστεύω στους διαγωνισμούς. Θεωρώ ότι αναπαράγουν διακρίσεις.