Οδηγώντας στην Αθήνα.

16 Ιούν 2021 από lk

Προφανώς η κατάσταση έχει ξεφύγει εντελώς στους δρόμους της Πρωτεύουσας. Οδηγώντας συμπεραίνεις ότι δεν υπάρχουν πια κανόνες που να τηρούνται. Ο καθένας κάνει ότι του καπνίσει, αφού για τα διπλώματα οδήγησης συνηθίζονταν παλαιότερα να δίνονται στα κρυφά κάποια € στην τσέπη του εξεταστή, ώστε να εξασφαλίζεται η άδεια οδήγησης, είτε ήξερες να οδηγάς με ασφάλεια είτε όχι. Έτσι ο νεαρός οδηγός ότι ήξερε το είχε μάθει οδηγώντας στα κρυφά και χωρίς δίπλωμα το αυτοκίνητο του πατέρα του. Βασικό θεωρείτο το ξεκίνημα χωρίς να σου σβήσει ο κινητήρας και πιο βασικό ακόμα το παρκάρισμα με την όπισθεν. Θα διαμαρτυρηθούν βέβαια όσοι διαβάζουν τα παραπάνω, γιατί κατά τη γνώμη τους οι διαδικασίες ήταν πάντα άψογες. Όμως αν ήταν έτσι, τότε γιατί ανακοίνωσαν λίγες μέρες πριν, ότι στο εξής θα υπάρχουν “άψογες πλέον” διαδικασίες, ενώ δεν είναι η πρώτη φορά που ανακοινώνουν νέες ρυθμίσεις, όπως το να κάθεται ο εξεταστής στο πίσω κάθισμα, για να μην μπορεί να του βάλει το μπαξίσι στην τσέπη ο εξεταζόμενος; Έτσι βέβαια υπάρχει η δυνατότητα να … βοηθήσει λιγάκι ο δάσκαλος τον εξεταζόμενο, με τα διπλά πετάλ που διαθέτουν τα εκπαιδευτικά αυτοκίνητα. Οι αλλαγές άλλωστε καθίστανται απαραίτητες μόνο αν όντως υπήρχαν ατασθαλίες, όπως πχ. κάποια λαδώματα και όχι αν όλα λειτουργούν νόμιμα, οπότε δεν θα χρειάζονταν νέα νομοθετήματα εξασφάλισης μιας … “άψογης εξέτασης που πάντα υπήρχε”, όπως διατείνονται οι αρμόδιοι !

Το τι λοιπόν βλέπουμε οδηγώντας στη γειτονιά μας θα ήταν ένα πρόσφορο υλικό διασκεδαστικού σίριαλ για το τι σημαίνει Ελλάδα και θα χαρακτήριζε απόλυτα τόσο την επικρατούσα κατάσταση όσο και τον Έλληνα γενικότερα. Παραθέτω μερικά από τα συνήθη :

Οδηγάς σε κεντρικό δρόμο και βγαίνει από τον παράδρομο ένας με ΙΧ μέχρι τη μέση του δρόμου σου, για να σε υποχρεώσει να σταθείς και να περάσει αυτός πρώτος.
Γέροι, γριές και κυρίες περνούν με απόλυτη αδιαφορία τον κεντρικό δρόμο, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τους τα αυτοκίνητα.
Μαμάδες κατεβαίνουν από το πεζοδρόμιο, σπρώχνοντας μπροστά τους στο δρόμο το καροτσάκι με το παιδάκι τους και μετά κοιτάνε αν έρχεται όχημα.
Μια κυρία προχθές περνούσε ξυστά μπροστά από ένα τεράστιο φορτηγό, έτσι που ο οδηγός από την θέση του ψηλά στο όχημα να μην μπορεί να την δει και (δεν θα το πιστέψετε) στάθηκε εκεί μπροστά του για να μιλήσει στο κινητό της όπου κάποιος την καλούσε. Το φορτηγό ξεκίνησε και την πήρε από κάτω, όπως μας έδειξε η TV.
Κινείσαι στην πόλη χαλαρά με 50 χλμ/ώρα και σου κορνάρει εκνευρισμένος ο από πίσω, γιατί τον εμποδίζεις να τρέξει όσο θα ήθελε.
Αυτό γιατί όλοι στην Ελλάδα κινούνται παντού και πάντα με την μεγαλύτερη δυνατή ταχύτητα, ακόμα και αν πηγαίνουν απλά στο καφενείο, μη έχοντας κάτι άλλο να κάνουν.
Πολλοί και ιδίως οι κυρίες οδηγούν με το ένα χέρι, κρατώντας με το άλλο το κινητό στο αυτί, παρ’ ότι αυτό απαγορεύεται, ενώ λίγο ασχολούνται με την κυκλοφορία και περισσότερο με αυτά που συζητούν στο τηλέφωνο με τις φίλες τους.
Η σκέψη να σταθούμε δεξιά για να τηλεφωνήσουμε με την ησυχία μας δεν περνάει από το μυαλό κανενός. Τι λέτε τώρα ; Να σταθούμε και να χάσουμε χρόνο ; Ποτέ !
Βλέπεις να έχει ανάψει κόκκινο και πηγαίνεις χαλαρά προς τα εκεί, αλλά ο από πίσω σου κορνάρει, γιατί το γενικότερο στιλ είναι να γκαζώσεις παρά το κόκκινο και να φρενάρεις απότομα πίσω από τον τελευταίο.
Διαβάζουμε: Παραβίασε το stop, νεκρός ο μοτοσικλετιστής. Δεν είναι ξεκάθαρο σε αυτή την είδηση, το ποιος παραβίασε το stop, αλλά όπως και να ‘ναι σε αυτή τη χώρα που ζούμε, απορώ πώς τολμάει κάποιος να περάσει αμέριμνος και ανεξέλεγκτα μια διασταύρωση, επειδή ο άλλος έχει stop. Πού ζούμε στην Αυστρία, όπου αστυνομικοί της τροχαίας στέκονται στις γωνίες των δρόμων, ελέγχουν αν στο στοπ έχει σταματήσει να στρέφεται ο τροχός των οχημάτων και αν γυρίζει έστω και λίγο κόβουν κατευθείαν ένα τσουχτερό πρόστιμο.
Στέκεσαι δεξιά προκειμένου να παρκάρεις και ο πίσω σε περνάει βιαστικός γκαζώνοντας στο αντίθετο διάζωμα γιατί δεν μπορεί να περιμένει και ας έρχεται από την άλλη λεωφορείο.

