Οι δημοσιονομικοί μας στόχοι για το 2013

30 Δεκ 2012 από

Οι δημοσιονομικοί μας στόχοι για το 2013

Φεύγει ο παλιός ο Χρόνος, με ανακούφιση και ευφορία για τα πολλά δις που κατόρθωσε να δανειστεί η Κυβέρνηση των σωτήρων μας, με την Εφορία σε νευρική κρίση από τους κακούς χειρισμούς της Κυβέρνησης, με τους φορολογούμενους να αγανακτούν σε απίστευτες ουρές, για να πληρώσουν την τελευταία στιγμή χαράτσια και εξουθενωτικούς φόρους και με την τρι-ανδρεία των κυβερνώντων σε αμήχανο παραλήρημα, λόγω των πανέξυπνων χειρισμών τους ως προς τη λίστα Λανγκαρντ.

Αναρωτιέται κανείς, πως είναι δυνατόν να περιμένουμε εθνική σωτηρία από τέτοιους ανθρώπους.

Από άτομα, που αντί να πουν, «δεν τη θέλουμε τη λίστα κα Λανγκάρντ, ευχαριστούμε πολύ, αλλά ως μη επίσημο έγγραφο δεν μας ενδιαφέρει», αυτοί την παρέλαβαν, άφησαν το πρωτότυπο εκεί (για να βρεθεί αργότερα και να τους κάψει) και την μαγείρεψε ο καθένας για πάρτη του, με κίνδυνο να βρεθούν στη φυλακή.

Και τώρα συζητούν ακόμα και την παραγραφή τυχόν αδικημάτων τους, θεωρώντας τις διπλές εκλογές του 2012  ως δύο κοινοβουλευτικές περιόδους, ώστε να αποφύγουν τη δίωξη. Τι άλλο δεν θα δούμε!

Άλλωστε ακούμε ότι γύρω στο Πάσχα παραγράφονται και τα αδικήματα του προφυλακισθέντος κ. Τσοχατζόπουλου. Θα μπορέσει έτσι ο Χριστιανός να χαρεί τις εκατοντάδες εκατομμύρια που αποταμίευσε και να βγει επιτέλους από το απαράδεκτο για την κοινωνική του τάξη κελί, το οποίο μάθαμε ότι δυστυχώς μοιράζεται και με άλλον συγκρατούμενο. Δεν υπάρχει πια σεβασμός ούτε καν σε όσους είχαν συνηθίσει να διαβιούν μόνο σε πανάκριβα ξενοδοχεία, όπως το Παρισινό 4-Seasons των 6 αστέρων.

Αλήθεια , αυτή η παραγραφή γιατί να υπάρχει;   Δηλαδή σκοτώνεις κάποιον και αν περάσουν μερικά χρόνια είσαι καθαρός.  Κλέβεις και μετά από πολύ λιγότερα χρόνια μπορείς να απολαμβάνεις ανενόχλητος τα κλεψιμαίικα, ενώ ταυτόχρονα το θύμα φυτοζωεί με χαμένα τα λεφτά του. Τι νόμοι είναι αυτοί που ψήφισαν οι εθνοπατέρες εκπρόσωποί μας;

Αλλά να ήταν μόνο αυτά! Δείτε τι γίνεται στα οικονομικά και στα δημοσιονομικά μας.

Ακούμε στην Τηλεόραση ότι δημιούργησαν ψευδείς προϋποθέσεις για να αναγκαστούμε να καταφύγουμε στο ΔΝΤ, αν και δεν ήταν η μόνη λύση.

Εκφόβισαν τους αποταμιευτές, ώστε να φύγουν καταθέσεις δισεκατομμυρίων στο  εξωτερικό, να μείνουν οι τράπεζές μας χωρίς χρήματα και να θέλουν τώρα με δανεικά κάποια 30 δις να επαναφέρουν την ρευστότητα του Ελληνικού τραπεζικού συστήματος.

Πέραν του ότι νομοθετούν παράτυπα, με επείγουσες  Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου,  πέραν του ότι ψηφίζουν νόμους και τους παίρνουν πίσω, αφού αποδειχθούν αναποτελεσματικοί, νομοθετώντας με τόση προχειρότητα και αναποτελεσματικότητα, που θα άφηνε μετεξεταστέους ακόμα και μαθητές του γυμνασίου.

Ας δούμε με μια απλή προσέγγιση, πόσα έχασε το κράτος από τα φορολογικά μέτρα που ψήφισαν:

Από το ΦΠΑ λόγω της μειωμένης κίνησης στα καταστήματα              2,3     δις

Από φόρους και εισφορές όσων σήμερα έμειναν άνεργοι                    2,275 δις

Από το ΦΠΑ των μειωμένων διανυκτερεύσεων στα ξενοδοχεία          69   εκατομ

Από τέλη κυκλοφορίας λόγω κατάθεσης πινακίδων                            1,0    δις

Από το φορο βενζίνης λόγω μειωμένης κίνησης των αυτοκινήτων      648 εκατομ.

Από το φορο πετρελαίου θέρμανσης λόγω μειωμένης ζήτησης           1,92 δις

Από το λαθρεμπόριο καυσίμων ………………………………….         350 εκατομ.