Μια πληγή είναι και οι νεαροί με το αυτοκίνητο του μπαμπά. Εκείνος συνήθως απαιτεί να έχουν βγάλει δίπλωμα για να τους το δώσει, αλλά τυχαίνει να καταφέρνουν να το πάρουν και χωρίς αυτό. Μόλις το πάρουν και ενώ είναι άπειροι οδηγοί και χωρίς άδεια οδήγησης ή έστω με πρόσφατο δίπλωμα, θέλουν να διερευνήσουν αμέσως το “πόσα πιάνει” … και όποιον πάρει ο Χάρος. Συνήθως παίρνει τα ίδια τα παιδιά, αφού καταλήγουν σε δέντρα, κολόνες ή σε γκρεμούς. Τα παραδείγματα είναι πρόσφατα από την ΕΡΤ.

Είναι βέβαια και μερικά πολύ μικρά παιδάκια που παίρνουν το οικογενειακό αυτοκίνητο ανεπίτρεπτα, στα κρυφά. Όπως θυμάμαι μια φορά που καθόμουν και διάβαζα ως φοιτητής στο μπαλκόνι μου στο Μόναχο. Κάτω στην αυλή είχε γκαράζ, όπου ο 12χρονός γιός της γειτόνισσας (η οποία έλειπε για ψώνια) αποφάσισε να βγάλει το αυτοκίνητό τους στο προαύλιο. Πήρε λοιπόν το κλειδί από το ράφι του σπιτιού, ενώ σον τοίχο της πολυκατοικίας στα 7 μέτρα απέναντι από την γκαραζόπορτα είχε σταθεί με θαυμασμό η παρέα από 7 – 8 αγοράκια και κορίτσια. Ξεκινάει αυτός και του ξεφεύγει το αμπραγιάζ, αλλά ευτυχώς είχε από λάθος βάλει την 1^η αντί της όπισθεν, κι έτσι έφυγε με φόρα και τράκαρε στον τοίχο του γκαράζ. Ευτυχώς βέβαια, γιατί αν πήγαινε με την φόρα αυτή προς τα πίσω θα είχε τσακίσει πάνω στον τοίχο όλους τους φίλους της παρέας του που θαύμαζαν τα ανδραγαθήματά του. Όταν επέστρεψε η Μητέρα του, είδε το τρακαρισμένο, άκουσε από εμένα τα καθέκαστα και κόντεψε να πάθει εγκεφαλικό.

Η επόμενη πληγή και ίσως η μεγαλύτερη είναι οι νεαροί με τα μηχανάκια, που όχι μόνο βιάζονται όπως όλοι οι Έλληνες, αλλά δεν έχουν ούτε καν ασχοληθεί έστω και ερασιτεχνικά με τον ΚΟΚ, για να ξέρουν τα στοιχειώδη της ασφαλούς κυκλοφορίας. Ένα μόνο πιστεύουν από συνομιλίες με φίλους τους, ότι το μηχανάκι πρέπει πάντα να είναι στο φανάρι εντελώς μπροστά. Και μάλιστα πάση θυσία.

Περνούν λοιπόν τα λεωφορεία και τα κάθε είδους αυτοκίνητα από δεξιά ή αριστερά, όπως τύχει, χωρίς να κοιτάνε και με μεγάλη ταχύτητα.
Αγνοούν τους πεζούς και κινούνται σε ζικ – ζακ, χωρίς κράνος ή τζάκετ, οπότε η κάθε πτώση τους είναι επώδυνη.
Έχουν συνήθως τρύπιες εξατμίσεις, για να … τρέχει πιο γρήγορα το μηχανάκι – έτσι νομίζουν –και αναστατώνουν τις νύχτες τον κόσμο.
Κάνουν σούζες όπου να ‘ναι, γιατί προφανώς αυτό το θεωρούν μαγκιά.
Εγώ όμως έχω μια επώδυνη εμπειρία με έναν μαθητευόμενο που είχαμε στην εταιρεία όπου εργαζόμουν. Πήγε θυμάμαι να κάνει σούζα ενώ περνούσε αριστερά από ένα τρόλεϊ και έπεσε δυστυχώς μπροστά από τους οπίσθιους τροχούς, που πέρασαν από πάνω του, με τον οδηγό να τον έχει αντιληφθεί εκ των υστέρων.
Οι νεαροί όμως εξακολουθούν να πιστεύουν ότι όχι μόνο οι φίλοι θα τους θαυμάσουν για τις επιδόσεις τους, αλλά και οι κοπελιές θα συγκινηθούν, ενώ εκείνες το μόνο που ίσως σχολιάζουν είναι κάποιο … “κοίτα τον χαζό πώς τρέχει” !
Εννοείται δε ότι πρέπει να πέσουν μερικές φορές για να μάθουν ότι όταν βρέχει ο δρόμος γλιστράει, αλλά και ότι ειδικά τότε χρειάζονται τα λάστιχα το προφίλ.

Τα ατυχήματα έχουν υψηλό κόστος για το κάθε κράτος, που βέβαια θα ήθελε να βρει τρόπους για να τα μειώσει. Ιδιαίτερα σε εμάς, που είμαστε 3^οι σε θανάτους από οδικά ατυχήματα στην ΕΕ, με περίπου 700 νεκρούς από τροχαία για το κάθε έτος 2018 και 2019 (για το 2020 δεν υπάρχουν ακόμα τα στατιστικά στοιχεία). Σημειώνω λοιπόν στη συνέχεια, ενδεικτικά και μόνο τρία από όσα θα μπορούσε να κάνει η Δημόσια Διοίκηση στα θέματα αυτά.

Να προσληφθούν άτομα για τον έλεγχο και μόνο των παραβάσεων του ΚΟΚ. Θα μπορούν να κόβουν πρόστιμα ώστε έτσι και χρήματα θα παίρνει το κράτος και εργασία θα δώσει ανέξοδα σε κάποιους πολίτες, ενώ και η αστυνομικοί θα μπορούν να επικεντρωθούν περισσότερο στην εγκληματικότητα.
Σε περιπτώσεις αφαίρεσης άδειας οδήγησης για κάποιους μήνες, να μην σου παίρνουν μόνο το δίπλωμα, οπότε οι περισσότεροι συνεχίζουν να οδηγούν και χωρίς αυτό (ο νόμος άλλωστε είναι χαλαρός στο παραπάνω παράπτωμα) αλλά παράλληλα με το δίπλωμα και το αυτοκίνητο για το διάστημα της ποινής.
Για τον θόρυβο των δίκυκλων να κάνουν αυτό που θυμάμαι ότι έκανε η τροχαία στο Graz της Αυστρίας, όταν ήμουν πρωτοετής φοιτητής και έκανα κι εγώ τα ίδια, έχοντας ξεφύγει από τον γονικό έλεγχο. Μας σταματούσε λοιπόν ο μοτοσικλετιστής της εκεί τροχαίας και έλεγε : Κάνετε μεγάλο θόρυβο. Σε 5 μέρες εργάσιμες θα μου φέρετε το μηχανάκι με νέα εξάτμιση, πρόσφατο τιμολόγιο της αγοράς και τιμολόγιο της τοποθέτησής της, την παλιά εξάτμιση στο χέρι και την απόδειξη ότι περάσατε ΚΤΕΟ με την νέα εξάτμιση τοποθετημένη. Ύστερα από αυτό δύσκολα αποφασίζαμε κι άλλες παρατυπίες.

Δεν θα ήταν άλλωστε καθόλου άσχημο να ελέγχουν οι νέοι αυτοί υπάλληλοι της τροχαίας και το αν παύουν να στρέφονται οι τροχοί στις διασταυρώσεις με stop.

Λίνος Κουντουράς, [συνταξιούχος Μηχ/γος Μηχ/κός, πρώην τεχνικός δ/της 5 μεγάλων εταιρειών αυτοκινήτων και επί σειρά ετών πραγματογνώμων ατυχημάτων.]

Το έστειλα στα piestirio@kontrachannel.gr και στο info@documentonews.gr