Από τη φορολόγηση τόκου, λόγω καταθέσεων στο εξωτερικό              13     δις

Από τις μειωμένες πωλήσεις αυτοκινήτων                                              847 εκατομ.

————————————

ΣΥΝΟΛΙΚΗ  ΜΕΙΩΣΗ  ΚΡΑΤΙΚΩΝ  ΕΣΟΔΩΝ      23     δις

Με έναν λοιπόν πολύ χοντρικό λογαριασμό από στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας, χάνονται από λανθασμένες αποφάσεις 23 δις, ενώ προσπαθούν να εξοικονομήσουν πολύ λιγότερα μειώνοντας μισθούς και συντάξεις.

Αναρωτιέται λοιπόν ο πολίτης :  Είναι δυνατόν να θεωρούνται επιτυχημένοι, όσοι Έλληνες ιθύνοντες εμφανίζονται ως τόσο ανεπαρκείς ή τόσο ανεύθυνοι;

Και όμως ναι, θεωρούνται πολύ επιτυχημένοι, επειδή κατάφεραν να εφαρμόσουν απόλυτα τους στόχους των εντολέων τους, οι οποίοι στόχοι προφανώς δεν είναι η ευμάρεια των Ελλήνων και η οικονομική ανάκαμψη της Ελλάδας, αλλά τα παρακάτω που όπως διαπιστώνουμε έχουν επιτευχθεί απόλυτα:

  • Η εξάλειψη κάθε Ελληνικής παραγωγικής επιχείρησης, ώστε να λείψει κάθε ανταγωνισμός και να εγκατασταθούν εδώ ξένες εταιρείες.
  • Η εξαφάνιση των Ελληνικών γεωργικών και κτηνοτροφικών προϊόντων, ώστε να εξαρτώμεθα από τις εισαγωγές, που θα μας κοστίζουν πανάκριβα.
  • Η δραστική μείωση των μισθών σε τριτοκοσμικά επίπεδα, ώστε να βρίσκουν φτηνά εργατικά χέρια όσες ξένες επιχειρήσεις εγκατασταθούν εδώ.
  • Η δραστική μείωση των συντάξεων, ώστε να μην δημιουργηθεί αναντιστοιχία μεταξύ των χαμηλών μισθών και τυχόν υψηλότερων συντάξεων.
  • Η ριζική μείωση της αξίας των ακινήτων κάθε μορφής, ώστε να αγορασθούν σε ιδιαίτερα χαμηλές τιμές από τους λεγόμενους επενδυτές.
  • Η μείωση του κόστους ζωής, ώστε να διαβιούν εδώ οι ξένοι με λιγοστά έξοδα.  Ήδη μετακινούνται  γέροι από τη Γερμανία σε Ελληνικά γηροκομεία, λόγω μειωμένου κόστους.
  • Το ξεπούλημα των παραθαλάσσιων οικισμών σε αλλοδαπούς, ώστε να αναπτυχθούν από αυτούς τουριστικές επιχειρήσεις.  Ήδη το κόστος διατήρησης ενός σπιτιού και ενός εξοχικού είναι δυσβάστακτο και οδηγεί στην σκέψη πώλησής του.
  • Δεν έγινε καμία προσπάθεια μείωσης των τιμών στα ξενόφερτα σουπερμάρκετ, και ας είναι πολύ υψηλότερες από αυτές στις δικές τους πατρίδες. Ούτε περιορίστηκε η μεταφορά των υψηλών κερδών τους στο εξωτερικό.  Ο Έλληνας ας πληρώνει με καπέλο.

Να λοιπόν τι κατάφεραν οι κυβερνήσεις μας τα τελευταία χρόνια:  Κατάφεραν να υπερχρεώσουν τη Χώρα, χωρίς να μάθουμε που πήγαν τα εκατοντάδες δις.

Κατάφεραν να αποδεχθούμε την εξαθλίωση χωρίς να αντισταθούμε και χωρίς να επαναστατήσουμε. Κατάφεραν να μην αναζητηθεί η προέλευση  της τεράστιας περιουσίας όσων συμμετείχαν στο φαγοπότι των ξένων.  Κατάφεραν να μη μπορούν να διωχτούν δικαστικά για σκάνδαλα, όσοι μας έφτασαν εδώ που ήθελαν οι ξένοι, αφού αυτά ενδεχομένως να βοηθούσαν ως ανταμοιβή τους.  Γιατί όπως συνηθίζεται στις μέρες μας, και τα τριάντα αργύρια του προδότη, τα πληρώνει ο Λαός που προδίδεται. Θα καταφέρουν μάλιστα και αυτό που είναι στόχος των ισχυρών.  Να μας διαμελίσουν σε πολλά μικρότερα κρατίδια, όπως έγινε στη Γιουγκοσλαβία και όπως έγινε στην Κύπρο.

Γι’ αυτό, αν και φαινομενικά κουτοί, είναι επιτυχημένοι συνεργάτες των ισχυρών, αυτοί που μας οδήγησαν στη μιζέρια, όπως αποδεικνύει η βράβευση από τους Γερμανούς, τόσο του ΓΑΠ, όσο και η επικείμενη του Αντώνη Σαμαρά.

 

Γράψτε ένα σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

*